អ្នកប្រាជ្ញខាងវិទ្យាសាស្ត្រ និងការស្រាវជ្រាវរាវរកវត្ថុធាតុបុរាណ គេបានរកឃើញឆ្អឹងសត្វម្យ៉ាងដែលកប់នៅក្នុងដីជាច្រើនម៉ឺនសតវត្សមកហើយ ។ បន្ទាប់មកទៀតការស្រាវជ្រាវរាវរកឃើញបន្តបន្ទាប់គ្នា ជាហូរហែល
អ្នកប្រាជ្ញខាងវិទ្យាសាស្ត្រ និងការស្រាវជ្រាវរាវរកវត្ថុធាតុបុរាណ គេបានរកឃើញឆ្អឹងសត្វម្យ៉ាងដែលកប់នៅក្នុងដីជាច្រើនម៉ឺនសតវត្សមកហើយ ។ បន្ទាប់មកទៀតការស្រាវជ្រាវរាវរកឃើញបន្តបន្ទាប់គ្នា ជាហូរហែលនូវឆ្អឹងសត្វដែលគេពុំស្គាល់ថា ជាឆ្អឹងសត្វអ្វីឡើយ។ លុះគេជ្រើសរើសយកឆ្អឹងសត្វទាំងនោះមកផ្សំគ្នា ក៏កើតជាទម្រង់សត្វម្យ៉ាងដូចសត្វពស់បន្តិច សត្វបង្កួយបន្តិច ដែលមានបណ្តោយ៣០ទៅ៤០ម៉ែត្រ មានទម្ងន់ពី៤០ ទៅ៥០តោន មានកម្ពស់ប្រហែល៦ ទៅ៧ម៉ែត្រ នៅពេលដែលសត្វនោះកំពុងដើរ វាអាចមានកម្ពស់ពី១៥ទៅ២០ម៉ែត្រនៅពេលដែលវាកំពុងឈរ ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានសន្មតថាជាសត្វនាគហើយគេវាស់អាយុកាលឆ្អឹងទាំងនោះឃើញថា ឆ្អឹងសត្វនាគនោះមានជីវិតរស់នៅក្នុងអំឡុង៧០លានឆ្នាំមុន ។
តែសត្វនៅជំនាន់ដែលមាននាគនោះ មាននាគជាច្រើនផ្សេងទៀតដែលមានទម្រង់រាងរៅដូចសត្វពស់មានជើងខ្លីៗ ខ្លួនវែង ក្បាលធំ ភ្នែក ធំៗ មានពុកមាត់ដូចជាត្រីអណ្តែងប៉ុន្តែ ធំៗ ប៉ុនប្រមោយដំរី ហើយ វែងៗ… ។ ល ។
មកទល់សព្វថ្ងៃ ម្តេចក៏សត្វដ៏ធំសម្បើមនេះមិនឃើញមាន ? ត្រង់នេះអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអាចឆ្លើយប្រាប់យើងថា សត្វនាគនៅជំនាន់មុន៧០លានឆ្នាំទៅហើយ រស់នៅដោយមានការទាក់ទងធាតុអាកាសទឹកដី បានសេចក្តីថា នៅជំនាន់នោះធាតុុអាកាសនៅលើពិភពលោកយើងមានធាតុត្រជាក់ ព្រោះពុំសូវមានភ្នំ តែសម្បូរទៅដោយបឹងបួរ ទន្លេ សមុទ្រធំល្វឹងល្វើយ ។ ក្រោយមកជាច្រើនឆ្នាំ ធាតុអាកាសមានការប្រែប្រួល បន្តិចម្តងៗ រហូតដល់ទឹកសមុទ្រកាន់តែរីងរួញទៅ ផែនដីកាន់តែមានផ្ទៃក្រឡា ឡើងៗ ក៏កើតជាមានភ្នំជាច្រើន រីឯពន្លឺកាំរស្មីព្រះអាទិត្យក៏កាន់តែមានកំដៅ ខ្លាំងមកៗ ម្យ៉ាងទៀតការរកអាហារចិញ្ចឹមជីវិតរបស់សត្វនាគទាំងឡាយនោះកាន់តែអត្តខាត់ ខ្លាំងឡើងៗ ដោយសារសត្វនាគដ៏ធំសម្បើមទាំងនោះរកអាហារស៊ីមិនទាន់ពោះ មិនគ្រាន់គ្រាន់ ព្រោះរយៈកាលដែលធ្វើឱ្យសត្វនាគនោះពិបាករស់នៅ មានសត្វតូចៗ ឯទៀតជាច្រើនដូចជាសត្វទោច ស្វា ខ្លា ដំរី និងសត្វនានាជាច្រើនកើតកូនកើតចៅជាសន្ធឹកសន្ធាប់ ហេតុនេះហើយ បានជាការរកចំណីនៃសត្វនាគទាំងនោះត្រូវខ្វះខាតយ៉ាងច្រើន ដោយរកស៊ីមិនទាន់សត្វ តូចៗដោយសារវាមានចលនាយឺត ម្យ៉ាងទៀតកាលសម័យនោះ កើតមានទឹកដីធាតុអាកាសប្រែប្រួលទៀតផង សត្វនាគទាំងអស់ក៏ស្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់គ្នាជាហូរហែ ម្ល៉ោះហើយសត្វនាគនោះក៏ត្រូវតែដាច់ពូជសាបសូន្យពីលើសាកលលោកយើងនេះ ទាល់តែអស់រលីង ។
រីឯសត្វដ៏ធំសម្បើមជាងគេហើយមានជីវិតរស់នៅមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃនេះ គឺមានសត្វត្រីបាឡែន ។ សត្វត្រីបាឡែននេះឯងដែលជាកំពូលសត្វមានមាឌធំលើសគេឯងក្នុងលោក។ សត្វត្រីជំពូកនេះចូលចិត្តរស់នៅក្នុងសមុទ្រទឹកកក (Mers glaciales) ដែលស្ថិតនៅកំពូលប្រភពហៅថាអក្ខោនសាន (Pôles) ។ សត្វត្រីបាឡែនមានធ្មេញក្រោម តែគ្មានធ្មេញលើទេ មានសភាពដូចមាត់គោ-ក្របីជាដើម មានបណ្តោយពី២៥ម៉ែត្រទៅ៣០ម៉ែត្រ មានទម្ងន់ពី១៤០ទៅ១៥០តោន ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ