ឯកសារជំនួយស្មារតី «១សែនបញ្ហា» រៀបរៀងដោយ ប.សុមេត្រាចារ្យប្រាជ្ញ ជុំ អត្ថាធិប្បាយថា ធម្មតាយើងធ្វើដំណើរក្នុងទីក្រុងដោយថ្មើរជើងមានគ្រឹះស្ថាន ធំៗ ខ្ពស់ត្រដែត មានភូមិគ្រឹះ មានហាងទំនិញរំលេចដោយ
ឯកសារជំនួយស្មារតី «១សែនបញ្ហា» រៀបរៀងដោយ ប.សុមេត្រាចារ្យប្រាជ្ញ ជុំ អត្ថាធិប្បាយថា ធម្មតាយើងធ្វើដំណើរក្នុងទីក្រុងដោយថ្មើរជើងមានគ្រឹះស្ថាន ធំៗ ខ្ពស់ត្រដែត មានភូមិគ្រឹះ មានហាងទំនិញរំលេចដោយក្បាច់រចនាគ្រប់បែបយ៉ាង មានសួនច្បារ មានអ្នកដំណើរនិងរថយន្តគ្រប់ប្រភេទធ្វើចរាចរខ្វាត់ខ្វែងតាមដងវិថី បានទាក់ទាញអារម្មណ៍យើងនាំឱ្យយើងភ្លេចអស់នូវការហត់នឿយក្នុងការធ្វើដំណើរដោយជើង ។ ជួនយើងកំពុងធ្វើដំណើរ អារម្មណ៍យើងគិតទៅកិច្ចការអ្វីមួយ យើងភ្លេចខ្លួនថា យើងកំពុងធ្វើដំណើរផង តែដើរទៅដល់ ឬក៏ហួសទីដៅដោយមិនដឹងខ្លួនតែម្តង ។
ពេលប្រកបការងារដោយពលកម្ម បើយើងចេះផ្លាស់ប្តូរមុខការរបស់យើង ដូចជារត់ទៅរែកទឹកមួយភ្លែត ធ្វើនេះបន្តិច ធ្វើនោះបន្តិច ការផ្លាស់ប្តូរការងារយ៉ាងនេះនាំឱ្យយើងធូរកម្លាំងច្រើន មិនជាហត់នឿយប៉ុន្មានទេ ទោះបីត្រូវប្រកបការងារនោះអស់រយៈពេលច្រើនម៉ោងក៏ដោយ ។
យើងសឹងជ្រាបស្រាប់ហើយថា ពេលកងទ័ពធ្វើដំណើរ តែងតែមានច្រៀងចម្រៀងយាត្រា ហើយបោះជំហានលាន់សំឡេង ប្រកបដោយសង្វាក់ យ៉ាងមានរបៀបរៀបរយ ធ្វើយ៉ាងនេះក៏ជាមធ្យោបាយបន្ធូរការនឿយហត់នៃយុទ្ធជនដែរ ។
អ្នកដែលមិនធ្លាប់មានការពិសោធក្នុងជីវភាពខ្លួន តែងប្រើកម្លាំងដើម្បីធ្វើការងារ បើប្រកបការងារអ្វីមួយ ហើយប្រឹងតែធ្វើការនោះមួយកន្លែងច្បាស់ជាឆាប់ហត់នឿយអស់កម្លាំងមិនខាន ។ តួយ៉ាងរឿងរែកពន់ជាដើម បើយើងរែកពន់តែស្មាម្ខាងនោះប្រាកដជាឆាប់ចុកស្មាហើយឆាប់អស់កម្លាំងណាស់ ផ្ទុយទៅវិញបើយើងចេះផ្លាស់ស្មារែក ម្តងរែកស្មាខាងស្តាំ ម្តងរែកស្មាខាងឆ្វេង នោះយើងអាចរែកអម្រែកដ៏ធ្ងន់ ហើយធ្វើដំណើរបានឆ្ងាយ ដោយមិនសូវហត់នឿយប៉ុន្មានឡើយ ។ ក្រៅពីនេះដូចជារឿងឈរធ្វើការ បើយើងចេះតែឈរមួយកន្លែងធ្វើការ មុខជាឆាប់រួយជើង អស់កម្លាំងជាមិនខាន តែបើឈរផង អង្គុយផងនោះ ទោះជាការមមាញឹកយ៉ាងណាក៏មិនងាយអស់កម្លាំង មិនងាយហត់នឿយឡើយ ។
នៅលើទីវាលដ៏ល្ហល្ហេវមួយ បើយើងដើរតែម្នាក់ឯង ដៃទាំងសងខាងបង់បោយចុះឡើងស្តាប់ឮតែសំឡេង ស្រោកៗ ! លាន់ចេញពីសម្រិបជើងខ្លួនឯង ធ្វើដំណើរបណ្តើរ ត្រចៀកស្តាប់ស្នូរជើងបណ្តើរ ដើរយូរទៅ សំឡេងដ៏គ្មានន័យនេះវាលាន់ឮ ផ្ទួនៗ ធ្វើឱ្យសកម្មភាពខួរក្បាលយើងកាន់តែ ខ្សោយទៅៗ ទីបំផុតយើងក៏ត្រូវអស់កម្លាំងហត់នឿយយ៉ាងខ្លាំង ។
ក៏ប៉ន្តែ ប្រសិនបើយើងដើរបណ្តើរ ហើយច្រៀងរហ៊ឹមៗ ឬក៏មានមិត្តភក្តិដើរកំដរនិយាយឆ្លងឆ្លើយគ្នាបណ្តើរ នោះទិដ្ឋភាពវាផ្ទុយពីនេះស្រឡះ ។ ព្រោះខណៈនេះនៅជុំវិញខ្លួនខួរក្បាលយើងមានប្រតិស្ឋចេញសកម្មភាពថ្មី ហើយសកម្មភាពថ្មីនេះវាជ្រែកយកទីថ្មីរបស់វា ធ្វើឱ្យសកម្មភាពដើមធ្លាក់ចុះ ខ្សោយទៅៗ បណ្តោយឱ្យសកម្មភាពថ្មីមានប្រៀបបានជាង។ ការផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍នេះបានធ្វើឱ្យយើងស្វាងស្មារតីភ្លេចអស់ការនឿយហត់ ។ ដូច្នេះការធ្វើដំណើរដោយមានគ្នាច្រើន ហើយនិយាយឆ្លើយឆ្លងគ្នាបណ្តើរផង អាចឱ្យយើងមិនងាយឆាប់ហត់បានជាប្រាកដ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ