ការកង្វះជាតិកាល់ស្យូម មិនមែនកើតមានតែចំពោះកុមារកម្ពុជានោះទេ ប៉ុន្តែកុមារនៅជុំវិញ ពិភពលោកក៏ជួបករណីនេះដែរ ។ កុមារត្រូវការសារធាតុកាល់ស្យូមកម្រិតខ្ពស់ ដើម្បីឲ្យឆ្អឹងរីកលូតលាស់និងរឹងមាំ បើមិនដូច្នោះទេ ពួកគេអាចប្រឈមនឹងការខូចទ្រង់ទ្រាយរបស់ឆ្អឹង ។
ជាការពិតណាស់ ក្មេងដែលមានអាយុចាប់ពី៦ខែឡើងទៅ ត្រូវការជាតិកាល់ស្យូមប្រមាណ300-400មីល្លីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ។ ចំនួននេះត្រូវបានកើនឡើងជាប្រចាំរហូតដល់ប្រមាណ១៣០០មីល្លីក្រាមចំពោះកុមារវ័យជំទង់ ។
រីឯកុមារដែលចិញ្ចឹមដោយម្សៅទឹកដោះគោ ត្រូវការសារធាតុកាល់ស្យូមច្រើនជាងកុមារដែលបំបៅដោយទឹកដោះម្តាយ ព្រោះសារធាតុ កាល់ស្យូមនៅក្នុងម្សៅទឹកដោះគោមិនជ្រាបចូលក្នុងខ្លួនទារកបានល្អដូចជានៅក្នុងទឹកដោះម្តាយនោះទេ។ សារធាតុនេះឃើញមានសម្បូរនៅក្នុងគ្រឿងបរិភោគមួយចំនួនដូចជា៖
-ទឹកដោះគោ
-ទឹកដោះគោជូរ
-គ្រាប់ថ្នាំបំប៉នដែលមានជាតិកាល់ស្យូម
-ទឹកក្រូចស្រស់ជាដើម ។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាបរិមាណជាតិកាល់ស្យូមដែលមនុស្សទូទៅគួរទទួលទាន ៖
-ក្មេងៗដែលមានអាយុពី១ឆ្នាំទៅ១០ឆ្នាំ គួរទទួលទាន៨០០មីល្លីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ ។
-ស្ត្រីមុនអស់រដូវ និងស្ត្រីអស់រដូវដែលកំពុងទទួលអ័រម៉ូនអីសស្ត្រូសែន គួរទទួលទាន ១០០០មីលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ ។
-ក្មេងជំទង់អាយុចាប់ពី១១ឆ្នាំទៅ២៤ឆ្នាំ គួរទទួលទាន១២០០មីលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ។
-ស្ត្រីអស់រដូវដែលមិនបានទទួលអ័រម៉ូនអីសស្ត្រូសែន គួរទទួលទាន១៥០០មីលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ ។
-ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះឬម្តាយកំពុងបំបៅដោះកូន គួរទទួលទាន១២០០ទៅ១៥០០មីលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃ ។
ចំណាំ៖ ការទទួលទានជាតិកាល់ស្យូមប្រចាំថ្ងៃមិនត្រូវឱ្យលើសពី២០០០ មីលី្លក្រាមឡើយ ។
-ដោយមិនរាប់បញ្ចូលនូវផលិតផលធ្វើពីទឹកដោះគោ ជាមធ្យម ជនជាតិអាមេរិកបរិភោគ អាហារដែលមានជាតិកាល់ស្យូម២៥០មីលី្លក្រាម ។
-ទឹកដោះគោមួយកែវ មានផ្ទុកជាតិកាល់ស្យូម៣០០មីលី្លក្រាម ។
-ការ៉េមរសជាតិវ៉ានីឡាកន្លះពែងមានផ្ទុកជាតិកាល់ស្យូម៩០មីលី្លក្រាម ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ