សហគ្រិនគ្រប់ៗរូបតែងតែមានភាពភ័យខ្លាចនឹងមិត្តភក្ដិដែលនិយាយទៅពួកគេដូចជា «ខ្ញុំមានគំនិតល្អជាងឯងទៅទៀត ដែលអាចធ្វើឲ្យពិភពលោកផ្លាស់ប្តូរបាន ហើយថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើជំនួញផ្ទាល់ខ្លួនមិនខាន » ។
សហគ្រិនគ្រប់ៗរូបតែងតែមានភាពភ័យខ្លាចនឹងមិត្តភក្ដិដែលនិយាយទៅពួកគេដូចជា «ខ្ញុំមានគំនិតល្អជាងឯងទៅទៀត ដែលអាចធ្វើឲ្យពិភពលោកផ្លាស់ប្តូរបាន ហើយថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើជំនួញផ្ទាល់ខ្លួនមិនខាន » ។ ទោះបីយ៉ាងណា ការគ្រាន់តែនិយាយមិនបានអនុវត្តនោះ ទោះបីនិយាយ១០ដង ២០ដង ក៏គ្មានលទ្ធផលដែរ ហើយខាងក្រោមនេះ ជាក្រុមមនុស្ស៨ប្រភេទដែលមិនអាចធ្វើជំនួញបាន ។
១-ចូលចិត្តយល់សប្តិ តែមិនអនុវត្ត ៖
មនុស្សជំពូកនេះ តែងហៅខ្លួនឯងថា ជាអ្នកសម្បូរទៅដោយគំនិត ចូលចិត្តនិយាយពីការស្រមើស្រមៃរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែបែរជាប្រគល់ការងារទៅឱ្យអ្នកដទៃធ្វើជំនួស ។ ក្នុងលោកនេះ មានមនុស្សដែលសម្បូរគំនិតល្អៗច្រើនណាស់ ប៉ុន្តែអ្វីដែលពិបាកនោះ គឺការធ្វើឲ្យសុបិនក្លាយជាជំនួញមួយដែលរកប្រាក់ចំណូលបាន ។
២-គ្មានឆន្ទៈ ឬមិនអាចទទួលបានជំនាញក្នុងការអនុវត្តអាជីវកម្ម ៖
វប្បធម៌របស់យើងបានបង្រៀនថា ជំនាញធ្វើជំនួញ គឺដូចជាការធ្វើពិសោធន៍វិទ្យាសាស្ត្រ អ្វីមួយអីចឹងដែរ គឺតម្រូវឲ្យយើងរៀនពីវាក្នុងថ្នាក់រៀន ឬបន្ទប់ពិសោធន៍។ ក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ ជាមួយនឹងចំណេះដឹងលើអុីនធើរណេត និងការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពជាប្រចាំ ការសិក្សាដោយខ្លួនឯង គឺតែងតែអាចធ្វើបាន ហើយថែមទាំងមានប្រសិទ្ធភាពទៀតផង ។
៣-ភាពភ័យខ្លាចនឹងបរាជ័យ ឬភាពខ្មាសអៀនដែលមិនសមហេតុសមផល ៖
មនុស្សម្នាក់ៗមានភាពភ័យខ្លាចទៅនឹងអ្វីដែលមិនអាចមើលឃើញ ហើយនេះគឺជាអ្វីដ៏ល្អមួយសម្រាប់ការការពារជីវិត ។ សហគ្រិនជោគជ័យ គឺជាមនុស្សដែលអាចឆ្លងកាត់ការភ័យខ្លាចរបស់ពួកគេ និងទទួលយកហានិភ័យ និងការបរាជ័យជាផ្នែកមួយនៃការសិក្សា។ មនុស្សផ្សេងទៀត ការភ័យខ្លាចរបស់ខ្លួនធ្វើឲ្យខ្លួនក្លាយជាមនុស្សទន់ខ្សោយ ដូច្នេះហើយធ្វើឲ្យពួកគេព្យាយាមចៀសវាងហានិភ័យគ្រប់កាលៈទេសៈ និងមិនដែលបានចាប់ផ្តើមដំណើរម្តងណាទេ ។
៤-ភ័យខ្លាចមិនសមហេតុសមផលក្នុងពេលទទួលបានជោគជ័យ ៖
យើងបានឃើញមនុស្សដែលជិតនឹងទៅដល់ភាពជោគជ័យ តែមើលទៅដូចជាកាត់បន្ថយការខិតខំរបស់ពួកគេដោយចេតនា និងទទួលបានបរាជ័យក្នុងពេលដែលជិតទៅដល់ភាពជោគជ័យ ។ ប្រាកដណាស់ ការទទួលបានភាពជោគជ័យលឿនពេក អាចនឹងបំផ្លាញជំនួញមួយផងដែរ ប៉ុន្តែសហគ្រិនពិតប្រាកដ គឺមានភាពប្រាកដប្រជាថា ពួកគេអាចលូតលាស់ និងរៀនពីការជោគជ័យដូចដែលពួកគេបានរៀនពីការបរាជ័យអីចឹងដែរ ។
៥-ព្យាយាមឈោងចាប់ភាពល្អឥតខ្ចោះ ៖
អ្នកវិនិយោគពូកែៗជាច្រើនដែលបានធ្វើការទៅលើផលិតផលមួយអស់រយៈពេល២០ឆ្នាំ ហើយនៅតែចង់ស្រាវជ្រាវបន្ថែមដើម្បីឱ្យប្រាកដថាវាល្អឥតខ្ចោះមុននឹងដាក់លក់ក្នុងទីផ្សារ ភាពល្អឥតខ្ចោះនោះគឺជាគោលដៅដ៏បុរាណ និងមិនអាចធ្វើបាន ។ អ្នកដែលយល់ហេតុការណ៍ គឺគ្រាន់តែបង្កើតផលិតផលដែលអាចស្ថិតស្ថេរបានក្នុងកម្រិតណាមួយប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មកធ្វើការសាកល្បងវានៅក្នុងទីផ្សារ និងធ្វើវាឡើងម្តងទៀតទៅកាន់ជោគជ័យ ។
៦-ជំនួសការដោះសាដោយភាពមិនទទួលខុសត្រូវ ៖
ការដោះសា គឺជាការព្យាយាមលើកហេតុផលមកជួយដល់ការបរាជ័យ បន្ទាប់ពីមានការមើលឃើញជាក់ស្តែងថា មិនបានចាប់ផ្តើមធ្វើអ្វីមួយ ។ អត្តចរិកមួយរបស់សហគ្រិនដ៏ពិតប្រាកដនោះ គឺការទទួលយកថា ទីនេះមានកន្លែងជាប់គាំងហើយ ។ ម្យ៉ាងទៀត តែងមានផ្លូវនិងគំនិតច្នៃប្រឌិតផ្សេងទៀតដែលអាចជួយឲ្យឆ្លងផុតឧបសគ្គ ។
៧-មិនមែនជាមនុស្សឯករាជ្យ ជាអ្នកដឹកនាំ ឬជាអ្នកសម្រេចកិច្ចការធំ ៖
ទាំងនេះគឺជាលទ្ធផលនៃការធ្វើបដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្ម គឺជាមនុស្សដែលរង់ចាំឲ្យអ្នកដទៃប្រាប់ពួកគេថា ត្រូវធ្វើអ្វី និងចូលចិត្តរកមើលកំហុសរបស់អ្នកដទៃ និងធ្វើខ្លួនជាជនរងគ្រោះ។ នៅពេលដែលអ្នកទទួលយកការរស់នៅជាសហគ្រិនម្នាក់ អ្វីទាំងអស់គឺសម្រេចលើអ្នកក្នុងការចាត់ដំណើរការ រក្សាភាពជាវិជ្ជមាន ធ្វើជាគំរូ និងដឹកនាំអ្នកដែលនៅពីក្រោយ ។
ប្រសិនបើអ្នករង់ចាំនរណាម្នាក់ទៀតក្នុងការជ្រើសរើសផ្លូវដើរឲ្យអ្នក ដោយទទួលយកហានិភ័យ និងទទួលខុសត្រូវក្នុងការអនុវត្តជូនអ្នក ពាក្យថា «ថ្ងៃណាមួយ» នឹងមិនអាចកើតឡើងសម្រាប់អ្នកបានទេ ។ ដូច្នេះហើយ អ្វីដែលចាំបាច់ក្នុងការក្លាយជាសហគ្រិនម្នាក់នោះ គឺគ្រាន់តែអនុវត្តអាកប្បកិរិយាដ៏ត្រឹមត្រូវ និងទទួលយកការទទួលខុសត្រូវដ៏ពិតប្រាកដ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ