មនុស្សដែលមានការជឿច្រើន តែបញ្ញាតិច ទន់ខ្សោយក្នុងការសិក្សារមែងចេះតែជឿ សូម្បីតែក្នុងរឿងដែលមិនគួរជឿ ក៏ជឿទាំងងងើល ឬចេះតែជឿដោយប្រាសចាកហេតុផល ។ ចំណែកមនុស្សដែលឆ្លាតពេកទៅ ប៉ុន្តែខ្សោយសទ្ធាក៏រមែងមិនជឿសូម្បីតែព្រះពុទ្ធសាសនា ជាមនុស្សតម្កើងខ្លួនខ្ពស់ហួសប្រមាណ…
មនុស្សដែលមានការជឿច្រើន តែបញ្ញាតិច ទន់ខ្សោយក្នុងការសិក្សារមែងចេះតែជឿ សូម្បីតែក្នុងរឿងដែលមិនគួរជឿ ក៏ជឿទាំងងងើល ឬចេះតែជឿដោយប្រាសចាកហេតុផល ។ ចំណែកមនុស្សដែលឆ្លាតពេកទៅ ប៉ុន្តែខ្សោយសទ្ធាក៏រមែងមិនជឿសូម្បីតែព្រះពុទ្ធសាសនា ជាមនុស្សតម្កើងខ្លួនខ្ពស់ហួសប្រមាណ តែចរិយាការប្រព្រឹត្តនឹងអាចធ្លាក់ទៅក្នុងផ្លូវនៃការយល់ខុស ។
ហេតុនោះអ្នកដែលមានបញ្ញាតិចត្រូវព្យាយាមសិក្សា ពិចារណារកការណ៍ពិត ស្រាវជ្រាវរកហេតុរកផល ឧស្សាហ៍ស្ដាប់ធម៌ ឆ្ងល់ហើយសាកសួរ កុំចេះតែជឿប្រាសចាកការណ៍ពិត ឬជឿគ្មានហេតុផល ។ រឿងជំនឿ ជឿក៏ជឿចុះមិនហាមឃាត់ទេ តែត្រូវប្រកបដោយបញ្ញាផងទើបមិនខាតបង់ ។
ឯអ្នកដែលឆ្លាតពេក តែបែរជាមានសទ្ធាទន់ខ្សោយ ដឹងខ្លួនថាមិនជឿនៅក្នុងសាសនា ជឿតែវិទ្យាសាស្ត្រនោះ ក៏ត្រូវពិចារណាកិលេសក្នុងខ្លួនដូចជា លោភៈ មោហៈ ទិដ្ឋិ មានះ កំណាញ់ និងច្រណែនជាដើម កិលេសទាំងនេះហើយដែលបាំងភ្នែកអ្នកមិនឱ្យជឿក្នុងផ្លូវត្រូវនោះ។
គប្បីជ្រាបថា កិលេសទាំងនេះនៅមានព្រោះនៅល្ងង់ និងគប្បីពិចារណាគុណព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធឲ្យបានរឿយៗ នោះនឹងឃើញច្បាស់ យល់ត្រូវ ជាជំនឿប្រកបដោយហេតុផលក្នុងសេចក្តីពិតមិនខាន ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ