រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ជាមួយរទេះរុញដែលមានចង្ក្រានអាំងសាច់កំពុងហុយផ្សែងផង រទេះនេះឆ្លងកាត់ទីណា គឺចោលក្លិនឈ្មុញដល់ទីនោះ ត្បិតអីនៅលើរទេះមានសាច់គោអាំង ប្រហិតដាក់នំបុ័ង មានជ្រក់ល្ហុង ដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ផង ។ អតីតកម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរ អ្នកស្រី ធួន ស្រីម៉ៅ អាយុ ៣៧ ឆ្នាំ បានចាប់យកមុខរបរដើរលក់ចំណីខាងលើនេះ ចិញ្ចឹមជីវិតជាង ៦ ឆ្នាំមកហើយ ។
ជាងរៀងរាល់ថ្ងៃអ្នកស្រី បានរុញរទេះដើរដោយថ្មើរជើងមិនតិចជាង ១០ គីឡូម៉ែត្រទេ ក្នុងការប្រកបរបរនេះ ។ គាត់ដើរលក់នៅតាមទីប្រជុំជន តាមបុរី ឲ្យតែមានពលរដ្ឋរស់នៅ ។ ដៃកាន់ដង្កៀបចាប់សាច់ចង្កាក់អាំងបង្វិលយ៉ាងញាប់ ដោយសារមានភ្ញៀវកំពុងរង់ចាំនោះ អ្នកស្រី ធួន ស្រីម៉ៅ ឆ្លៀតមកប្រាប់ឲ្យដឹងថា ការដើរលក់សាច់គោអាំង ប្រហិត និងរបស់របរហូបចុកផ្សេងៗទៀតនេះ គឺអ្នកស្រី និងស្វាមី លក់ដូរដូចគ្នា មានរទេះរុញមួយម្នាក់ ដើរលក់តំបន់ផ្សេងគ្នា ដើម្បីបានចំណូលគួបគ្នាចិញ្ចឹមជីវិត ។
ស្ត្រីរូបនេះរៀងរាប់ឲ្យដឹងបន្តថា នៅរៀងរាល់ថ្ងៃគាត់ និងស្វាមី បានរុញរទេះម្នាក់ ១ គ្រឿងដែលមានចង្ក្រានអាំងសាច់ និងបង្កាត់ភ្លើងដុតធ្យូងរួចជាស្រចចេញពីផ្ទះនាវេលាព្រឹកដើរលក់ពេញមួយថ្ងៃរហូតដល់វេលាល្ងាចទើបត្រឡប់ចូលផ្ទះវិញ ។ សម្រាប់អ្នកស្រីក្នុង ១ ថ្ងៃលក់សាច់គោចំនួន ៣ គីឡូក្រាម ប្រហិត ២ គីឡូក្រាម និងនំបុ័ងចំនួន ៥០ ដើម ។
«ក្នុងមួយថ្ងៃបើលក់អស់ក្នុងចំនួនខាងលើនេះ អាចចំណេញបានពី ៦ ម៉ឺនរៀលទៅ ៧ ម៉ឺនរៀលដែរ បន្ទាត់ទូទាត់ថ្លៃដើមហើយនោះ ។ ចំណែកទីតាំងដែលត្រូវដើរលក់ គឺនៅតាមផ្លូវ និងទីប្រជុំជនព្រមទាំងតាមបុរីផ្ទះល្វែងនានា ដោយក្នុង ១ ថ្ងៃៗខ្ញុំត្រូវរុញរទេះចម្ងាយផ្លូវយ៉ាងហោចណាស់ជាង ១០ គីឡូម៉ែត្រដែរ» អ្នកស្រី ស្រីម៉ៅ និយាយបណ្តើរដៃលើកចង្កាក់សាច់គោអាំងបង្វិលចុះឡើងបណ្តើរដើម្បីកុំឲ្យវាខ្លោច ។
ស្ត្រីកូនមួយរូបនេះបានឱ្យដឹងទៀតថា កាលពីចាប់ផ្ដើមរកស៊ីមុខរបរនេះដំបូងឡើយ គឺលក់ពុំសូវដាច់ទេ ស្ទើរតែបោះបង់វាចោលទៅរកអ្វីផ្សេងទៅហើយ ប៉ុន្តែចិត្តមួយទៀតគិតថា ត្រូវតែតស៊ូ ទើបអាចដំណើរការរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ។ សព្វថ្ងៃលក់ដាច់គ្រាន់ បើមានម៉ូយច្រើនជួយទិញទទួលទាន ។ ចំណែកស្វាមីគាត់រកចំណូលបានប្រាហាក់ប្រហែលគាត់ដែរ ។ អ្នកស្រី ធួន ស្រីម៉ៅ បានកត់សម្គាល់ថា នៅរដូវប្រាំងស្រួលលក់ដូរជាងរដូវស្សា ដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ ដែលបង្កការលំបាកក្នុងការរុញរទេះផង ចំណែកពលរដ្ឋក៍មិនសូវចេញពីផ្ទះមកទិញនោះដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ