រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោក ផុន ប៊ុនធឿន ជាជនរងគ្រោះម្នាក់ពីជំងឺកូវីដ ១៩ ។ ការរាតត្បាតជំងឺនេះ បានធ្វើឲ្យកម្មករកាត់ដេររូបនេះបាត់បង់ការងារ ប៉ះពាល់ជីវភាពគ្រួសារជាខ្លាំង ។ លោកបានរៀបរាប់ថា ខណៈពេលដែលកំពុងតែសប្បាយនិងការងារ ដែលអាចផ្តល់ចំណូលទៀតទាត់សម្រាប់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ ស្រាប់តែផ្ទុះជំងឺគូវីដ ១៩ រហូតធ្វើឲ្យរោងចក្រដែលលោកធ្វើការត្រូវបិទទ្វារ ។
នៅពេលគ្មានការងារ គ្មានចំណូល លោកបានសម្រេចចិត្តជ្រើសរើយកមុខរបរថ្មី គឺដឹកសម្ភារប្រើប្រាស់ផលិតពីជ័រ ឫស្សី ដើមរំពាក់និងផ្ដៅជាដើម រកប្រាក់សម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត និងក្រុមគ្រួសារជំនួសវិញ ។ តែរបរថ្មីនៅចំពេលពលរដ្ឋជាទូទៅមានបញ្ហាជីវភាពដែលរនោះការលក់ដូរមិនសូវជាបានផលប៉ុន្មានទេ ។
ស្ថិតក្នុងវ័យ ៤៥ ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងសង្កាត់កោះដាច់ ខណ្ឌជ្រោយចង្វារ រាជធានីភ្នំពេញ លោក ផុន ប៊ុនធឿន មានប្រពន្ធ និងកូនម្នាក់ ។ លោកបានចាកចេញពីផ្ទះមកស្នាក់នៅផ្ទះជួលភូមិព្រៃទា សង្កាត់ចោមចៅទី ៣ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ នៅក្រោយពេលរោងចក្របិទទ្វារ លោកងាកចាប់យកមុខរបរថ្មីនេះរយៈពេលជាង ២ ឆ្នាំកន្លងមកហើយ ។ ចំណែកប្រពន្ធលោកបន្តធ្វើជាកម្មការិនី រោងចក្រដើម្បីជួយទប់ការចំណាយប្រចាំថ្ងៃ ។
ជាមួយរបរដើរលក់ផលិតផលធ្វើឬស្សី ជ័រ រំពាក់ ផ្តៅជាដើមនេះ លោកបានបញ្ជាក់ថា របស់របរទាំងនោះជាសម្ភារប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ ដូចជា ចង្អេរ កញ្ជើ ល្អី តៅ កញ្ច្រែង កន្ត្រក កន្ត្រងប្រហុក ទូ អំបោសដើមបបុស្ស អំបោសធាងដូង អំបោសរោមសត្វ កញ្ច្រែងជ័រ ធុងជ័រ ធុងទឹកកក ជាដើម ។ ក្នុង ១ ថ្ងៃៗលោកត្រូវបើកបរម៉ូតូសណ្ដោងរ៉ឺម៉កដឹកអីវ៉ាន់នេះដើរលក់ចម្ងាយផ្លូវរាប់សិបគីឡូម៉ែត្ រ។
អតីតកម្មកររោងចក្ររូបនេះបានត្អូញត្អែរប្រាប់ថា ការរកស៊ីនេះមិនទៀងទាត់ដូចជាការងារមានប្រាក់ខែនោះទេ គឺ ១ ថ្ងៃកាត់ ១ថ្ងៃកោរ ហើយចំពោះផលចំណេញដែលកើតចេញពីកម្លាំងញើសឈាមដែលគាត់ខិតខំនេះ ប្រសិនបើលក់ដាច់ថ្ងៃខ្លះ អាចចំណេញបានត្រឹមតែ ២ ម៉ឺនរៀល ឬយ៉ាងច្រើន ៥ ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ ។ មានថ្ងៃខ្លះលក់អត់ដាច់ក៏មានដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ