ជីវិតកម្មករកាត់ដេរពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធក្រោយរោងចក្របិទទ្វារដោយសារកូវីដ-១៩
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ធ្វើជាកម្មករ កម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ អ្នកស្រី ផង់ វណ្ណា អាយុ ៣៤ ឆ្នាំ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ធ្វើជាកម្មករ កម្មការិនីរោងចក្រកាត់ដេរពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ អ្នកស្រី ផង់ វណ្ណា អាយុ ៣៤ ឆ្នាំ និងលោក ឡន វុទ្ធា អាយុ ៣៥ ឆ្នាំ ជាស្វាមី ទទួលបានប្រាក់ខែច្រើនគួរសម និងទៀងទាត់ជារៀងរាល់ខែ ប៉ុន្តែខណៈដែលជំំងឺកូវីដ១ ៩ វាយលុក ធ្វើឲ្យរោងចក្រកាត់ដេរដែលពួកគាត់ធ្វើបានបិទទ្វារ ធ្វើឲ្យប្តីប្រពន្ធមួយគូនេះបាត់បង់ការងារ ។ បាត់បង់ការងារដែលទទួលបានប្រាក់សម្រាប់មួយខែទៅមួយខែមិនអាចនៅស្ងៀមបាននោះទេ ពីព្រោះពួកគាត់មានបន្ទុកចិញ្ចឹមកូនដល់ទៅបីនាក់ ។
ក្រោយពីបានគិតគូរគ្នាច្រើនថ្ងៃ ប្តីប្រពន្ធមូយគូនេះ សម្រេចបង្កើតមុខរបរតាមចិញ្ចើមផ្លូវ ពីព្រោះគ្មានទាំងដើម គ្មានទាំងដីសម្រាប់ធ្វើតូប មានតែលក់ចល័តតាមផ្លូវ ។ ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធបានបង្កើតមុខរបរថ្មីរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ដោយការលក់អីវ៉ាន់មានផ្លែឈើ អាហារសម្រន់ភេជ្ជៈ នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវ ។
ក្រោយពីការសម្រេចចិត្តរកស៊ីលក់ដូរតាមផ្លូវនេះ ពួកគាត់បានចែកគ្នាលក់ផ្សេងៗគ្នា ។ លោក ឡន វុទ្ធា ដែលជាប្ដីបានទៅលក់នៅទីតាំងមួយផ្សេង ។ ចំណែកអ្នកស្រី ផង់ វណ្ណា ដែលជាប្រពន្ធលក់នៅទីតាំងមួយផ្សេងទៀត ស្ថិតនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវ ៦០ ម៉ែត្រត្រង់ចំណុចភ្លើងស្តុបកែងផ្លូវ ៥០ ម៉ែត្រ ក្នុងភូមិព្រែកប្រណាក សង្កាត់ជើងឯក ខណ្ឌដង្កោ រាជធានីភ្នំពេញ ។
ការលក់ដូររបស់ពួកគាត់គ្មានតូបរឹងមាំដើម្បីដាក់អីវ៉ាន់នោះទេ ប្រើឆ័ត្រគ្រាន់បិទបាំងកម្ដៅថ្ងៃ និងភ្លៀងតែប៉ុណ្ណោះ ។ អ្នកមានស្រុកកំណើតមកពីក្រុងច្បារមន ខេត្តកំពង់ស្ពឺ រូបនេះបាននិយាយថា សព្វថ្ងៃគ្រួសារអ្នកស្រីដែលមានកូន ៣ នាក់បានឃ្លាតឆ្ងាយពីស្រុកកំណើតមករស់នៅភ្នំពេញនៅក្រោមដំបូលផ្ទះជួលមួយស្ថិតនៅខាងក្រោយវត្តគោកអំពិល សង្កាត់ជើងឯក ខណ្ឌដង្កោ ។
មកដល់ពេលនេះការលក់ដូររបស់ពួកគាត់មានរយៈពេល ៣ ឆ្នាំហើយ គឺចាប់តាំងពីក្រោយពេលរោងចក្របិទទ្វារមក ។ ចំណែកអីវ៉ាន់ដែលដាក់លក់មានដូចជា ៖ ផ្លែឈូក ខ្នុរ ពុទ្ទ្រា ប៉ោម ភេសជ្ជៈច្រើនមុខ នំ និងទឹកសុទ្ធជាដើម ។ អតីតកម្មការិនីរោងចក្រខាងលើបានប្រាប់ឲ្យដឹងទៀតថា ក្នុង ១ ថ្ងៃអ្នកស្រីលក់បានពី ១៥ ម៉ឺនរៀលទៅ ២០ ម៉ឺនរៀល ហើយអាចចំណេញពី ៥ ទៅ ៦ ម៉ឺនរៀល ចំណែកប្ដីអ្នកស្រីក៏លក់អីវ៉ាន់ដូចគ្នានេះដែរ ។
ពេលព្រឹកពួកគាត់បានដឹកអីវ៉ាន់តាមម៉ូតូសណ្ដោងរ៉ឺម៉កចេញពីផ្ទះទៅកាន់គោលដៅកន្លែងលក់រៀងៗខ្លួនហើយរហូតដល់វេលាយប់ ទើបចូលផ្ទះបានជួបជុំគ្នាវិញ ។ «ទោះបីជាលំបាកយ៉ាងណាក៏ពួកយើងខំប្រឹងតស៊ូជម្នះរាល់ការលំបាកនោះពុំរាថយឡើយ ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ជាពិសេសដើម្បីអនាគតកូនៗ ទាំង ៣ នាក់ឲ្យពួកគេបានរៀនសូត្រនិងគេ ។ មុខរបរនេះថ្វីដ្បិតតែមិនធំដុំមែន ប៉ុន្តែក៏ពុំចាញ់ការងាររោងចក្រប៉ុន្មានទេអាចរកប្រាក់កម្រៃបានគ្រាន់បើដែរ» អ្នកស្រី ផង់ វណ្ណា និយាយជាមួយស្នាមញញឹមតិចៗ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ