ឪពុកម្តាយ និងផ្នត់គំនិត សម្រាប់កសាងអនាគតកូន

ថ្ងៃទី ២៨ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១៦
ម៉ោង ០៨:០០
sreyna

សឹងតែគ្រប់គ្រួសារ ឪពុកម្តាយបានអោយកូនប្រឹងរៀនសូត្រ ដោយក្តីសង្ឃឹមមួយចង់អោយកូនមានការងារធ្វើ បន្ទាប់ពីបានរៀនចប់ថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។

ឪពុកម្តាយភាគច្រើនណាស់ អប់រំកូនតម្រង់ទិសកូនអោយមានការងារធ្វើ បន្ទាប់ពីការរៀនថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។ មានឪពុកម្តាយមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ ដែលអប់រំកូនអោយប្រឹងរៀនហើយចេញប្រកបមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត ដោយមិនបាច់ធ្វើការអោយអ្នកដទៃ។

មានហេតុផលមួយចំនួនចំពោះផ្នត់គំនិតនេះ ។ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរពីមុន អ្នកធ្វើការអាចមានប្រាក់កម្រៃច្រើនសម្រាប់ចិញ្ចឹមគ្រួសារហើយទទួលបានការគោរពីមនុស្សទូទៅ ។ ចំណែកហេតុផលមួយទៀតនោះ ការធ្វើការងារអោយគេមានលក្ខណ:ងាយស្រួលដោយដាច់ខែទទួលបានប្រាក់ខែទៀងទាត់ ។ ចំណែកហេតុផលមួយទៀតនោះ គឺវាមិនទាមទារទុនសម្រាប់ចាប់ផ្តើមុខរបរឡើយ។

បើសិនជាការធ្វើការងារឱ្យគេអាចមានប្រាក់ខែខ្ពស់សមរម្យ និងមានការធានាសម្រាប់អនាគតកាលត្រឹមត្រូវនោះ ការធ្វើការងារអោយស្ថាប័នរដ្ឋ ក្រុមហ៊ុន ឬអង្គការអាចជាជម្រើសដ៏ល្អមួយ សម្រាប់ការរស់នៅដ៏សាមញ្ញ និងមិនលោភលន់ ។

ប៉ុន្តែការធ្វើការងារតាមស្ថាប័នរដ្ឋ ក្រុមហ៊ុន និងអង្គការ គឺមិនអាចផ្តល់អ្វីសេសសល់ សម្រាប់កូនចៅបានឡើយ នៅពេលដែលមនុស្សចាស់ទៅធ្វើការលែងកើត ។ ដូច្នេះ ក៏គ្មានសល់អ្វី សម្រាប់កូនចៅជំនាន់ក្រោយដែរ ។ វារឹតតែពិបាកទៀតសម្រាប់ស្ថានភាពកម្ពុជា ដែលបុគ្គលិករដ្ឋមានប្រាក់ខែទាប និងក្រុមហ៊ុនភាគច្រើន មិនយកចិត្តទុកដាក់ដល់បុគ្គលិកដែលចាស់ជរា។ រីឯការធ្វើការងារតាមអង្គការវិញ ក៏មិនសូវមានស្ថិរភាពសម្រាប់អនាគត។

ការមានមុខរបរផ្ទាល់ខ្លួនអាចត្រូវការកិច្ចប្រឹងប្រែងខ្លាំង ត្រូវការទុន និងត្រូវការភាពប្រថុយប្រថាន ។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាមនុស្សមានមុខរបររកស៊ីខ្លួនឯងនោះ គេអាចមានប្រភពចំណូលជាប់រហូតដល់ពេលចាស់ ហើយអាចបន្សល់ទុកមុខរបរនោះដល់កូនជំនាន់ក្រោយទៀតផង ។

តាមពិតទៅ ការបង្កើតមុខរបរមួយចំនួន គឺមិនត្រូវការការសិក្សាថ្នាក់ខ្ពង់ខ្ពស់ពេក និងពេលវេលារៀនច្រើនពេកដែរ ។ វាតម្រូវអោយមានការយល់ច្បាស់ អំពីខ្សែសង្វាក់នៃមុខរបរមួយ ដោយមានផលិតផល ឬសេវាកម្មប្រកបដោយគុណភាពគួបផ្សំនឹងយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សារ ។

នៅពេលដែលទីផ្សារការងារ មានភាពចង្អៀតនោះ ការបើកគំនិតថ្មីបង្រៀនកូនអោយគិតគូរពីការបង្កើតមុខរបរផ្ទាល់ខ្លួន អាចជាជម្រើសដ៏ល្អមួយ សម្រាប់អនាគតកូន និងក្រុមគ្រួសារ ៕