ភួងម្លិះ និងសៅអង្គុយចាំនៅតុកាហ្វេ ។ ណាតកំពុងលាងកែវ ច័ន្ទ្រកំពុងឆុងកាហ្វេ មុខរីករាយ
ច័ន្ទ្រ៖ ចាំមួយភ្លែតណាម្លិះ! គ្នាឆុងផ្ទាល់ដៃ! ធានាថាពិសេសលើសម៉ែទៅទៀត ! គ្នាដឹងថាពុករបស់ឯងចូលចិត្តកាហ្វេចាស់របៀបម៉េច! ឲ្យតែស្នាដៃរបស់គ្នា លោកមេភូមិគាត់ជាប់ចិត្តខ្លាំងណាស់ !
ភួងម្លិះ និងសៅអង្គុយចាំនៅតុកាហ្វេ ។ ណាតកំពុងលាងកែវ ច័ន្ទ្រកំពុងឆុងកាហ្វេ មុខរីករាយ
ច័ន្ទ្រ៖ ចាំមួយភ្លែតណាម្លិះ! គ្នាឆុងផ្ទាល់ដៃ! ធានាថាពិសេសលើសម៉ែទៅទៀត ! គ្នាដឹងថាពុករបស់ឯងចូលចិត្តកាហ្វេចាស់របៀបម៉េច! ឲ្យតែស្នាដៃរបស់គ្នា លោកមេភូមិគាត់ជាប់ចិត្តខ្លាំងណាស់ !
ភួងម្លិះញញឹម ចង្អុលកែវកាហ្វេ
ភួងម្លិះ៖ បានហើយៗ! កុំរវល់តែអួត! ឆុងកាហ្វេខុសកែវឥឡូវហើយ!
កែវញញឹម
កែវ៖ នែ៎អូនម្លិះ! កុំកែវៗញាប់ពេក ! ប៉ះសិទ្ធិអ្នកអង្គុយក្បែរនេះដឹងទេ !
មីងណាតប្រមូលកែវមកដាក់ផ្កាប់ រួចលើកកែវមួយជន្លរក្បែរច័ន្ទ្រ ច័ន្ទ្រគេចឡើងវី
ច័ន្ទ្រ៖ ស្អីគេម៉ែ! គម្ពប់កាហ្វេអស់ឥឡូវហើយ! តាំងរករឿងខ្ញុំទៀតហើយហ្អីម៉ែ !
ណាត៖ អឺ ! មិនឲ្យរករឿងយ៉ាងម៉េច ឆុងកាហ្វេចាក់ចុះចាក់ឡើងរាប់ម៉ោង ថ្មើរណាបានរួចកាហ្វេមួយថង់នឹង ! រកស៊ីដូចឯងនេះ មួយថ្ងៃវាស់ល្ងាចឆុងបានតែមួយកែវ រកស៊ីបានយ៉ាងម៉េចទៅវើយ !
ច័ន្ទ្រ៖ ហ្អេ! ម៉ែនេះ ! នេះជាវិធីឆុងកាហ្វេពិសេសរបស់ខ្ញុំ ! ឆុងបែបនេះទើបកាហ្វេវាចាស់ល្អ ហើយមានរសជាតិ ជាកាហ្វេពិសេសសម្រាប់តែពុកមេភូមិហ្នឹងណា! ម៉ូយខ្លឹមណាម៉ែ !
អរុណ ជិះកង់ឌុបរ៉េត នឿនជិះកង់ឌុបវ៉ាន់ កែមជិះកង់មួយម្នាក់ឯងក្រោយគេ ។ អរុណជិះមុខគេ ផ្លូវតូច រកាករកុប ពិបាកជិះ ខំជិះលឿនពេក ប៉ះចំដុំថ្មដួលកង់ អ្នកនៅខាងក្រោយដួលតគ្នា ទម្រាំតែលើកកង់រួច វ៉ាន់ស្រែក
វ៉ាន់៖ យីអរុណ! យ៉ាងម៉េចនឹងវី! ធ្វើមើ៎លតែមិនចេះជិះកង់ ! គ្រាន់តែប៉ុណ្ណឹងក៏ជិះឲ្យដួលដែរ! អ្ហើយ! ប្រលាក់អាវថ្មីគ្នាអស់ហើយ !
អរុណបោសដីពីខោអាវ បណ្តើរ រ៉េតកៀបជើងនឹងកង់ស្រែកហៅឲ្យជួយ
រ៉េត៖ បងរុណៗ! កៀបជើងខ្ញុំហើយ! វេកង់ឲ្យស្រួលទៅមើល !
អរុណ៖ មិនដឹងជាស្អីទេវើយ! គ្រាន់តែកៀបកង់ប៉ុណ្ណឹងស្រែកមើលតែអាត្រាក់ទ័រសង្កត់លើ!
រ៉េត៖ អ្ហេ! បងរុណនេះ! សាកកៀបជើងបងឯងវិញមើ៎! ឈឺឬអត់ ! កែមលើកកង់បណ្តើរ
កែម៖ នៅជជែកគ្នាយូរទៀតទេ! តិចកែវ និង ម្លិះគេទៅផ្ទះវិញបាត់ទៅ !
អរុណស្ទុះឡើងជិះកង់ ទាញដៃរ៉េតឲ្យឡើងជិះ
អរុណ៖ លឿនឡើងអារ៉េត! កុំរអ៊ូច្រើនពេក! ចាំល្ងាចនេះបងឲ្យរង្វាន់ ថ្លៃដំណឹងល្អទាន់ហេតុការណ៍!
រ៉េតស្ទុះឡើងជិះកង់ ទាំងតាំងភ្នែក
រ៉េត៖ អូ! តែប៉ុណ្ណេះបាត់ឈឺភ្លាមហើយខ្ញុំ!
អរុណឡើងជិះកង់ទៅមុខទៀត នឿន វ៉ាន់ និងកែម នាំគ្នាជិះតាមក្រោយ ។ កង់របស់អរុណធ្លាក់ច្រវ៉ាក់ ជិះទៅមុខលែងកើត ខ្លះទះថ្ងាស ខ្លះអង្អែលច្រមុះ ធ្វើមុខហួសចិត្តគ្រប់គ្នា
វ៉ាន់៖ អ្ហើយ! អរុណ អើយ អរុណ! លីកង់រត់តាម៉ងទៅហ្អា! យ៉ាប់អីយ៉ាប់យ៉ាងនេះ!
ច័ន្ទ្រឆុងកាហ្វេរួចហើយដាក់ក្នុងថង់ កំពុងយកថង់មួយទៀតច្រកទឹកកកដាក់ផ្សេង និយាយបណ្តើរ
ច័ន្ទ្រ៖ បងកែវ! ម្លិះ! កុំប្រញាប់ទៅអី! ព្រោះម្លិះមិនងាយបានចេញពីផ្ទះទេ! ចំណែកគ្នាវិញក៏ជាប់រវល់! ព្រឹកត្រូវទៅស្រែ! ថ្ងៃមកជួយលក់ម៉ែ! គ្មានពេលទៅលេងជាមួយម្លិះសោះ!
ណាត៖ អឺ! ក្មួយម្លិះ! នៅអង្គុយលេងជាមួយច័ន្ទ្រសិនទៅ! មីងឆ្លៀតពេលទៅដាំបាយមួយភ្លែតទាន់អត់មានភ្ញៀវ!
ម្លិះញញឹម
ម្លិះ៖ ចាស៎! មិនអីទេមីង!
ណាតដើរចេញពីតូបលក់កាហ្វេ ដើរនៅខាងក្រោយតូបលក់កាហ្វេ ។ ច័ន្ទ្រចាក់ទឹកកកចូលទៅក្នុងធុងវិញ
ច័ន្ទ្រ៖ គ្នាទុកទឹកកកវិញហើយ! កុំឲ្យរលាយអស់! ចាំឯងរៀបទៅ ចាំគ្នាដាក់ទឹកកកឲ្យ !
អរុណកំពុងអូសកង់ដែលធ្លាក់ច្រវ៉ាក់ ចូលមកឈប់នៅមុខតូបលក់កាហ្វេ រ៉េតអ្នកជួយលើកកង់ពីក្រោយ មាន វ៉ាន កែម ជិះកង់ចូលមកឈប់បន្តបន្ទាប់ ។ ភួងម្លិះ ច័ន្ទ្រ និងកែវ ភ្ញាក់មើលទៅកាន់ក្រុមរបស់អរុណ។ អរុណជូតញើសបណ្តើរមើលមុខភួងម្លិះ ញញឹម ភួងម្លិះញញឹមតបវិញ ។ នឿន និងកែមរត់ចូលមករកច័ន្ទ្រ ទាំងពីរនាក់ញញឹមញញែម
កែម៖ ច័ន្ទ្រ ! ពួកបងចង់ផឹកកាហ្វេ ទឹកដោះគោ ! ជួយឆុងឲ្យផ្អែមបន្តិច ហើយត្រជាក់ដល់ចិត្តផង !
នឿនយកកែងដៃកៀសកែម ឲ្យខ្ទៀតចេញបន្តិច
នឿន ៖ បងយកសារ៉ូ ទឹកដោះគោ ទឹកកក មិនបាច់ផ្អែមពេកទេ! តែសុំពងមាន់មួយផង! ពៅកម្លាំងបន្តិច !
ច័ន្ទ្រ៖ ច៎ា! អញ្ជើញអង្គុយ! បងក្រុមភ្លេងល្បីប្រចាំភូមិ! ប៉ុន្តែនិយាយគ្នាមុនឲ្យហើយណា! កុំជំពាក់ទៀតឲ្យសោះ !
កែមសើចអេះក្បាល
កែម៖ ថ្ងៃនេះមិនជំពាក់ទៀតទេ! ទើបតែទៅលេងភ្លេងការគេយប់មិញ បានលុយមកសឺៗ មានតែថែមលុយឲ្យច័ន្ទ្រទៀតផង សុំទិញនំ មៅទាំងតុ និងកៅអី មិនឲ្យមានអ្នកណាមកផឹកទីនេះទេ ម៉ោងនេះគឺពួកបងប៉ាវដាច់ហើយ !
រ៉េត ទាញដៃអរុណ ឲ្យអង្គុយនៅតុក្បែរ ភួងម្លិះ រួចធ្មេចភ្នែកដាក់អរុណ បូញមាត់ទៅភួងម្លិះ ភួងម្លិះងាកមក អារុណធ្វើមុខអេះអុញ ហាមាត់ចង់និយាយពីរបីដង តែមិនហ៊ាននិយាយ ។ ភួងម្លិះងាក់មកចំមុខអារុញ។ អារុញគេចមុខ ងាកភ្នែកធ្វើជាមើលទៅកន្លែងផ្សេង។ រ៉េតលូកដៃក្តិចខ្នងអរុណ។ អរុណភ្ញាក់ រួចងាក់មកសើចស្ញាញដាក់ភួងម្លិះ
អរុណ៖ ម្លិះ! មកទិញកាហ្វេឲ្យពុកមេភូមិហ្អី !
ភួងម្លិះញញឹមងក់ក្បាល
ភួងម្លិះ៖ ច៎ា !
វ៉ាន់សរសៀទៅអង្គុយកៅអីក្បែរកែវ ញញឹម ដៀងភ្នែកដាក់កែវ
វ៉ាន់៖ កែវ! មួយអាទិត្យទៀត មានបុណ្យបញ្ចុះសីមានៅវត្តថ្មី! កែវទៅលេងនឹងគេដែរទេ? កែវធ្វើទឹកមុខភ្ញាក់
កែវ៖ អូ! មានបុណ្យបញ្ចុះសីមានៅវត្តថ្មីហី! ពួកខ្ញុំអត់បានដឹងសោះ !
អរុណ៖ មែនហើយ! អាទិត្យក្រោយនេះមានបុណ្យបញ្ចុំសីមាផង មិនងាយមានទេ ! ទម្រាំតែមានវត្តសង់វិហារថ្មី ទើបបានបញ្ចុះសីមា! កែវ និងម្លិះ ទៅធ្វើបុណ្យបញ្ចុះសីមានឹងគេទៅ! បានផ្សងទៅអនាគតជាតិផង !
ភួងម្លិះ៖ អ៎! ឲ្យតែមានបុណ្យបញ្ចុះសីមា ខ្ញុំច្បាស់ជាទៅហើយ! ព្រោះមិនងាយមានទេ! បងរុណដឹងទេថាបុណ្យថ្ងៃណាដែរ ?
អរុណ៖ បាទ! បុណ្យថ្ងៃអាទិត្យ!
ឆៃ និងនាយត្រុយ កំពុងតែឈ្ញោកក្បាលជល់គ្នា លេងជល់ត្រីក្រឹម ។ នាយត្រុយផ្អៀងខ្លួនចុះឡើងៗ រេតាមត្រីក្រឹម
ត្រុយ៖ អុញៗ! ត្រីក្រឹមលោកបង បាក់ទ័ពហើយ គិតតែរត់មិនព្រមជល់ផងនឹង! លោកបង! កុំភ្លេចណា! ប៉ាវទឹកត្នោតជូរខ្ញុំមួយស្រវឹងយប់នេះ! លោកបងកុំក្រឡាសសម្តីឲ្យសោះ !
ឆៃយកម្រាមដៃផ្ទាត់កែវពីក្រៅ ដេញត្រីក្រឹម
ឆៃ៖ កុំអាលអរវើយ ! អាត្រុយត្រីអញមិនទាន់ចាញ់ទេ! ស៊ូវើយ! អាកូនស៊ូ! ត្រូវតែយកជ័យជំនះឲ្យបាន ! អាប្រាំពីរពណ៌! កុំបំបាក់មុខអញឲ្យសោះ!
(នៅមានត)
ចែករំលែកព័តមាននេះ