វានឹងមិនចម្លែកទេដែលឮថា មានយុវជន ឬយុវតីខ្លះ រៀនពីរ ឬបីមហាវិទ្យាល័យ ។ ពួកគេសម្រេចចិត្តបែបនេះ ដោយសារតែបារម្ភខ្លាចក្រែងអត់ការងារធ្វើ បន្ទាប់ពីការៀនចប់នៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។ ប៉ុន្តែតើការៀនសូត្រពីរ ឬបីមហាវិទ្យាល័យ នៅក្នុងពេលតែមួយ គឺជាការវិនិយោគពេលវេលា និងថវិកាដ៏ត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?
វានឹងមិនចម្លែកទេដែលឮថា មានយុវជន ឬយុវតីខ្លះ រៀនពីរ ឬបីមហាវិទ្យាល័យ ។ ពួកគេសម្រេចចិត្តបែបនេះ ដោយសារតែបារម្ភខ្លាចក្រែងអត់ការងារធ្វើ បន្ទាប់ពីការៀនចប់នៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។ ប៉ុន្តែតើការៀនសូត្រពីរ ឬបីមហាវិទ្យាល័យ នៅក្នុងពេលតែមួយ គឺជាការវិនិយោគពេលវេលា និងថវិកាដ៏ត្រឹមត្រូវដែរឬទេ?
វាប្រាកដណាស់ដែលថា ទីផ្សារការងារមានការប្រកួតប្រជែងខ្លាំងឡើងៗ ហើយអ្នកខ្លាំងនឹងងាយរកបានការងារធ្វើ ឬក៏អាចប្រកបរបរជោគជ័យ ។ ដូច្នេះ វាជាការត្រឹមត្រូវមួយ ដែលមានការខិតខំ និងប្រឹងប្រែង ដើម្បីអនាគតដ៏ភ្លឺស្វាងមួយ ។ ប៉ុន្តែការត្រៀមសម្រាប់អនាគត គួរតែមានភាពឆ្លាតវ័យជាងនេះ ដើម្បីសន្សំទាំងធនធានហិរញ្ញវត្ថុ ពេលវេលា និងខួរក្បាល ។
បើសិនជាចង់បានការងារធ្វើដ៏ល្អមួយ ដែលមានប្រាក់ខែសមរម្យនោះ យុវជន និងយុវតីកម្ពុជា ត្រូវជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាសិក្សាដោយផ្អែកទៅលើតម្រូវការទីផ្សារការងារ ជាជាងការជ្រើសរើសតាមគ្នា ឬក៏ជ្រើសរើសតាមការស្រមៃ មិនប្រាកដនិយមមួយ ដើម្បីធ្វើជាអ្នកធំនៅក្នុងម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ។ នៅប្រទេសកម្ពុជា យុវជននិងយុវតីកម្ពុជាជាច្រើន បានសម្រេចជ្រើសរើសមុខវិជ្ជាសិក្សានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ដោយមិនមានការតម្រង់ទិសបានត្រឹមត្រូវឡើយ ។
ការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ អាចជាការសម្រេចចិត្តតាមការចង់បានរបស់ឪពុកម្តាយ ដែលភាគច្រើនចង់ឱ្យកូនក្លាយជាមន្ត្រីធំនៅអនាគត ឬក៏ជាការសម្រេចចិត្តតាមមិត្តភក្តិ ដូចជាការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសផ្នែកគ្រប់គ្រង ឬក៏គណនីជាដើម ។ តាមពិតទៅមុខវិជ្ជាទាំងពីរនេះ អាចនឹងមានការពិបាកនៅក្នុងការស្វែងរកការងារធ្វើ ។ ខណ:ដែលអ្នកទើបបញ្ចប់ការសិក្សា នឹងមិនអាចខ្លាចជាអ្នកគ្រប់គ្រងនោះ អ្នកបញ្ចប់ការសិក្សាផ្នែកគណនី ក៏ពិបាករកការងារធ្វើដែរ ដោយហេតុថា ក្រុមហ៊ុននានាត្រូវការមនុស្សដែលពួកគេទុកចិត្តហើយជាញឹកញាប់ គេជ្រើសរើសមនុស្សជាសាច់ញាតិ ឬក៏អ្នកដែលគេស្គាល់ជិតស្និទ្ធិ ។
ដូច្នេះហើយ បានជាមានយុវជន និងយុវតីមួយចំនួន នៅពេលបានបញ្ចប់ការសិក្សា ហើយបានទៅធ្វើការនៅតាមហាងកាហ្វេ ឬភោជនីយដ្ឋានជាដើម ដោយខុសពីអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សានៅថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ។ តាមពិតទៅនោះ ការងាររត់តុតាមហាងកាហ្វេ មិនទាមទារការសិក្សាថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ដែលត្រូវការវិនិយោគពេលវេលា និងលុយកាក់ច្រើនឡើយ ។ ម្យ៉ាងទៀត ចំណូលក៏មានត្រឹមតែជាង១០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ដែលទាបជាង១៤០ដុល្លារ ជាចំណូលប្រាក់ខែ ជាមធ្យមរបស់កម្មករកាត់ដេរផង ។
ការសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសមហាវិទ្យាល័យ គួរតែផ្អែកលើគម្រោងផែនការអនាគត ធនធានដែលមាន និងតម្រូវការទីផ្សារការងារ ។ ឧបមាថា បើយុវជននិងយុវតី ចង់ក្លាយខ្លួនជាអ្នកជំនួញ បើកហាងលក់កាហ្វេនោះ គេគួរតែសិក្សាស្វែងយល់គ្រប់ខ្សែសង្វាក់នៃការផលិតកាហ្វេ និងរបៀបរកស៊ីក្នុងមុខជំនួញកាហ្វេនេះ គួបផ្សំនឹងរបៀបគ្រប់គ្រង និងរបៀបរកទីផ្សារជាដើម ។ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ បើសិនជាយុវជននិងយុវតី ចង់មានការងារធ្វើនោះ គេត្រូវសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសការសិក្សាទៅលើការងារណា ដែលមានតម្រូវការច្រើនដូចជាផ្នែកទំនាក់ទំនង ផ្នែកបច្ចេកវិទ្យាពណ៌មាន ឬក៏ការងារជំនាញផ្សេងៗទៀត ដូចជាកាត់ដេរ និងគ្រឿងយន្តជាដើម ដែលមិនត្រូវការរយ:ពេលសិក្សាវែង ឬក៏ធនធានច្រើនជាដើម ។
ការជ្រើសរើសការរៀនសូត្រ តម្រូវការតាមទីផ្សារនឹងជួយឱ្យកាត់បន្ថយការចំណាយមិនចាំបាច់ទាំងពេលវេលា និងលុយកាក់ ។ យុវជន និងយុវតីអាចនឹងបន្តអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនថែមទៀត នៅពេលដែលពួកគេ មានធនធានហិរញ្ញវត្ថុកាន់តែច្រើន ដោយអាចនឹងបន្តរៀនថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ឬក៏ថ្នាក់គ្រប់គ្រងបន្តទៀតបាន ។
ដូច្នេះ ជំនួសឱ្យការរៀនច្រើនមហាវិទ្យាល័យ និងខុសមុខវិជ្ជានោះ យុវជន និងយុវតី ត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តមួយបន្តការរៀនសូត្រថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យ ដោយផ្អែកទៅលើធនធាន ដែលមាននិងផ្អែកទៅលើតម្រូវការទីផ្សារ ។ ប៉ុន្តែពួកគេ ត្រូវការតម្រង់ទិសច្បាស់លាស់។
រដ្ឋាភិបាលគួរមានវិធានការដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយ ដើម្បីជួយតម្រង់ទិសយុវជន និងយុវតី នៅក្នុងសិក្សា ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារការងារ ។ ការតម្រង់ទិសនេះ មិនត្រឹមតែមានប្រយោជន៍ សម្រាប់យុវជន និងយុវតីទេ វាថែមទាំងផ្តល់ប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយផងដែរ ដល់រដ្ឋាភិបាល ។ ការដែលមានកម្លាំងការងារប្រកបដោយជំនាញ នឹងជួយទាក់ទាញវិនិយោគិន មករកស៊ីនៅកម្ពុជា ហើយជួយដល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា ។ វាក៏ជួយកាត់បន្ថយអត្រាការងារធ្វើផងដែរ ។
ពេលវេលាបានមកដល់ហើយ សម្រាប់ផ្តល់ការយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែច្រើនដល់យុវជន និងយុវតី ខណ:ដែលពួកគេតំណាងឱ្យមនុស្សភាគច្រើន នៅក្នុងប្រទេស ដែលមានប្រជាជនជាង១៥លាននាក់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ