កុមារដែលត្រូវវាយនៅត្រង់កំប៉េះគូទញឹកញាប់នៅពេលដល់អាយុ៣ឆ្នាំ គឺមាននិន្នាការកាន់តែច្រើនក្នុងការមានទង្វើទ្រគោះបោះបោកក្នុងរយៈពេល២ឆ្នាំក្រោយ ខណៈ ដែលលទ្ធផលស្រាវជ្រាវផ្សេងទៀតបញ្ជាក់ថា កុមារដែលមានបញ្ហាក្នុងការគេង គឺមានភាពប្រថុយប្រថានកើនឡើងនៅក្នុងការញៀនស្រានៅពេលដែលមានអាយុក្នុងរវាងពី១៨ទៅ២១ឆ្នាំ ។
កាលពីពេលមុននេះមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវជាច្រើនឃើញថា កុមារដែលរមែងទទួលរងការវាយនៅត្រង់កំប៉េះគូទនឹងមានកំរិតផ្នត់គំនិតទាប ហើយការវាយនៅត្រង់កំប៉េះគូទជាញឹកញាប់ក៏មានពាក់ព័ន្ធនឹងក្ដីកង្វល់ និងបញ្ហានៃទង្វើ រួមទាំងមានភាពប្រថុយប្រថានដ៏ច្រើនដូចជាមានទង្វើចូលចិត្ដប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា សោកសៅ និងផឹកស្រាច្រើន ។ ការសិក្សាជាចុងក្រោយដែលអ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការសាកសួរឪពុក ម្ដាយចំនួន២.៥០០នាក់នៅទូទាំងសហរដ្ឋអាមេរិកឃើញថា ជិតពាក់កណ្ដាលមិនធ្លាប់វាយកូនក្នុងពេលអាយុ៣ឆ្នាំសោះក្នុងអំឡុង ខែកន្លងមក ខណៈដែល២៧,៩% ធ្លាប់វាយកូន១លើក ឬ២លើក និង២៦,៥% ធ្លាប់វាយកូនច្រើនជាង២លើក។
លុះរយៈពេល២ឆ្នាំបន្ទាប់លទ្ធផលបង្ហាញថា ម្ដាយដែលធ្លាប់វាយកូនញឹកញាប់ជាងម្ដាយផ្សេងបានបញ្ជាក់ថា កូនមានទង្វើទ្រគោះបោះបោកកាន់តែច្រើន ដូចជាចេះធ្វើការប្រកែកតវ៉ាស្រែកគំហក និងបំផ្លាញរបស់របរផ្សេងៗ។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះលទ្ធផលសិក្សាដែលរៀបចំដោយសាស្ដ្រាចារ្យផ្នែកចិត្ដវិទ្យានៃមហាវិទ្យាល័យអាយ ដាហូ សហរដ្ឋអាមេរិកប្រទះឃើញថា ការដែលកុមារមានភាពហត់នឿយ ប៉ុន្ដែគេងមិនលក់ គឺជាអាការៈបញ្ជាក់ថា មាននិន្នាការផឹកស្រា ជក់បារី និងប្រើថ្នាំញៀននៅពេលធំឡើង ដោយមានអាយុរវាងពី១៨ទៅ២១ ឆ្នាំសំរាប់យុវជន។ ចំណែកយុវនារី អាការៈ ខាងលើបង្កើនភាពប្រថុយប្រថានក្នុងការផឹកគ្រឿងស្រវឹងពីយប់ដល់ព្រឹក ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ