ទ្វីបទឹកកកសព្វថ្ងៃនេះមិនត្រូវបានគេមើលរំលងចាប់តាំងពីសតវត្សរ៍ទី២០មក ប៉ុន្តែឧបទ្វីបភាគខាងជើងរបស់វាបច្ចុប្បន្ននេះ ជាទីតាំងលំនៅឋានជាច្រើនអាចបង្កើតបានជាក្រុង និងវត្តមានប្រជាជនចម្រុះជាតិសាសន៍ឈាន
ទ្វីបទឹកកកសព្វថ្ងៃនេះមិនត្រូវបានគេមើលរំលងចាប់តាំងពីសតវត្សរ៍ទី២០មក ប៉ុន្តែឧបទ្វីបភាគខាងជើងរបស់វាបច្ចុប្បន្ននេះ ជាទីតាំងលំនៅឋានជាច្រើនអាចបង្កើតបានជាក្រុង និងវត្តមានប្រជាជនចម្រុះជាតិសាសន៍ឈានទៅដល់រាប់លាននាក់ឯណោះ ។ ការរលាយនៃផ្ទាំងទឹកកកបណ្តាលឱ្យកើតមានលក្ខខណ្ឌរស់នៅសមស្របសម្រាប់ការតាំងទីលំនៅរបស់មនុស្សជាទ្រង់ទ្រាយធំបាន ។
សូម្បីតែការធ្វើកសិកម្ម និងការរីកលូតលាស់ផលដំណាំឥឡូវគឺអាចធ្វើបានហើយក្នុងតំបន់ភាគខាងជើងបំផុត ។ ចំណែកសីតុណ្ហភាពខ្យល់ក្នុងតំបន់ប៉ូលបានកើនឡើងច្រើនជាងកន្លែងផ្សេងទៀតក្នុងពិភពលោក ។ មានន័យថា ផ្នែកនៃតំបន់អង់តាក់ទិកបច្ចុប្បន្ននេះអាចប្រៀបធៀបជាមួយនឹងអាកាសធាតុរបស់រដ្ឋអាឡាស្កា ប្រទេសអុីស្លង់ និងតំបន់ស្កន់ឌីណាវីភាគខាងជើង ។
កម្រិតដ៏ធំនៃជនអន្តោប្រវេសន៍កំពុងដំណើរការពីបណ្តាប្រទេសជាច្រើនជុំវិញពិភពលោកដែលអាចនឹងរងផលប៉ះពាល់ដោយសារតែបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ បង្កើតបានជាការរស់នៅចម្រុះ និងវប្បធម៌ទៅកាន់ទឹកដីថ្មី ។ ក្នុងមធ្យោបាយមួយចំនួនការតាំងទីលំនៅនៃតំបន់អង់តាក់ទិកមានលក្ខណៈស្រដៀងគ្នាទៅនឹងការតាំងទីនៅអាមេរិកក្នុងសតវត្សរ៍ទី១៩ និង២០។ រីឯក្រុងមានប្រជាជនខ្ពស់ជាងគេនឹងក្លាយជាវប្បធម៌ «ឆ្នាំងរលាយ» ស្រដៀងទៅនឹងក្រុងញូវយ៉ក និងក្រុងឡុងដ៍ដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ