មនុស្សភាគច្រើនព្រោះហេតុគិតខុសថា តួខ្លួនទាំងមូលនេះជារបស់អញ ហើយក៏នាំឲ្យគិតពីខ្លួនឯង ខំប្រឹងដុសខាត់ សំអិតសំអាងបីបាច់ថែរក្សាខ្លួនឯងដោយលំបាកលំបិន ហួងហែងការពារអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺដើម្បីបំពេញតម្រូវការឲ្យខ្លួនឯង ប៉ុន្តែអ្នកឈ្លាសដោយបញ្ញាអាចធ្វើឲ្យមិនមានខ្លួនសម្រាប់កើតទុក្ខកង្វល់ ពោលគឺមិនមានខ្លួនសម្រាប់គិត សម្រាប់ហួងហែង ថែរក្សាការពារអ្វីទេ…
មនុស្សភាគច្រើនព្រោះហេតុគិតខុសថា តួខ្លួនទាំងមូលនេះជារបស់អញ ហើយក៏នាំឲ្យគិតពីខ្លួនឯង ខំប្រឹងដុសខាត់ សំអិតសំអាងបីបាច់ថែរក្សាខ្លួនឯងដោយលំបាកលំបិន ហួងហែងការពារអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺដើម្បីបំពេញតម្រូវការឲ្យខ្លួនឯង ប៉ុន្តែអ្នកឈ្លាសដោយបញ្ញាអាចធ្វើឲ្យមិនមានខ្លួនសម្រាប់កើតទុក្ខកង្វល់ ពោលគឺមិនមានខ្លួនសម្រាប់គិត សម្រាប់ហួងហែង ថែរក្សាការពារអ្វីទេ បញ្ញាធ្វើឲ្យរូបកាយនេះនៅសល់ត្រឹមតែរូបធម៌ និងនាមធម៌តែប៉ុណ្ណោះ ។
គម្ពីរពន្លឺធម៌ព្រះពុទ្ធបានបរិយាយថា បញ្ញាគឺជាគោលដ៏សំខាន់ និងជាកំពូលនៃធម៌បដិបត្តិនៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រោះបញ្ញាអាចដោះស្រាយបញ្ហាបានគ្រប់យ៉ាង ដែលសុទ្ធតែជាបញ្ហានាំមកនូវទុក្ខកង្វល់ក្នុងចិត្ត ។ បញ្ញានាំមកនូវសេចក្ដីសុខ សូម្បីក្នុងរឿងដែលគួរថាឲ្យកើតទុក្ខ ក៏បញ្ញាអាចសម្រាលបាន ។
អ្នកមានបញ្ញា ប្រើប្រាស់រូបកាយសាងប្រយោជន៍ទុកដាក់រូបកាយដូចជាឧទាហរណ៍សម្រាប់ប្រើប្រាស់ ទោះចាស់ ទោះឈឺ ឬនឹងត្រូវបែកធ្លាយក៏ចំពោះតែរូបកាយប៉ុណ្ណោះ អ្នកមានបញ្ញាមិនបានគ្រាំគ្រាផ្លូវចិត្តទេ ផ្ទុយពីមនុស្សអត់បញ្ញាដែលរវល់តែបម្រើរូបកាយ ព្រោះសម្គាល់ថាជាខ្លួន ជារបស់អញមិនបានគិតថាជាអនត្តាឯណា ហើយក៏មិនបានបំពេញនូវប្រយោជន៍ពិតសម្រាប់ជីវិតឡើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ