តាមប្រពៃណីពុទ្ធសាសនា ព្រះសង្ឃគ្រប់វត្តអារាមក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាត្រូវនិមន្តចូលកាន់ព្រះវស្សាអស់ថេរវេលា៣ខែ ចាប់តាំងពីថ្ងៃ១រោចខែអាសាឍរហូតដល់ថ្ងៃ១៥កើតខែអស្សុជជាកំណត់ ដែលជាពេលវេលាដ៏សំខាន់សម្រាប់ភិក្ខុសង្ឃ និងសាមណេរបានរៀនធម៌ វិន័យយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយក្នុងរវាង៣ខែនេះនៅគ្រប់ព្រះវិហារនៃវត្តអារាមទាំងឡាយ គេតែងរក្សាភ្លើងទៀនវស្សាឲ្យនៅឆេះជានិច្ច ។
បរិស័ទទាំងឡាយតែងមានជំនឿថា ពន្លឺភ្លើងទៀនគឺជាពន្លឺមង្គលដ៏ឧត្តម ជួយបំភ្លឺជីវិតបច្ចុប្បន្នរហូតដល់អនាគតជាតិឱ្យភ្លឺត្រចះត្រចង់ ស្រស់បំព្រង និងមានសេចក្តីសុខសេចក្តីចម្រើនរាល់ៗជាតិ ។ ហេតុនោះហើយទើបគេត្រូវរក្សាភ្លើងទៀនឱ្យឆេះជាប់រហូតគ្រប់បីខែមិនឱ្យរលត់ឡើយ ។ មួយវិញទៀតក៏ជាការជួយដល់វត្តអារាមក្នុងការមានទៀនប្រើប្រាស់ដើម្បីដុតបំភ្លឺនៅពេលយប់ផងក៏ដូចជាព្រះសង្ឃដុតបំភ្លឺរៀនសូត្រពុទ្ធឱវាទផងដែរ ។
ក្នុងរវាងបីខែនៃការចូលវស្សានេះ មិនអនុញ្ញាតឱ្យព្រះសង្ឃនិមន្តទៅទីឆ្ងាយដោយដាច់រាត្រីឆ្លងថ្ងៃនោះឡើយ លើកលែងតែមានភារកិច្ចសំខាន់ចាំបាច់ដូចជា ឪពុកម្តាយឈឺធ្ងន់ ឬព្រះឧបជ្ឈាយ៍អាពាធ ឬក៏ត្រូវនិមន្តទៅសម្តែងធម៌ដែលបរិស័ទគេនិមន្តជាដើម ហើយមុននឹងចេញទៅភិក្ខុត្រូវទៅទូលលោកគ្រូជាមេវត្តសិនដោយសន្យាថានឹងវិលចូលវត្តវិញឲ្យបានមុនអរុណរះក្នុងថ្ងៃទី៧ ហើយពេលត្រលប់ចូលទីអារាមវិញភ្លាមត្រូវចូលទៅបង្ហាញខ្លួនដល់លោកគ្រូមេវត្តជាដំណឹងផង ។
សូមខេមរពុទ្ធមាមកជនគ្រប់រូបប្រតិបត្តិកាយចិត្តឲ្យស្ថិតនៅតែក្នុងសេចក្តីល្អតាមគន្លងសាសនា ស្ដាប់បង្គាប់គ្រូបាអាចារ្យ មេកើយ លះបង់ល្បែងពាលា និងចៀសវាងគ្រឿងស្រវឹងគ្រប់ប្រភេទ ។ តាំងចិត្តជ្រះថ្លារក្សាសីលប្រាំ ចាំសីល៨ឱ្យបានជានិច្ច នោះសុខសួស្តី សិរីមង្គលនឹងកើតមានដល់ខ្លួនលោកអ្នក ក្រុមគ្រួសារ ក៏ដូចសង្គមជាតិបរិបូណ៌ដោយសុខសន្តិភាព ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ