ក្នុងឆ្នាំ២០០៩ Pyrenean Ibex បានក្លាយ ជាសត្វដំបូងគេដែលរស់ឡើងវិញរយៈពេល៧ នាទីក្រោយពេលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក្លូនជីវិតថ្មីឱ្យវាក្រោយពេលងាប់ដោយសារជំងឺខូចសួត ។ នេះគឺជាវិធីសាស្ត្រប្រើប្រាស់គំរូជាលិកាដើម ។
នៅចុងទសវត្សរ៍ទី២០ សត្វមួយចំនួននឹងជួយសង្គ្រោះឱ្យរស់ឡើងវិញរួមបញ្ចូលទាំងសត្វ Dodo (បក្សីធំម្យ៉ាងមិនអាចហោះហើរបានផុតពូជទៅហើយ) ត្រូវបានអង្កេតចុងក្រោយក្នុងឆ្នាំ១៦៦២ សត្វព្រាបព្រៃ, Ectopistes migratorius ដែលជាបក្សីល្បីឈ្មោះទី១ របស់ពិភពលោកអំឡុងទសវត្សរ៍ទី១៩ ហើយវាបានផុតពូជនៅដើមទសវត្សរ៍ទី២០ ។
វិធីសាស្ត្រផ្សេងគ្នាចំនួន៣ ដែលគេនឹងយកមកប្រើប្រាស់ដើម្បីរក្សាទុកសត្វ និងរុក្ខជាតិដែលបាត់បង់មកវិញគឺតាមរយៈ៖
១-ក្លូន (Cloning) ដែលសម្ភារហ្សែ៊នត្រូវ បានស្រង់ចេញពីជាលិកាបម្រុងដើម្បីបង្កើតបានជាការចម្លងដូចគ្នាបេះបិទ ។
២-ការជ្រើសរើសពូជ (Selective Breeding) ជាកន្លែងប្រភេទសត្វពាក់ព័ន្ធយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងលក្ខណៈពិសេសរបស់សណ្តានផុតពូជ ។
៣-វិស្វកម្មហ៊្សែន (Genetic Engineering) ជាកន្លែង DNA ប្រភេទសត្វសម័យទំនើបត្រូវបានគេកែសម្រួលរហូតទាល់តែវាដូចទៅនឹងពូជដែលផុតពូជនោះ ។
បញ្ហាផ្នែកច្បាប់ និងវិជ្ជាជីវៈបច្ចុប្បន្នកំពុងតែរួមបញ្ចូលគ្នាទោះជាយ៉ាងណាក៍ដោយប្រសិទ្ធភាពនៃវិធីសាស្ត្រយកជីវិតថ្មីរបស់សត្វដែលផុតពូជអាចនឹងងាយស្រួលជាងសត្វពីធម្មជាតិ ព្រោះវាចៀសវាងពីជំងឺដោយសារតែអ្វីគ្រប់យ៉ាងក្នុងរាងកាយវាត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ហើយពិភពលោកក៏មិនខ្វល់ខ្វាយពីការផុតពូជនៃសត្វទៀតដែរ ពោលគឺជាវិធីសាស្ត្រប្រើបច្ចេកវិទ្យាសម័យទំនើបនៃរបកគំហើញក្លូន និងវិស្វកម្មហ៊្សែនដែលអាចធ្វើឱ្យសត្វដែលផុតពូជរស់ឡើងវិញដោយមានរូបរាងថ្មី និងជីវិតថ្មី ។ មិនត្រឹមតែប៉ណ្ណោះពួកគេគិតថា មនុស្សក៏អាចស្ថិតក្នុងដំណើរការនេះបានដែរ អាស្រ័យលើការសិក្សាមហ៊្សែនន និង DNA របស់មនុស្ស ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ