ជំងឺតេតាណូសបង្កឡើងដោយមូលហេតុអ្វីខ្លះ?
តាមទម្លាប់ចាស់ៗនៅតាមស្រុកស្រែចម្ការនៅពេលឃើញទារកកើតមករយៈពេល៥ថ្ងៃ ឬមួយសប្ដាហ៍មានអាការញាក់កន្ដ្រាក់ដៃជើង រឹងថ្គាម រឹងក ចំកោងខ្នង បៅមិនបាន ពួកគាត់តែង…
តាមទម្លាប់ចាស់ៗនៅតាមស្រុកស្រែចម្ការនៅពេលឃើញទារកកើតមករយៈពេល៥ថ្ងៃ ឬមួយសប្ដាហ៍មានអាការញាក់កន្ដ្រាក់ដៃជើង រឹងថ្គាម រឹងក ចំកោងខ្នង បៅមិនបាន ពួកគាត់តែងយល់ថា ទារកនោះមានជំងឺស្កន់ ប៉ុន្តែតាមវេជ្ជសាស្ត្រហៅថាជំងឺតេតាណូស ។
ភាគច្រើនជំងឺតេតាណូស ឆ្លងចូលខ្លួនទារកតាមរយៈការយកមេរោគដែលមាននៅក្នុងសម្បុកឆ្កែញាំង កម្ទេចធូប ឬផេះជាដើម មកបិទនៅលើទងផ្ចិតទារក(ទំនងជាយល់ថាឲ្យឆាប់ជាដំបៅ) ជាហេតុនាំឲ្យបង្កទៅជាមានអាការតេតាណូស ។ ទារកខ្លះនៅពេលសម្រាលមកត្រូវគេយកកាំបិត កន្រៃ្ត ឬផ្លែឡាមដែលមានច្រែះដោយមិនបានធ្វើការសម្លាប់មេរោគមុន មកកាត់ទងផ្ចិតទារកក៏ជាហេតុនាំឲ្យឆ្លងរោគបង្កទៅជាជំងឺតេតាណូស ។
លេចចេញរោគសញ្ញាមួយចំនួនចំពោះទារកដែលកើតមានជំងឺតេតាណូសនេះ ៖
-២ថ្ងៃដំបូងទារកនៅបៅ និងយំធម្មតា
-ចន្លោះពីថ្ងៃទី៣ដល់២៨ថ្ងៃទារកឈប់បៅ
-ទារកអាចនឹងមានរោគសញ្ញាប្រកាច់រមួលខ្លួនជាដើម ។
ដើម្បីការពារកុំឲ្យកើតមានជំងឺនេះ ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងស្ត្រីក្នុងវ័យអាចមានកូនចាប់ពីអាយុ១៥ទៅ៤៥ឆ្នាំគប្បីទៅទទួលការចាក់វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺតេតាណូសឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់តាមការកំណត់របស់គ្រូពេទ្យ ។
ស្ត្រីគ្រប់រូបគួរចាំថា អាការប្រកាច់កន្ដ្រាក់រមួលខ្លួននេះអាចប៉ះពាល់ទៅដល់ផ្លូវដង្ហើមជាហេតុនាំឱ្យទារកស្លាប់បានដោយសារស្ទះផ្លូវដង្ហើម ហើយកុមារដែលកើតជំងឺនេះទោះបីព្យាបាលបានជាសះស្បើយក៏ដោយ ក៏ក្មេងនោះអាចទទួលរងការថមថយផ្នែកបញ្ញា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ