រាជធានីភ្នំពេញ៖ យោងតាមទិន្នន័យរូបភាព ដែលប្រមូលបានពីម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិ ដែលមន្ត្រីជំនាញនៃក្រសួងបរិស្ថាន បានដាក់នៅតាមតំបន់ការពារធម្មជាតិ ក្នុងតំបន់ទេសភាពខ្ពង់រាបភាគខាងកើត និងតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញកណ្តាល បានរកឃើញវត្តមាននៃសត្វឆ្កែព្រៃ។ ទោះបីជាមិនទាន់សូវសំបូរ តែជាដំណឹងដ៏ល្អ…
រាជធានីភ្នំពេញ៖ យោងតាមទិន្នន័យរូបភាព ដែលប្រមូលបានពីម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិ ដែលមន្ត្រីជំនាញនៃក្រសួងបរិស្ថាន បានដាក់នៅតាមតំបន់ការពារធម្មជាតិ ក្នុងតំបន់ទេសភាពខ្ពង់រាបភាគខាងកើត និងតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញកណ្តាល បានរកឃើញវត្តមាននៃសត្វឆ្កែព្រៃ។ ទោះបីជាមិនទាន់សូវសំបូរ តែជាដំណឹងដ៏ល្អ សម្រាប់អ្នកអភិរក្ស និងអ្នក បរិស្ថាននិយម។
ក្រសួងបរិស្ថាន បានប្រកាសពីដំណឹងនេះ កាលពីថ្ងៃទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ ដោយបង្ហាញមោទកភាពថា នេះជាលទ្ធផលនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងដៃគូក្នុងកិច្ចការពារនិងអភិរក្សធនធានធម្មជាតិ នៅកម្ពុជាក្រោយកម្ពុជា ទទួលបានសុខសន្តិភាពពេញលេញ ក្រោមការអនុវត្តនយោបាយឈ្នះឈ្នះដាក់ចុះដោយសម្តេចតេជោនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា មានឱកាសគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីរៀបចំផែនការការពារ និងអភិរក្សធនធានធម្មជាតិ ដែលខ្លួនមាន ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ បាន និងកំពុងតែទទួលបាននូវផ្លែផ្កា។
ក្រសួងបរិស្ថាន ប្រកាសថា ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានខែនេះ ឆ្កែព្រៃត្រូវបានក្រុមអ្នកជំនាញថតរូបបាន តាមម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិ នៅក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំសំកុស ក្នុងខេត្តពោធិ៍សាត់ និងនៅក្នុងឧទ្យានជាតិវីរៈជ័យ ក្នុងខេត្តរតនគិរី។
ក្រៅពីដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំសំកុស ក្នុងតំបន់ជួរភ្នំក្រវ៉ាញកណ្តាល និងឧទ្យានជាតិវីរៈជ័យ គេឃើញវត្តមាននៃសត្វឆ្កែព្រៃ ក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃផ្សេងទៀត ក្នុងតំបន់ទេសភាព ខ្ពស់រាបភាគខាងកើត ដូចដែនជម្រកសត្វព្រៃស្រែពក ដែនជម្រកសត្វព្រៃភ្នំព្រេច និងដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីម៉ាជាដើមដែលតាមរយៈម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិ បានចាប់បានរូបភាពនៃប្រភេទសត្វទាំងនេះរួមនឹង កូនតូចៗផងដែរ។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់បន្ថែមរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន។
លោក ពិន ច័ន្ទរតនា ប្រធានក្រុមការងារស្រាវជ្រាវនៃនាយកដ្ឋានអភិរក្សតំបន់ការពារធម្មជាតិដីគោកខាងកើតទន្លេមេគង្គនៃក្រសួងបរិស្ថាន ដែលបានដឹកនាំការស្រាវជ្រាវប្រភេទសត្វកម្រៗនៅក្នុងឧទ្យានជាតិវីរៈជ័យបានថ្លែងថា ឆ្កែព្រៃ Dhole ឬក៏ Asiatic wild dog (Cuon alpinus) ជាពពួកមំសាសត្វមាឌធំ និងត្រូវបានចាត់ថ្នាក់ជាប្រភេទជិតផុតពូជ (Endangered) នៅក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់ IUCN។
ឆ្កែព្រៃរស់នៅក្នុងព្រៃស្រោង ព្រៃពាក់កណ្តាលស្រោង ព្រៃល្បោះចម្រុះ និងព្រៃល្បោះនៅក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិមួយចំនួននៅភូមិភាគឦសាន ភូមិភាគខាងជើង និងភូមិភាគនិរតី នៃប្រទេសកម្ពុជា។ លោកបន្តថាឆ្កែព្រៃខុសពីសត្វចចក វាចូលចិត្តរស់នៅជាហ្វូងធំៗអាចមានរហូតដល់ជាងដប់ក្បាល ដែលបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការប្រមាញ់ចំណី (ជាពិសេសប្រភេទសត្វមាឌធំ) និងទប់ទល់នឹងសត្រូវ។ លោកបានបន្តថា កត្តាគំរាមកំហែងដល់សត្វឆ្កែព្រៃមានដូចជា ការដាក់អន្ទាក់ បាត់បង់ទីជម្រក បាត់បង់សត្វដែលជាចំណី (ពពួកសត្ចក្រចកជើងចំពាម) ការចម្លងជំងឺពីឆ្កែស្រុកដែលត្រូវបានយកចូលក្នុងព្រៃក្នុងគោលបំណងផ្សេងៗ។
មានការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយនៅដែនជម្រកសត្វព្រៃស្រែពក នៃតំបន់ទេសភាពខ្ពង់រាបភាគខាងកើតប្រទេសកម្ពុជា ស្តីពីរបបអាហាររបស់សត្វឆ្កែព្រៃ (២០១៣-២០១៥) ដោយលោក Jan F. Kamler បានបង្ហាញថា សត្វឆ្កែព្រៃភាគច្រើនស៊ីឈ្លូស ជ្រូកព្រៃ និងសត្វទន្សោង ជាអាហារ។
តាមការបញ្ជាក់របស់លោក ពិន ច័ន្ទរតនា តំបន់ណា ដែលសំបូរដោយវត្តមានខ្លារខិន នោះនឹងមិនសូវសំបូរវត្តមានសត្វឆ្កែព្រៃឡើយ ព្រោះសត្វទាំងពីរប្រភេទនេះស្វែងរកអាហារដូចគ្នា៕សុខ សារ៉ាយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ