ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា បើបុគ្គលប្រព្រឹត្តព្រមដោយសេចក្តីប្រមាទ នោះអ្នកនឹងដល់នូវសេចក្តីសាបសូន្យ នាំឱ្យខាតបង់នូវប្រយោជន៍សព្វបែបយ៉ាងគឺខូចប្រយោជន៍តាំងពីបច្ចុប្បន្នធ្លាយដល់អនាគតប្រាកដជាក់ ព្រោះអ្វី ? ព្រោះថា សេចក្តីប្រមាទនេះមិនដែលឱ្យផលល្អឡើយ ហេតុដូច្នោះហើយទើបអ្នកប្រាជ្ញមិនដែលប្រមាទសោះឡើយ ។…
ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា បើបុគ្គលប្រព្រឹត្តព្រមដោយសេចក្តីប្រមាទ នោះអ្នកនឹងដល់នូវសេចក្តីសាបសូន្យ នាំឱ្យខាតបង់នូវប្រយោជន៍សព្វបែបយ៉ាងគឺខូចប្រយោជន៍តាំងពីបច្ចុប្បន្នធ្លាយដល់អនាគតប្រាកដជាក់ ព្រោះអ្វី ? ព្រោះថា សេចក្តីប្រមាទនេះមិនដែលឱ្យផលល្អឡើយ ហេតុដូច្នោះហើយទើបអ្នកប្រាជ្ញមិនដែលប្រមាទសោះឡើយ ។
ក្នុងសុត្តន្តបិដកលេខ៥៣ ព្រះបរមសាស្តាត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយធម៍១ ដែលបុគ្គលចម្រើនហើយ ធ្វើឲ្យរឿយៗហើយ រមែងបានប្រយោជន៍ទាំង២គឺ ប្រយោជន៍ក្នុងបច្ចុប្បន្ន១ និងប្រយោជន៍ក្នុងបរលោក១ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយធម៍១នោះតើដូចម្ដេច ? ធម៌១នោះគឺសេចក្ដីមិនប្រមាទក្នុងកុសលធម៍ទាំងឡាយ ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយនេះជាធម៍១ ដែលបុគ្គលចម្រើនហើយ ធ្វើឲ្យរឿយៗហើយ រមែងបានប្រយោជន៍ទាំ២ដូចដែលបានពោលនេះឯង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ