ការប្រហារជីវិតអ្នកទោសក្នុងសម័យបុរាណ វិធីសាស្ត្រនៃការប្រហារជីវិតក្នុងសម័យបុរាណមានសភាពសាហាវឃោរឃៅ។ នៅយុគសម័យ នីមួយៗនឹងមានវិធីសាស្ត្រប្រហារជីវិតខុសប្លែកពីគ្នា ប៉ុន្តែចាត់ទុកថាជាការប្រហារជីវិតដ៏ឃោរឃៅ និងជាគំរូមួយមិនឱ្យអ្នកផ្សេងយកតម្រាប់តាម ។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាវិធីសាស្ត្រនៃការប្រហារជីវិតដ៏អាក្រក់បំផុតនៅលើពិភពលោកចំនួន៧ ៖
១-វិធីសាស្ត្រប្រហារជីវិតប្រភេទ «ឥន្ទ្រីដាបឈាម»
«ឥន្ទ្រីដាបឈាម» ជាវិធីសាស្ត្រដ៏ឃោរឃៅមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ដោយពេជ្ឈឃាតកាច់ឆ្អឹងជំនីរលាតត្រដាងជាស្លាបបក្សីឈាមដាប ក្រោយមកទាញសួតរបស់អ្នកទោសលាតត្រដាងនៅលើខ្នង ឱ្យមានលក្ខណៈស្រដៀងឥន្ទ្រី ។
២-កាត់ទោសយកដំរីជាន់
ការប្រហារជីវិតដោយប្រើវិធីសាស្ត្រឱ្យដំរីជាន់ គឺជាការប្រហារជីវិតអ្នកទោស ដែលនិយមប្រើនៅភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍ នៅដើមសតវត្សទី១៩ ។
៣-ប្រហារជីវិតអារដងខ្លួន
វិធីសាស្ត្រអារដងខ្លួនទាំងរស់ បានប្រទះឃើញក្នុងសម័យចក្រពត្តិពែរ្ស៍ នៅយុគសម័យបុរាណ ហៅថា «អារមនុស្សទាំងរស់» ជាការប្រហារជីវិតដ៏ព្រៃផ្សៃ ដោយយកអ្នកទោសទៅចងស្លាបសេក និងចងជើងព្យួរសំយុងក្បាលទៅដី ក្រោយមកប្រើរណារអារពុះកណ្តាលដងខ្លួនពីគូទទៅក្បាល ។
៤-ប្រហារជីវិតយកអ្នកទោសចងភ្ជាប់កាណុងកាំភ្លើងធំ
វិធីសាស្ត្រប្រហារជីវិតដោយយកអ្នកទោសចងភ្ជាប់កាណុងកាំភ្លើងធំ ចាប់ផ្តើមប្រើននាពាក់កណ្តាលសតវត្សទី១៨ នៅចក្រភពអង់គ្លេស។ ជាវិធីសាស្ត្រដ៏រន្ធត់គឺយកអ្នកទោសចងភ្ជាប់មាត់កាណុងកាំភ្លើងធំ ហើយបញ្ជាឱ្យបាញ់ប្រហារអ្នកទោសបណ្តាលឱ្យខ្លួនប្រាណបែកខ្ចាយខ្ទេចខ្ទី ។
៥-វិធីសាស្ត្រប្រហារជីវិតដោយប្រើកាំបិតចៀរសាច់ជាចំណិត
ការប្រហារជីវិតដោយចៀរសាច់ចំណិត ហៅថា «លីងជី» ជាអំពើដ៏ព្រៃផ្សៃបំផុតនៅដើមសតវត្សទី១៩ ក្នុងប្រទេសចិន ។ ចំពោះពាក្យថា «លីងជី» ភាសាចិនប្រែថា «ការស្លាប់ដោយផ្លែកាំបិត» ។ វិធីសាស្ត្រនេះគេកាត់សាច់ជនរងគ្រោះជា ចំណិតៗ ព្រមទាំងកាត់ម្រាមដៃ ជើងដើម្បីអ្នកទោសឈឺចាប់បណ្តាលឱ្យស្លាប់បាត់បង់ជីវិតតែម្តង ។
៦-ប្រហារជីវិតដោយចាប់ស្ងោរ
វិធីសាស្ត្រចាប់ស្ងោរ គឺយកអ្នកទោសនៅរស់ទៅចង និងទម្លាក់ចូលក្នុងឆ្នាំងដាំទឹកដ៏ធំធ្វើឱ្យស្រែកដោយការឈឺចាប់មុននឹងស្លាប់ ។
អ្នកទោសភាគច្រើនដែលទទួលការប្រហារជីវិតដោយវិធីសាស្ត្រនេះស្ថិតនៅក្នុងយុគសម័យព្រះអង្គម្ចាស់ ហង់រី ទី៨ នៃចក្រភពអង់គ្លេស ។
៧-ប្រហារជីវិតដោយចងដៃ ជើងជាប់សេះ ៤ក្បាល
ជាការប្រហារជីវិតប្រើខ្សែចងដៃ និងជើងទាំង៤របស់ជនរងគ្រោះទាំងនៅរស់ រួចចងភ្ជាប់នឹងសេះ៤ក្បាល ដល់ពេលប្រហារជីវិតបញ្ជាឱ្យសេះទាំង៤ទាញធ្វើឱ្យដៃ ជើងដាច់ចេញពីរាងកាយជា បំណែកៗគួរឱ្យរន្ធត់ ។ វិធីសាស្ត្របានប្រើនៅក្នុងយុគសម័យចក្រពត្តិរ៉ូម៉ាំង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ