បិដកលេខ៣៤ តថាគតបានសម្ដែងនូវធម៌ទាំងឡាយដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងផង នូវប្រាជ្ញាជាគ្រឿងកំណត់ដឹងផង នូវបុគ្គលជាអ្នកកំណត់ដឹងផង អ្នកចូរស្ដាប់នូវសេចក្តីនោះហើយធ្វើទុកក្នុងចិត្តឲ្យល្អចុះ ធម៌ដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងតើដូម្ដេច ? រូបជាធម៌ដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងដូចជា វេទនា សញ្ញា…
បិដកលេខ៣៤ តថាគតបានសម្ដែងនូវធម៌ទាំងឡាយដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងផង នូវប្រាជ្ញាជាគ្រឿងកំណត់ដឹងផង នូវបុគ្គលជាអ្នកកំណត់ដឹងផង អ្នកចូរស្ដាប់នូវសេចក្តីនោះហើយធ្វើទុកក្នុងចិត្តឲ្យល្អចុះ ធម៌ដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងតើដូម្ដេច ?
រូបជាធម៌ដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹងដូចជា វេទនា សញ្ញា សង្ខារ វិញ្ញាណ ជាធម៌ដែលបុគ្គលគួរកំណត់ដឹង ។ ខន្ធ៥នេះឯងហៅថាធម៌គួរកំណត់ដឹង ។
ចុះប្រាជ្ញាជាគ្រឿងកំណត់ដឹងតើដូចម្ដេច ? គឺការអស់ទៅនៃរាគ: ការអស់ទៅនៃទោស: ការអស់ទៅនៃមោហ: ការកំណត់ដឹងនូវការអស់ទៅនៃអកុសលមូលណាមួយ លោកហៅថាប្រាជ្ញាជាគ្រឿងកំណត់ដឹង ។
ចុះបុគ្គលជាអ្នកកំណត់ដឹងតើដូចម្ដេច ? បុគ្គលកំណត់ដឹងគឺព្រះអរហន្តដ៏មានអាយុទើបឈ្មោះថាបុគ្គលជាអ្នកកំណត់ដឹងដោយពិត សាមញ្ញជនមិនអាចដឹងច្បាស់ឡើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ