ខេត្តប៉ៃលិន ៖ គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសារ ដោយមានអ្នកខ្លះមកពីក្នុងក្រុងប៉ៃលិន អ្នកខ្លះទៀតធ្វើដំណើរមកពីតាមបណ្តាខេត្តនានា ដូចជាបាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តកំពង់ធំជាដើម បាននាំប្រពន្ធកូនមកសង់តង់កៅស៊ូស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នលើដីចម្ការមួយកន្លែងជាប់នឹងផ្លូវជាតិលេខ៥៧ កាលពីវេលាម៉ោង១០និង៣០នាទីព្រឹកថ្ងៃទី១៣…
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ គេសង្កេតឃើញប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនគ្រួសារ ដោយមានអ្នកខ្លះមកពីក្នុងក្រុងប៉ៃលិន អ្នកខ្លះទៀតធ្វើដំណើរមកពីតាមបណ្តាខេត្តនានា ដូចជាបាត់ដំបង បន្ទាយមានជ័យ និងខេត្តកំពង់ធំជាដើម បាននាំប្រពន្ធកូនមកសង់តង់កៅស៊ូស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នលើដីចម្ការមួយកន្លែងជាប់នឹងផ្លូវជាតិលេខ៥៧ កាលពីវេលាម៉ោង១០និង៣០នាទីព្រឹកថ្ងៃទី១៣ ខែកុម្ភ: ឆ្នាំ២០២១ ស្ថិតក្នុងភូមិប៉ាងរលឹម សង្កាត់អូរតាវ៉ៅ ក្រុងប៉ៃលិន ខេត្តប៉ៃលិន ដើម្បីនាំគ្នាដេកចាំកាប់ចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមី ដែលថៅកែ២ទៅ៣នាក់បានទិញមើមដំឡូងមីស្រស់ពីកសិករយកទៅចាក់គរនៅលើផ្ទៃដី ដើម្បីជួលឱ្យពួកគេកាប់ចិញ្ច្រាំ លុះហាលឱ្យស្ងួត ក៏លក់បន្តឱ្យឈ្មួញនាំយកទៅលក់ប្រទេសថៃបន្ត ។
បើប្រភពពីស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់ឈ្មោះ លី សែ អាយុ៥៩ឆ្នាំ មានប្តីឈ្មោះ ឌិត ដូន អាយុ៧០ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតរស់នៅក្នុងខេត្តកំពង់ធំ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា ៖ គាត់បានធ្វើដំណើរមកស៊ីឈ្នួលកាប់ចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមីឱ្យថៅកែម្នាក់នៅត្រង់ចំណុចខាងលើ អស់រយ:ពេលជាងកន្លះខែមកហើយ ដោយ១ថ្ងៃៗគាត់អាចកាប់ចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមីបានប្រហែល២០កញ្ឆេ ដោយក្នុង១កញ្ឆេតម្លៃឈ្នួល១០០០រៀល ។
គាត់បន្តទៀតថា គាត់មានចៅនៅជួបជុំចំនួន៤នាក់ រួមជាមួយនឹងប្តីពិការដៃខាងឆ្វេង ដោយសារដួលម៉ូតូបាក់ដៃ ហើយមិនអាចធ្វើអ្វីកើតនោះទេ គឺមើលថែគោឱ្យអ្នកជិតខាង ហើយរាល់ថ្ងៃនេះ ការកាប់ចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមីយកថវិកាទិញអង្ករហូប មិនទាន់មាត់នោះឡើយ ខណ:មានចៅនៅក្នុងបន្ទុកថែមទៀត ដោយសារឪពុកម្តាយទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ ។
បើតាមប្រភពពីបុរសម្នាក់ឈ្មោះ សៅ សំ អាយុ៣៩ឆ្នាំ រស់នៅស្រុកក្រកូ ខេត្តពោធិ៍សាត់ មានគ្នា៣នាក់ស៊ីឈ្នួលចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមីនឹងម៉ាស៊ីនឱ្យថៅកែម្នាក់ ក្នុង១តោនបានថ្លៃឈ្នួល១៧០០០រៀល ហើយក្នុង១ថ្ងៃពួកគាត់ អាចចិញ្ច្រាំមើមដំឡូងមីបានប្រហែល១០តោន ដែលម៉ាស៊ីនជារបស់ថៅកែ ហើយប្រើប្រេងម៉ាស៊ូតរបស់ថៅកែ គ្រាន់តែគិតតែថ្លៃឈ្នួលពលកម្មប៉ុណ្ណោះ ហើយពួកគាត់បានកាប់ចិញ្ច្រាំដំឡូងមីអស់រយ:ពេល១ខែកន្លះមកហើយ ។ គាត់បន្តទៀតថា នៅពេលម៉ាស៊ីនចិញ្ច្រាំរួច ពួកគាត់ដាក់ហាលថ្ងៃប្រហែល៤ថ្ងៃ ទើបស្ងួតល្អ ថៅកែប្រមូលលក់ឱ្យឈ្មួញយកទៅលក់បន្ត ។
ប្រភពដដែលបន្តទៀតថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ឱ្យតែមានមើមដំឡូងមី គឺនាំគ្នាភ្ញាក់ងើបតាំងពីយប់ងងឹត ដើម្បីធ្វើការចិញ្ច្រាំដំឡូងមីឱ្យតែថៅកែទិញមកពីចម្ការ គឺពួកគាត់តែងខិតខំប្រឹងប្រែងកាប់ចិញ្ច្រាំ ដោយអ្នកខ្លះចិញ្ច្រាំនឹងកាំបិត រីឯពួកគាត់គឺប្រើម៉ាស៊ីនតែម្តង ។
ចំណែកស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះ ឌឿន ចិន្តា អាយុ៣៩ឆ្នាំ មានប្តីឈ្មោះ សឿង រឿន អាយុ៤១ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិភ្នំរាំង សង្កាត់អូរតាវ៉ៅ ក្រុងប៉ៃលិន ខេត្តប៉ៃលិន បានឱ្យដឹងដែរថា ៖ ពួកគាត់ អត់មានដីស្រែចម្ការនឹងគេនោះទេ ពោលគឺទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធតែងដើរស៊ីឈ្នួលគេគ្រប់ទីកន្លែង ឱ្យតែមានការងារធ្វើសម្រាប់យកប្រាក់ចិញ្ចឹមជីវិត ។
ស្ត្រីរូបនេះបន្តទៀតថា ក្នុង១រដូវនេះ ពួកគេបាននាំគ្នាសង់តង់កៅស៊ូនៅលើដីចម្ការ ដើម្បីសម្ងំកាប់ចិញ្ជ្រាំមដំឡូងមីដាក់ហាលថ្ងៃឱ្យថៅកែ ដោយក្នុង១ថ្ងៃអាចរកបានថវិកាចាប់ពី៣ទៅ៤ម៉ឺនរៀល ។ តែនៅឆ្នាំ២០២១នេះ អត់សូវមានមើមដំឡូងមីកាប់ចិញ្ច្រាំដូចឆ្នាំមុនៗនោះទេ គឺម្ចាស់ចម្ការគេប្រមូលផលលក់ទាំងមើមដំឡូងនៅស្រស់ ព្រោះបានតម្លៃខ្ពស់គួរសម ពោលគឺ១គីឡូក្រាម ឈ្មួញទិញក្នុងតម្លៃ២.៣ទៅ២.៥បាត (ប្រាក់ថៃ) ឯណោះ ។
ចំណែកឯចំណិតដំឡូងមី ឈ្មួញទិញក្នុង១គីឡូ តម្លៃជាង៥បាត បើសិនជាគេទិញយកទៅកាប់ចិញ្ច្រាំ គិតថ្លៃឈ្នួលរថយន្តដឹកចេញពីចម្ការ ថ្លៃកម្មករលីសែង និងថ្លៃកាប់ចិញ្ច្រាំ គឺប្រហែលជាមិនចំណេញប៉ុន្មាននោះទេ ដោយថៅកែខ្លះផ្អាកការទិញមើមដំឡូងមី យកទៅកាប់ចិញ្ច្រាំផងដែរ។
ចំណែកកម្មករជាច្រើនផ្សេងទៀត ដែលកំពុងសម្រាកនៅកន្លែងបោះតង់ខាងលើ បានរៀ បរាប់ឱ្យដឹងដែរថា ៖ ពួកគាត់ពិតជាមានការព្រួយបារម្ភ ខណៈកសិករជាច្រើន អត់លក់មើមដំឡូងមីឱ្យឈ្មួញទិញយកទៅកាប់ចិញ្ច្រាំនោះទេ គឺគេលក់ទាំងមើមនៅស្រស់ឱ្យទៅឈ្មួញថៃ ព្រោះបានតម្លៃខ្ពស់ដែរ ។ ដូច្នេះយូរៗម្តង ទើបថៅកែរកទិញមើមដំឡូងមីស្រស់បានក្នុង២ទៅ៣រថយន្ត ដឹកយកទៅចាក់ឱ្យពួកគាត់កាប់ចិញ្ច្រាំ ដាក់ហាល ស្ងួតរួចដឹកលក់ឱ្យឈ្មួញថៃទិញយកទៅប្រទេសគេតែម្តង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ