ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ ពិតជាអាណិតដល់ជីវិតស្ត្រីចំណាស់ម្នាក់វ័យ៦៨ឆ្នាំទៅហើយគ្មានអ្វីទីពឹងគឺរស់នៅម្នាក់ឯងនិងសុំកន្លែងគេរស់នៅហើយអះអាងថា មិនទទួលបានប័ណ្ណក្រីក្រពីអាជ្ញាធរឡើយ។ ស្ត្រីចំណាស់រស់នៅតោកយ៉ាកខាងលើឈ្មោះ ហោ មុយឆេង អាយុ៦៨ឆ្នាំ បច្ចុប្បន្នសុំទីតាំងរបស់អង្គការយេស៊ូគ្រីស្ត មួយស្នាក់នៅក្នុងភូមិព្រៃព្រិចសង្កាត់ និងក្រុងប៉ោយប៉ែត។ រឿងរ៉ាវដ៏វែងអន្លាយ និងស្តាប់ទៅដ៍លន្លង់លន្លោចខ្លោចចិត្តនោះ លោកយាយរូបនេះប្រាប់កោះសន្តិភាពថា គាត់មានកូនស្រី២នាក់ហើយបែកបាក់គ្រួសាតាំងពីគាត់អាយុ៣៥ឆ្នាំម្លេះ។
គាត់បន្តថាក្រោយបែកបាក់គ្រួសាគាត់ក៏រសាត់អណ្តែតទៅរស់នៅស្រុកថៃធ្វើជាកម្មករលីសែងដូចប្រុសអីចឹង។ ក្រោយវិលត្រឡប់ពីប្រទេសថៃវិញគាត់ក៏ទៅរស់នៅអតីតស្រុកអូរជ្រៅបច្ចុប្បន្នក្រុងប៉ោយប៉ែត ប៉ុន្តែជាសំណង់អាណាធិបតេយ្យលើដីគេ។ គាត់បន្តថាក្រោយទទួលបានគោលនយោបាយពីម្ចាស់ដីនៅថវិកាមួយចំនួនគាត់ក៏ជួលផ្ទះគេនៅចំណុចភូមិសង្កាត់ខាងលើរស់នៅពោលមុនផ្ទុះមេរោគកូវីដលើពិភពលោក។ ស្ត្រីចំណាស់រូបនេះបន្តថា លុះសម័យកូវីដមកដល់ប្រាក់ដែលទទួលបានពីគោលនយោបាយគាត់ចំណាយលើគ្រប់បែបយ៉ាង និងមើលថែជំងឺផង ថវិកានោះក៏ជិតអស់ធ្វើឲ្យគាត់បង្ខំចិត្តឈប់ជួលដីគេនៅហើយទៅសុំអង្គការយេស៊ូគ្រីស្តមួយដើម្បីស្នាក់នៅទម្រាំដល់ជីវិតចុងក្រោយ។
លោកយាយបន្តថា បច្ចុប្បន្នរស់នៅអាស្រ័យលើអ្នកស្រុកហុចបាយទឹក និងជំនួយខ្លះពីខាងអង្គការយេស៊ូគ្រីស្តទើបគាត់អាចរស់រានមានជីវិតដល់ពេលនេះ។ ពេលសាកសួរពីប័ណ្ណក្រីក្រគាត់ថាមិនដែលបានទទួលទេ។ ខណៈសាកសួរបន្តរឿងកូនស្រីលោកយាយរូបនេះបង្ហូរទឹកភ្នែកតែម្តងដោយនិយាយថា កូនៗគាត់នៅឯស្រុកកំណើតក្រណាស់មិនអាចជួយអ្វីគាត់បានឡើយ។ និយាយទាំងក្តុកក្តួលចិត្ត និងបង្ហូរទឹកភ្នែកផងនោះលោកយាយរូបនេះបានទទូចសុំសម្រាប់ជីវិតចុងក្រោយរបស់គាត់ថា សូមអ្នកមានចិត្តសប្បុរសធម៌មេត្តាជួយគាត់ផង។
ជុំវិញករណីនេះមេភូមិព្រៃព្រិចលោកស្រី ហុក លឿម ប្រាប់កោះសន្តិភាពតាមទូរស័ព្ទថា ស្ត្រីចំណាស់ខាងលើមិនមែនជាសមាជិកក្នុងភូមិគាត់ទេហើយថា ស្ត្រីចំណាស់ខាងលើតែងតែបន្លាស់ទីម្តងទៅរស់នៅភូមិនេះម្តងទៅរស់នៅភូមិនោះ។ មេភូមិរូបនេះបន្តថា ស្ត្រីខាងលើទើបតែទៅស្នាក់នៅក្នុងភូមិរបស់គាត់ប្រហែល១ឆ្នាំ និងបញ្ជាក់ថា អាជ្ញាធរធ្លាប់ឲ្យអំណោយគាត់ជាញឹកញាប់ដែរនាពេលកន្លងមក៕ ដោយ ៖ មុត សារុន
ចែករំលែកព័តមាននេះ