ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ ក្រោយពីប្រទេសថៃបិទព្រំដែន ដោយសារតែមេរោគកូវីដ១៩មួយរយៈចុងក្រោយនេះ គេសង្គេតឃើញមនុស្សប្រុសស្រីចេះបង្កើតមុខរបរផ្សេងៗគ្នាតាមអ្វីដែលធ្វើទៅបាន។ តែសម្រាប់អ្នកគ្មានការងារធ្វើ ហើយគ្មានប្រាក់បង្កើតមុខរបរ ក៏នាំគ្នាចូលព្រៃរកត្រី និងបេះបន្លែ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសាររៀងៗខ្លួនផងដែរ។…
ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ៖ ក្រោយពីប្រទេសថៃបិទព្រំដែន ដោយសារតែមេរោគកូវីដ១៩មួយរយៈចុងក្រោយនេះ គេសង្គេតឃើញមនុស្សប្រុសស្រីចេះបង្កើតមុខរបរផ្សេងៗគ្នាតាមអ្វីដែលធ្វើទៅបាន។ តែសម្រាប់អ្នកគ្មានការងារធ្វើ ហើយគ្មានប្រាក់បង្កើតមុខរបរ ក៏នាំគ្នាចូលព្រៃរកត្រី និងបេះបន្លែ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសាររៀងៗខ្លួនផងដែរ។
ជាមួយគ្នានេះ អ្នករកត្រីមានច្រើន ខ្លះស្ទូច ខ្លះបបក់ និងខ្លះបាច ឬបង់ស្កាត់រកតាមអូរ បឹង និងកន្លែងដែលអាចរកត្រីបាន ពោលគឺអ្នកខ្លះនៅខេត្តសៀមរាបជិះម៉ូតូទៅរកនៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យជាដើម។
ខណៈជួបផ្ទាល់ជាមួយក្រុមអ្នកស្ទូចត្រី បាននិយាយថា ដោយសារតែវិបត្តកូវីដ ពួកគាត់ជួបបញ្ហជីវភាពត្រូវចេញពីផ្ទះទៅរកម្ហូប បើទោះជាមិនបានលក់ដូរក៏ដោយ ហើយថា ការចាកចេញពីផ្ទះចូលព្រៃរកត្រីក៏អាចការពារមេរោគកូវីដ១៩បានដែរ ព្រោះគេចផុតពីការជួបជុំជាដើម។
ដោយឡែកក្រុមអ្នកបង់, ដាក់មង និងបបក់ បាននិយាយថា ការចាកចេញពីផ្ទះ ដោយសារអត់ការងារធ្វើ ព្រោះព្រំដែនមិនទាន់បើកឡើងវិញ ម្យ៉ាងក៏បានត្រីដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារបានមួយកំរិតផងដែរ។
ក្រុមអ្នករកត្រីមួយចំនួនក៏បានត្អូញត្អែរដែរថា ឆ្នាំនេះ ត្រីពុំសូវមានដូចឆ្នាំមុនៗទេ។ លុះពេលសាកសួរពីមូលហេតុ ពួកគាត់និយាយថា មកពីឆ្នាំនេះទឹកធំស្រកលឿនពេក។ ឯខ្លះទៀតបង្ហើបថា តាមបឹង ឬអូរធំៗឆ្ងាយពីភូមិ មានអ្នករកត្រីខុសច្បាប់ប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឆក់ពេលយប់ទើបត្រីក្រមានបែបនេះ។
ចំពោះអ្នកមានប្រាក់បង្កើតមុខរបរខ្លះក៏រអ៊ូរទាំដែរថា សម័យកូវីដនេះ ពិតជាពិបាករកប្រាក់ចំណូលណាស់ ព្រោះថា ពេលខ្លះលក់មិនដាច់ ព្រោះតែមនុស្សភាគច្រើនរកមិនសូវបាន គ្មានប្រាក់ទិញជាដើម៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ