នៅក្នុងគម្ពីរព្រះបាទធម្មិកបានពន្យល់ពាក្យថា ទេពកោសល្យមានន័យយ៉ាងនេះថា ភាពប៉ិនប្រសប់; ឈ្លាសវៃ; មានជំនាញដូចទេវតា ។ ទេពកោសល្យចែកជា៣ប្រការគឺ៖
១- អាយកោសល ឆ្លៀវឆ្លាតក្នុងសចក្តីចម្រើន គឺដឹងថាអ្វីជាសេចក្តីចម្រើន លូតលាស់ វឌ្ឍនភាព សេចក្ដីសុខ និងដឹងអំពីអ្វីជាប្រភពនៃសេចក្តីចម្រើន ។
២- អបាយកោសល ឆ្លៀវឆ្លាតក្នុងសេចក្តីវិនាស និងដឹងនូវអ្វីដែលជាប្រភពនៃសេចក្តីវិនាស ។
៣- ឧបាយកោសល សេចក្ដីឆ្លៀវឆ្លាត ប៉ិនប្រសប់ក្នុងឧបាយវិធី យុទ្ធវិធី ឬឆ្លាត់ក្នុងមាគ៌ាដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទាំងឡាយ និងដើម្បីធ្វើឱ្យសម្រេចនូវកិច្ចការនោះៗ ។
អ្នកឈ្លាសក្នុងការងារទាំងបីចំណុចខាងលើកនេះរមែងជាអ្នកចម្រើនដោយសុខសួស្តី ប្រកបកិច្ចការអ្វីក៏ជោគជ័យ លទ្ធផលល្អឥតល្អៀង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ