ជនពួកខ្លះសិក្សាព្រះធម៌ដើម្បីប្រយោជន៍ដល់ជាតិ សាសនា និងមនុស្សជាតិរស់នៅដោយសុខសន្តិភាព ឯជនខ្លះទៀតសិក្សាព្រះធម៌គ្រាន់តែដើម្បីវាយប្រហារគេឯង បំផ្លិចបំផ្លាញសេចក្តីសុខរបស់មហាជនដោយការប្រមាថមាក់ងាយប្រើពាក្យអសុរោះផ្សេងៗ ។ អ្នកសិក្សាព្រះធម៌ទាំងពីរពួកនោះមានលក្ខណៈផ្សេងគ្នាយ៉ាងនេះគឺៈ ១- អ្នកសិក្សាព្រះធម៌ដើម្បីយកចំណេះដឹងទៅបង្រៀនអ្នកដទៃឱ្យចេះដឹងខុស ត្រូវ…
ជនពួកខ្លះសិក្សាព្រះធម៌ដើម្បីប្រយោជន៍ដល់ជាតិ សាសនា និងមនុស្សជាតិរស់នៅដោយសុខសន្តិភាព ឯជនខ្លះទៀតសិក្សាព្រះធម៌គ្រាន់តែដើម្បីវាយប្រហារគេឯង បំផ្លិចបំផ្លាញសេចក្តីសុខរបស់មហាជនដោយការប្រមាថមាក់ងាយប្រើពាក្យអសុរោះផ្សេងៗ ។ អ្នកសិក្សាព្រះធម៌ទាំងពីរពួកនោះមានលក្ខណៈផ្សេងគ្នាយ៉ាងនេះគឺៈ
១- អ្នកសិក្សាព្រះធម៌ដើម្បីយកចំណេះដឹងទៅបង្រៀនអ្នកដទៃឱ្យចេះដឹងខុស ត្រូវ បាប បុណ្យ គុណ ទោស និងដើម្បីចូលរួមចំណែកជួយផ្សព្វផ្សាយព្រះសាសនារបស់ព្រះអង្គឱ្យបានសាយភាយជ្រួតជ្រាបទូលំទូលាយដល់ជនានុជន ឬសព្វសត្វដទៃៗទៀតក្នុងសកលលោក និងដើម្បីស្គាល់ពីរវិធីអាចរលាស់ខ្លួនចេញចាកភព ពោលគឺ ការកើត ចាស់ ឈឺ ស្លាប់ ឥតឈប់ឈរនៅក្នុងមហាសមុទ្រវាលវដ្តសង្សារនេះ ។
២- អ្នកសិក្សាព្រះធម៌ក្នុងគោលបំណងអាក្រក់នានាគឺថា សិក្សាព្រះធម៌ពុទ្ធសាសនាគ្រាន់តែដើម្បីឱ្យបានចេះដឹងហើយនឹងអាលយកចំណេះដឹងទាំងនោះទៅប្រព្រឹត្តរឿងអាក្រក់នានានៅក្នុងសង្គមដើម្បីជាប្រយោជន៍របស់ខ្លួន ។
បណ្តាបុគ្គលទាំងពីរពួកនេះ ពួកជនទី១មានចិត្តគំនិតល្អប្រពៃព្រោះយកចំណេះរបស់ខ្លួនឱ្យបានជាប្រយោជន៍ដល់ជាតិសាសនា ចំណែកពួកជនទី២ជាពួកទុជ៌ន នាំស្រុកទេសឱ្យវឹកវរព្រោះតែយកចំណេះដឹងរបស់ខ្លួនទៅបម្រើក្នុងផ្លូវខុស ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ