ព្រះបរមសាស្ដាត្រាស់សម្តែងថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតបានដល់នូវសេចក្ដីសុខដែលមិនអាស្រ័យកាមទៀតទេ ហើយព្រះអង្គបានសម្ដែងដាស់តឿនអ្នកប្រព្រឹត្តធម៌ឲ្យចាំទុកថា បើអរិយសាវក បានឃើញច្បាស់តាមសេចក្ដីពិតដោយប្រាជ្ញាដ៏ប្រពៃយ៉ាងនេះថា កាមទាំងឡាយមានសេចក្ដីសុខតិច មានទុក្ខច្រើន មានសេចក្ដីចង្អៀតចង្អល់ច្រើន ទោសក្នុងកាមទាំងឡាយមានច្រើនពេកក្រៃ ។
កាមក្នុងទីនេះជាកាមតណ្ហា គឺចំណង់ក្នុងកាម បានដល់ការចង់បាន ចង់យក និងសេពសោយ ។ កាមទាំងឡាយមានឧបមាដូចជាលំពែង និងកាំបិតធំជាទីកាប់ចិញ្ច្រាំនូវអាយុជីវិតសត្វលោកឱ្យដល់នូវទុក្ខសោករាល់ថ្ងៃ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយកាលបើភិក្ខុនោះឯងបានវៀរចាកកាមទាំងឡាយ វៀរចាកអកុសលទាំងឡាយហើយ តែនៅមិនទាន់បាននូវបីតិ និងសុខៈឱ្យប្រាកដឡើងនោះទេ ភិក្ខុនោះនឹងឈ្មោះថាជាអ្នកមិនវិលត្រឡប់មករកកាមទាំងឡាយនោះវិញ នឹងមិនមានឡើយ ។
ព្រោះហេតុអ្វី ? ព្រោះថាចិត្តជាបុថុជ្ជនរមែងកើតរលត់វិបល្លាសប្រែប្រួលលឿនណាស់ ខុសពីចិត្តរបស់ព្រះអរិយបុគ្គលដែលលោកអប់រំល្អហើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ