បោះបាយបិណ្ឌជាទានមួយបែបដែលពេញនិយមសម្រាប់ក្រុមមនុស្សបឋមវវ័យនិងវ័យកណ្តាលច្រើនជាងមនុស្សចាស់ នៅវេលាប្រហែលជាម៉ោង៤ទៀបភ្លឺពួកគេតែងបណ្តើរគ្នាត្រសងទៅបោះបាយបិណ្ឌដោយគំនិតថា ទាននេះនឹងបានដល់ប្រេតជាញាតិរបស់ខ្លួនដែលកំពុងឈរចាំទទួលដោយផ្ទាល់ដៃ ។
តែថាការធ្វើទានក្នុងទីងងឹតរបៀបនេះប្រឈមនឹងហានិភ័យច្រើន ព្រោះបើប្រេតមែនទែននោះមិនថ្វីទេ តែគួរឱ្យខ្លាចបំផុតចំពោះក្រុមមនុស្សធ្វើប្រេត ឬមនុស្សមានចិត្តគំនិតដូចប្រេត ឬក៏និយាយឱ្យចំគឺក្រុមសង្គមងងឹតតែម្តង ដែលនៅច្របូកច្របល់ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សនោះដែរ ក្រុមនេះហើយដែលច្រើនបង្កបញ្ហាទាញទឹកចិត្តម្ចាស់ទានឲ្យល្អក់កករ តាមរយៈការលួច ឆក់ ឬកេងចំណេញ…ធ្វើឱ្យម្ចាស់ទានក្តៅឆេវមួយរំពេច ខ្ពុបបុណ្យអស់ ។
លោកសាស្ត្រាចា្យនៅពុទ្ធិកសកលវិទ្យាល័យមួយរូបបានលើកឡើងថា ការធ្វើទាន មិនថាទាននោះជាទានអ្វីទេ វាជារឿងល្អហើយព្រោះជាចិត្តបុណ្យ តែទានខ្លះដូចជាការបោះបាយបិណ្ឌនេះត្រូវប្រយ័ត្នពីគុណវិបត្តិផង ព្រោះថាធ្វើទានក្នុងទីងងឹតបែបបោះបាយបិណ្ឌនេះប្រឈមនឹងហានិភ័យច្រើនណាស់ពិសេសក្មេងៗយុវតីគួរប្រយ័ត្នឱ្យមែនទែន ព្រោះថាក្នុងសកម្មភាពដ៏ច្របូកច្របល់បែបនេះ ចៀសមិនផុតពីវត្តមានក្រុមមនុស្សទុច្ចរិតនៅជាមួយដែរទេ ។ ក្រុមនេះតែងសម្លឹងរំពៃមើលរបស់ទ្រព្យដែលនៅជាប់នឹងខ្លួនអ្នកទាំងពួងទាំងឡាយ ឱ្យតែហ៊ានធ្វេសប្រហែសតែបន្តិចបើមិនបាត់ទូរស័ព្ទ ក៏ហិនកាបូបលុយដែរ ដែលករណីបែបនេះធ្លាប់កើតមានជាច្រើនមកហើយ ។
តាមពិតទៅរឿងប្រេតមែនទែននោះមិនដែលធ្វើឱ្យល្អក់កករ ឬបង្កទុក្ខទោសដល់ម្ចាស់ទានទេ តែគួរឱ្យខ្លាចបំផុតក្រុមមនុស្សធ្វើប្រេត មិនងាយប្រដៅឡើយគេហ៊ានធ្វើអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់ខ្លួន ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យបន្ថែមថា ពិធីបោះបាយបិណ្ឌគឺជាពិធីមានន័យណាស់ តែបែរជាមានយុវវ័យមួយចំនួនយកពិធីនេះទុកជាការលេងសើច ដោយខ្លះបានយកបាយបិណ្ឌគប់គ្នាលេង ខ្លះទៀតនោះយកលេសថាទៅបោះបាយបិណ្ឌ តែបែរជាណាត់ជួបគ្នា និងទុកជាកន្លែងទាក់ទងស្នេហាទៅវិញ ។ យុវជន យុវនារីទាំងអស់ដែលទៅបោះបាយបិណ្ឌ ត្រូវតែស្តាប់ឱវាទព្រះសង្ឃ និងតាអាចារ្យ ហើយត្រូវបោះដោយសេចក្តីគោរពទើបជាការប្រសើរ ។
ធ្វើទានប្រកបដោយបញ្ញា ជាទានមានផលច្រើន ខុសពីធ្វើតាមជំនោរឡើងស្រកមិនថេរ ជាទានមានកម្លាំងខ្សោយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ