រាជធានីភ្នំពេញ ៖ នៅសារមន្ទីរជាតិកាលពីថ្ងៃទី៩ កុម្ភៈ បានរៀបចំធ្វើសន្និសីទកាសែតស្ដីពីការផ្សព្វផ្សាយបញ្ជីក្រហមជាភាសាអង់គ្លេសដែលនៅក្នុងបញ្ជីនោះមានរាយប្រភេទវត្ថុបុរាណរបស់ខ្មែរដែលប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ ក្រោមអធិបតីភាពលោកជុច ភឿន រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រ សិល្បៈ ។
សន្និសីទកាសែតនោះធ្វើឡើងជាភាសាអង់គ្លេស និងបារាំងឯឯកសារបញ្ជីក្រហមនោះក៏ជាភាសាអង់គ្លេសធ្វើឱ្យអ្នកសារព័ត៌មានដែលជាជនជាតិខ្មែរអត់មានអ្នកណាអាចឡើងសួរបានឡើយ ។ ដូច្នេះអ្នកសារព័ត៌មានទាំងនោះអត់ស្ដាប់បានថា សន្និសីទកាសែតនិយាយអំពីអ្វីខ្លះទេ ។
ក្នុងកិច្ចសំភាសន៍ដាច់ដោយឡែកមួយលោកហាប់ ទូច ប្រធាននាយកដ្ឋានសារមន្ទីរបានឱ្យដឹងថា បញ្ជីក្រហមត្រូវបានបោះពុម្ពជាច្រើនភាសាក្នុងនោះក៏មានជាភាសាខ្មែរដែរ តែដោយសារភាសាខ្មែរមានខុសបច្ចេកទេសខ្លះៗក៏ត្រូវរៀបចំបោះពុម្ពសាជាថ្មីឡើងវិញ ។ បញ្ជីនេះរៀបរាប់អត្ថាធិប្បាយលើវត្ថុបុរាណខ្មែរចំនួនបួនប្រភេទ ដែលធ្វើអំពីថ្មលោហធាតុ ឈើ និងដីដុតហើយកំពុងប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការបាត់បង់ពីកម្ពុជា ។ វត្ថុបុរាណទាំងបួនប្រភេទនោះ គឺស្ថិតនៅក្នុងសម័យខុសៗគ្នា។ បញ្ជីនោះគ្រាន់តែជាជំនួយស្មារតីឱ្យមានការយល់ដឹងខ្លះៗអំពីវត្ថុបុរាណខ្មែរសំរាប់អ្នកអនុវត្ដច្បាប់មួយចំនួនដូចជានគរបាល អាជ្ញាធរដែនដី អ្នកអនុវត្ដផ្នែកវប្បធម៌ ឬគយជាដើមដែលអាចចាប់ឃាត់ទុកចំពោះវត្ថុបុរាណដែលត្រូវជនខិលខូចប៉ងនាំយកចេញទៅក្រៅប្រទេស ។ ដើម្បីអាចឃាត់ទុក ចំពោះវត្ថុបុរាណទាំងនោះបាន គឺទាល់តែអ្នកចាប់អ្នកឃាត់ទាំងនោះមានមូលដ្ឋានខ្លះៗនៅក្នុងការយល់ដឹង និងស្គាល់វត្ថុបុរាណខ្មែរ ។
លោក ហាប់ ទូច បញ្ជាក់ថា កាលពីឆ្នាំ ១៩៩៣ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានសហការជាមួយអង្គការ Icom បោះពុម្ពសៀវភៅមួយហៅថា វត្ថុចំនួន១០០ដែលបានបាត់បង់ ហើយផ្សព្វផ្សាយពាសពេញពិភពលោក ដើម្បីឱ្យពិភពលោកបានដឹង ។ វត្ថុបុរាណចំនួន១០០នោះ បើអ្នកណាឃើញនៅទីណា គឺកម្ពុជាមានសិទ្ធិស្នើសុំយកត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ។ មកទល់នឹងបច្ចុប្បន្ននេះវត្ថុបុរាណខ្មែរដែលបាត់បង់នោះត្រូវបានរកឃើញ និងវិលត្រឡប់មកដល់កម្ពុជាវិញចំនួន១០ហើយ ។ ចំពោះប្រទេសដែលធ្លាប់បានប្រគល់វត្ថុបុរាណមកឱ្យខ្មែរវិញនោះមាន អាមេរិក បារាំង ស្វ៊ីស និងអង់គ្លេស ។ ដោយឡែកថៃក៏ធ្លាប់ប្រគល់ឱ្យកម្ពុជាដែរ តែវត្ថុទាំងនោះមិនមែនស្ថិតក្នុងវត្ថុបុរាណចំនួន១០០ដែលរាយឈ្មោះក្នុងបញ្ជីទេ ព្រោះវត្ថុបុរាណខ្មែរដែលបាត់បង់មានចំនួនច្រើនណាស់ តែចំនួន១០០នេះ គឺជាវត្ថុដែលមានបញ្ជី ស្នាមត្រឹមត្រូវច្បាស់លាស់៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ