ខេត្តប៉ៃលិន ៖ ខេត្តប៉ៃលិន ជាខេត្តមានសក្តានុពលខ្ពស់ ក្នុងការផលិតទឹកឃ្មុំដោយសារ ខេត្តនេះមានចំការតាង៉ែន និងដំឡូងមីច្រើន ដែលជាប្រភពផ្តល់លំអងផ្កា សម្រាប់ឃ្មុំក្រេបយកជាតិស្ករ ។…
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ ខេត្តប៉ៃលិន ជាខេត្តមានសក្តានុពលខ្ពស់ ក្នុងការផលិតទឹកឃ្មុំដោយសារ ខេត្តនេះមានចំការតាង៉ែន និងដំឡូងមីច្រើន ដែលជាប្រភពផ្តល់លំអងផ្កា សម្រាប់ឃ្មុំក្រេបយកជាតិស្ករ ។ ជាក់ស្តែងថ្មីៗនេះ កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមឃ្មុំមួយកន្លែង ដែលធំជាងគេក្នុងខេត្តនេះ ហាក់មានសន្ទុះក្នុងការលក់កើនឡើង រហូតដល់ម្ចាស់កសិដ្ឋាននិយាយថា ផលិតមិនទាន់អ្នកទិញ ។
ម្ចាស់កសិដ្ឋាន ភ្នំខៀវប៉ៃលិន លោក គួយ ធាវី បានរៀបរាប់ប្រាប់កោះសន្តិភាព អំពីលក្ខណ:ជីវសាស្ត្ររបស់ឃ្មុំ និងផលិតកម្មទឹកឃ្មុំ នៅថ្ងៃទី៣១ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ នេះថា «ថ្មីៗនេះទឹកឃ្មុំលក់ដាច់ខ្លាំង រហូតសត្វឃ្មុំផលិតមិនទាន់អ្នកទិញនោះទេ ។ ហើយការប្រមូលផល គឺយើងប្រមូលបានតែរដូវវស្សាទៀត ដូចនេះផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារមិនគ្រប់»។
លោក គួយ ធាវី បានបន្តថា «ក្នុងចំការតាង៉ែន ១ហិតា អាចដាក់ធុងឃ្មុំបាន ១ ហើយក្នុងធុង១ អាចដាក់បង្គងផ្លិតបាន ១០ ក្នុងខែតាង៉ែនចេញផ្លា ផ្លិតឃ្មុំ ១អាចផ្តល់ទឹកឃ្មុំ ១លីត្រ ហើយបច្ចុប្បន្នទឹកឃ្មុំ ១លីត្រតម្លៃ ១០ ដុល្លារអាមេរិក ហើយខ្ញុំបានប្រាប់បន្តសម្រាប់អ្នកទិញទឹកខ្ញុំទៅលក់បន្ត មិនឱ្យលក់លើសពីតម្លៃ ១ លីត្រ ៧ម៉ឺននោះទេ ។ ហើយទឹកឃ្មុំរបស់ខ្ញុំ លក់ទៅសឹងតែគ្រប់ ២៥ខេត្តក្រុង»។
លោក គួយ ធាវី បានចាប់ដៃគូគ្នាជាមួយ លោក គ្រុយ សារិត ក្នុងការបើកកសិដ្ឋាន ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ដោយលោកប្រើដើមទុន ១៥០០ ទៅ ១៧០០ ដុល្លារអាមេរិក ដោយដំបូងនោះ លោកទិញត្រឹមតែ ១០ ធុងប៉ុណ្ណោះ ហើយបច្ចុប្បន្នលោកមាន ១០៨ ធុង (ក្នុងធុងដាក់សំបុកឃ្មុំ)។ លោកបានរៀនបច្ចេកទេស ក៏ដូចជាការទិញសត្វនេះមកចិញ្ចឹម ពីប្រទេសវៀមណាម។ ប៉ុន្តែពូជក្រុមហ៊ុនក្នុងប្រទេសវៀតណាម យកមកពីប៉ែកអឺរ៉ុប។
បើទោះជា ក្នុងខេត្តនេះមានតែកសិដ្ឋាន ភ្នំខៀវប៉ៃលិន នេះធំជាងគេពិតមែន ប៉ុន្តែលោកចង់ឱ្យប្រជាជនក្នុងខេត្តនេះទាំងអស់អាចចិញ្ចឹម និងបើកកសិដ្ឋានដូចលោក គោលបំណង ជួយសហគមន៍ និងលោកចង់ប្រែក្លាយខេត្តនេះទាំងមូល នាំចេញទឹកឃ្មុំធំជាងគេ ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ទីផ្សារក្នុងស្រុកតែម្តង ។
កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមឃ្មុំរបស់លោក នៅភូមិសួនអំពៅកើត សង្កាត់ប៉ៃលិន បានចិញ្ចឹមចេញពីកសិដ្ឋានដែលមានដាំ ដូចជាផ្កា ស្មៅ ដំឡូងមី តាង៉ែន មៀន កៅស៊ូ និងរុក្ខជាតិចម្រុះ ដែលប្រភពធម្មជាតិសម្រាប់សត្វឃ្មុំក្រេប ។ អនាគតលោក ចង់ឲ្យខេត្តប៉ៃលិនជាខេត្តផលិតទឹកឃ្មុំធំជាងគេនៅកម្ពុជា ដោយសារសក្តានុពលនៃដំណាំតាង៉ែន និងដំឡូងមី ជាពិសេសទុនវិនិយោគទាប និងទទួលចំណូលខុស ។
លោកជាអតីតសាស្ត្រាចារ្យ នៅរាជបណ្ឌិតសភា លោក គួយ ធាវី បាបន្តថា ម្ចាស់ចំការគួរចិញ្ចឹមឃ្មុំ ដើម្បីទាញយកប្រយោជន៍ ពីទឹកឃ្មុំ និងបង្កើនផលិតកម្មតាង៉ែនផងដែរ ដោយសារឃ្មុំជាភ្នាក់ងារបង្កាត់ពូជ ។ លោកក៏បានលើកឡើងពីបញ្ហាផងដែរថា ដោយសារការផ្គត់ផ្គង់ទឹកឲ្យដំណាំតាង៉ែន និងឈើហូបផ្លែផ្សេងៗពុំមាននិរន្តរភាព ធ្វើឲ្យរុក្ខជាតិចេញផ្កាទៅតាមរដូវ នេះជាបញ្ហាដល់ការផលិតទឹកឃ្មុំនៅរដូវប្រាំងហួតហែង។
គួរបញ្ជាក់ដោយយល់ពីសារប្រយោជន៍របស់ទឹកឃ្មុំ និងតួនាទីរបស់មេឃ្មុំក្នុងការជួយក្នុងវិស័យបង្កាត់ពូជដំណាំ លោករដ្ឋមន្ត្រីបានជូនមតិថា គួរខិតខំពង្រីកផលិតកម្មនេះ ឱ្យបានកាន់តែច្រើនផែមទៀត និងគួរសិក្សាអំពីផលិតផលប្រចាំតំបន់ (GI) សម្រាប់ខេត្តប៉ៃលិន ដើម្បីឱ្យអតិថិជនទទួលស្គាល់ផលិតផលនេះកាន់តែច្រើន រួមទាំងការវេចខ្ចប់ផងដែរ។ លោករដ្ឋមន្ត្រីបានគាំទ្រនូវគំនិតចង់ចងក្រង សហគមន៍ផលិតទឹកឃ្មុំប៉ៃលិន ដើម្បីបង្កើនបរិមាណផលិត ផ្សព្វផ្សាយ និងមានការទទួលស្គាល់ពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ