សុចរិតបីយ៉ាងគឺ កាយសុចរិត១ វចីសុចរិត១ និងមនោសុចរិត១ បើបុគ្គលណាមានសុចរិតធម៌នេះហើយ បុគ្គលនោះជាបណ្ឌិតមានគំនិតល្អ មិនបណ្ដោយឲ្យជីវិតលឿនទៅប៉ះទង្គុកពានពារលើគំនរគ្រោះថ្នាក់ឡើយ ។
ពុទ្ធឱវាទបានបង្ហាញពីឧបាយដែលនឹងចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់នោះមានតែបីទេគឺៈ
១-សុចរិតធម៌បានដល់ សុចរិតកាយ គឺមិនបៀតបៀនជីវិតរបស់ខ្លួននិងសត្វដទៃ មិនលួចប្លន់បុត្រភរិយាស្វាមីនិងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ជនដទៃ និងមិនផឹកសុរាជាដើម ។
២-សុចរិតវាចា គឺមិននិយាយកុហកភូតភរញុះញង់ បំបែកបំបាក់ចាក់ចុចធ្វើឲ្យអ្នកដទៃវិនាសជាដើម ។
៣-សុចរិតចិត្ត គឺមិនគុំកួនព្យាបាទអ្នកដទៃនិងមិនរប៉ឹងរឹងរូសចចេសជំទាស់នឹងសភាវៈពិត ចេះជឿកម្មនិងផលរបស់កម្មជាដើម ។
សុចរិតបីនេះកើតមានដល់បុគ្គលណា បុគ្គលនោះរមែងជាអ្នកឈ្លាសវៃក្នុងការរិះរកឧបាយដើម្បីចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់ប្រចាំជីវិតទុកមុនជាដរាប មិនបណ្ដោយឲ្យជីវិតលឿនទៅប៉ះទង្គុកពានពារលើគំនរគ្រោះថ្នាក់ឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ