ជរាទុក្ខ ព្យាធិទុក្ខ និងមរណទុក្ខជាសភាវទុក្ខ ហើយទុក្ខទាំងបីយ៉ាងនេះរមែងកើតមានប្រាកដដល់សព្វសត្វ សូម្បីព្រះអរហន្តក៏នៅតែធ្លាក់ចូលក្នុងអំណាចទុក្ខនេះផងដែរ គឺពិតជាមិនមានបុគ្គលណាអាចគេចពីទុក្ខទាំងបីនេះបានឡើយ ។
បើនិយាយពីសេចក្តីទុក្ខមានច្រើនបែបច្រើនយ៉ាងណាស់សុទ្ធតែជាទុក្ខដ៏ខ្លាំងក្លារស់រងក្តីក្តៅក្រហាយសព្វប្រការដូចជាទុក្ខដែលកើតពីឧបាទានជាដើមគឺជាទុក្ខព្រោះតែការប្រកាន់ថា គេជេរអញ អ្នកនោះនិយាយអាក្រក់ពីអញ បុគ្គលឯណោះធ្លាប់លើកតម្កើងសរសើរអញ អ្នកនោះស្អប់អញ អ្នកនោះប្រទូស្តអញ អ្នកនោះវាយអញយ៉ាងនេះជាដើម ជាហេតុនាំឱ្យកើតទុក្ខតាមផ្លូវចិត្តយ៉ាងក្រៃលែង ។
សេចក្តីទុក្ខបែបនេះរមែងកើតមានដល់អ្នកដែលមិនបានពិចារណាតាមផ្លូវធម៌បណ្តោយឱ្យការគិតប្រកាន់មាំតែអ្វីដែលកន្លងហួសទៅដែលជារឿងមិនល្អ នឹកដល់រឿងនោះកាលណាក៏ក្តៅឆេវភ្លាម រឹតតែកើតទុក្ខកាន់តែខ្លាំង ។
រំលត់ឧបាទានគឺការប្រកាន់មាំ សត្វលោកគួរចម្រើនមេត្តាចិត្ត ជាចិត្តត្រជាក់ ផ្សាយមេត្តាចិត្តដល់សព្វសត្វឱ្យរស់នៅជាសុខ ជាសត្វមិនមានពៀរនឹងគ្នា នេះជាចំណែកបុណ្យធំធេង ជួយរំសាយចិត្តអ្នកឱ្យត្រជាក់បាន ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ