លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន តួអង្គ តាជូជក ទទួលមរណភាពហើយ
- ភ្នំពេញ
រាជធានីធានីភ្នំពេញ ៖ ព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន ជាព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈដែលពោរពេញទៅដោយទេពកោសល្យ ភាពយន្ត របាំ ល្ខោន យីកេ…
រាជធានីធានីភ្នំពេញ ៖ ព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន ជាព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈដែលពោរពេញទៅដោយទេពកោសល្យ ភាពយន្ត របាំ ល្ខោន យីកេ និងស្នាដៃជាច្រើនទៀត បានទទួលមរណភាពហើយ កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ ដោយសារជំងឺ និងជរាពាធ ខណៈពេលដែលលោកបានតស៊ូជម្នះជំងឺអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយបច្ចុប្បន្នសពព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន ត្រូវបានតំកល់ធ្វើបុណ្យនៅវត្ត រឺស្សីស្រស់ ស្ថិតក្នុងសង្កាត់និរោធ ខណ្ឌច្បារអំពៅ រាជធានីភ្នំពេញ។ នេះបើតាមការឲ្យដឹងពីហ្វេសប៊ុកក្រុមព្រះសុរិយា ដែលបានបង្ហោះសារតាមហ្វេសប៊ុក។
បើតាមការបង្ហោះពីក្រុមព្រះសុរិយា បានបញ្ជាក់ថា សូមចូលរួមរំលែកទុក្ខចំពោះការបាត់បង់មរតកមនុស្សរស់ លោកព្រឹទ្ធាចារ្យ ព្រីង សាឃន ជាព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈដែលពោរពេញទៅដោយទេពកោសល្យ ភាពយន្ត របាំ ល្ខោន យីកេ និងស្នាដៃជាច្រើនទៀត ជាពិសេសបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទាំងប្រទេស បានចាំពីទេពកោសល្យសម្តែងរបស់លោកតាយ៉ាងច្បាស់ ជាតួត្លុកនៃល្ខោនជាតិប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងទសវត្ស៦០ និង៧០ ពិសេសលោកតាបានសម្តែងតួអង្គ «តាជូជក» នៅក្នុងយីកេរឿងព្រះវេសន្តរ កាលកំឡុងឆ្នាំ៨០ជាង ។
បើតាមក្រុមព្រះសុរិយាក្នុងយុគមាសនៃភាពយន្តខ្មែរ លោកតាបានចូលសម្តែងក្នុងខ្សែភាពយន្តមួយចំនួនដូចជារឿង ទុំទាវ (១៩៦៥), រឿង ស្នេហាស្រុកស្រែ (១៩៦៧), រឿង ថ្មរាំ (១៩៧៣) និងរឿង នាងសក់ពស់ (១៩៧៤)។
យ៉ាងណាដំណឹងពីមរណភាពរបស់លោកព្រឹទ្ធាចារ្យព្រីង សាឃន គឺជាការសោកស្តាយជាទីបំផុតសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ក្នុងពេលដែលលោកបានចំណាយពេលស្ទើរពេញមួយជីវិត បម្រើវិស័យសិល្បៈវប្បធម៌ខ្មែរ និងបានចូលរួមលើកស្ទួយ និងថែរក្សាកេរតំណែលមរតកវប្បធម៌ខ្មែរផងដែរ។
គួររំលឹកថា ព្រឹទ្ធាចារ្យសិល្បៈ ព្រីង សាឃន កើតនៅចន្លោះឆ្នាំ១៩៣៦ និង១៩៣៧ នៅភូមិព្រែកដំបូក ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម ។ នៅឆ្នាំ១៩៥៣ លោកបានចូលរៀនផ្នែកល្ខោននិយាយនៅអតីតសាលាល្ខោនជាតិ ដែលក្រោយមកប្ដូរឈ្មោះមកជាសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ ។ បន្ទាប់ពីរៀនចប់ហើយ លោកបានសម្ដែងនៅលើឆាកជាច្រើនរឿង តែក្នុងតំណែងជាតួរាយរងប៉ុណ្ណោះ ។
នៅក្រោយរបបខ្មែរក្រហមដួលរលំទៅ លោកបានត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញ ដោយប្រកបអាជីពជាអ្នកសម្ដែងជាតួរាយរងដដែល ។ តួអង្គដែលធ្វើឲ្យទស្សនិកជនស្គាល់លោកច្បាស់បំផុតនោះ គឺការសម្ដែងជា «តាជូជក» ក្នុងរឿងព្រះវេស្សន្ដរ នៅឆ្នាំ ១៩៩៣ ។ នៅថ្ងៃ ០៩ មករា ២០១៣ លោកបានទទួលងារជានាដកោសល្យវដ្តី យោងតាមព្រះរាជក្រឹត្យ ស្ដីពីប្រព័ន្ធមត៌កមនុស្សរស់ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការលះបង់ និងការពុះពារឥតខ្លាចនឿយហត់ ក្នុងការធ្វើពលិកម្មជាច្រើនបម្រើឲ្យវិស័យសិល្បៈខ្មែរ និងដោយផ្អែកលើតម្លៃគុណសម្បត្តិ ដូចជា ចំណេះដឹង ជំនាញ ទេពកោសល្យ និងបច្ចេកទេស ស្នាដៃឯក ផ្នែកបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបី ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ គាត់ទទួលបានមេដាយមាសការងារ ពីក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈផងដែរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ