នៅក្នុងរដូវចូលវស្សារយៈពេលបីខែនេះ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរជាពុទ្ធសាសនិកមានទំនៀមទម្លាប់ប្រកាន់ត្រណមពីរយ៉ាងដូចជា ត្រណមរៀបមង្គលការកូនចៅ១ និងត្រណមសង់ផ្ទះសម្បែង១ ដោយចាត់ទុកថា កំឡុងពេលនេះជាថ្ងៃឃ្លុប ថ្ងៃនាំស៊យ ថ្ងៃរកស៊ីមិនឡើង ។
ចំពោះត្រណមនេះ អ្នកប្រាជ្ញខ្លះសន្និដ្ឋានថា ត្រណមហាមមិនឲ្យរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍កូនចៅនោះ ព្រោះបុរាណាចារ្យយើងយល់ថា ខែវស្សាជាខែដែលភ្លៀងធ្លាក់ជោគជាំ ស្ថានភាពដីប៉ប៉ិចប៉ប៉ាច់ និងជាខែដែលយើងមមាញឹកបង្កបង្កើនផល ។
ឯតំណមហាមមិនឲ្យសង់ផ្ទះសម្បែងនោះ ព្រោះលោកយល់ថា ខែវស្សាធ្វើឲ្យដីជ្រាយ និងធ្វើឲ្យឈើសើម ឬរីកសាច់ឈើ ជាហេតុមិនអាចធ្វើផ្ទះសម្បែងបានល្អទេ ។
ប៉ុន្តែប្រជាជនខ្មែរយើងជាទូទៅមិនយល់បែបនេះទេ បែរជាគិតថាជាពេលវេលាអាក្រក់ពិធីទាំងពីរនេះទៅវិញ ។
ចំណែកទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាក៏មិនបានហាមឃាត់អ្វីដែរ ដូចនៅក្នុងជយសូត្រ ព្រះអង្គសម្តែងថា ពេលណាដែលសត្វទាំឡាយប្រព្រឹត្តល្អដោយកាយវាចាចិត្ត ពេលនោះឈ្មោះថាជាគ្រឿងបូជាល្អ ជាខណៈល្អ ជាយាមល្អ ជាពេលនៃអរុណរះល្អ ជាថ្ងៃល្អ គឺល្អទាំងអស់មិនបានរើសថ្ងៃនេះ ថ្ងៃនោះឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ