រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួននៅភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម បានចាប់យករបរលក់អាហារប្លែកៗដោយប្រើកង់ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែមមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ក្រៅពីរបរធ្វើស្រែចំការដែលតពីដូនតានោះ ។…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួននៅភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម បានចាប់យករបរលក់អាហារប្លែកៗដោយប្រើកង់ ដើម្បីរកចំណូលបន្ថែមមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ក្រៅពីរបរធ្វើស្រែចំការដែលតពីដូនតានោះ ។ ទោះជាយ៉ាងណា នៅក្នុងរដូវជំងឺកូវីដ១៩លក់មិនសូវដាច់ប៉ុន្មាននោះទេ តែប្រជាពលរដ្ឋនៅភូមិមាន់ដប់បន្តចាប់មុខរបរលក់អាហារសម្រន់នៅភ្នំពេញដដែល ។
ជាប្រវត្តិទៅហើយរៀងរាល់ព្រឹកវេលាម៉ោង៤ទៅម៉ោង៥ គេឃើញស្ត្រីៗជាច្រើននាក់នាំគ្នាជិះរថយន្តឈ្នួលប្រចាំភូមិធ្វើដំណើរពីភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម មកឈប់នៅខាងកើតផ្សារធំថ្មី ដើម្បីរៀបចំអាហារធម្មជាតិមានដូចជាដំឡូងជ្វា ត្រាវ នំត្នោត នំបត់ នំគម ចេក អន្សម ដាក់នៅលើកញ្ច្រែងដែលជាប់នៅលើកង់ ដើម្បីចល័តលក់ឲ្យអ្នកភ្នំពេញ ។
អ្នកស្រី ណាវី រស់នៅភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាម ដែលកំពុងតែរៀបចំចំណីនំនែកអាហារដាក់ក្នុងកញ្ច្រែងញាប់ដៃញាប់ជើងទាំងព្រឹកបាននិយាយឲ្យដឹងថា៖ គាត់ប្រកបមុខរបរលក់ចំណីអាហារនៅភ្នំពេញនេះអស់រយៈពេលជិតដប់ឆ្នាំមកហើយ ដោយសារគ្មានដីស្រែចំការនិងគេ មុខរបរនេះបានជួយដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសាររបស់គាត់ជាប្រចាំផងដែរ។
គាត់រៀបរាប់ថា ជារៀងរាល់ល្ងាចនៅពេលទៅដល់ផ្ទះគាត់ត្រូវដើរទិញដំឡូងជ្វា ចេកក្រមួន ត្រាវ យកមកស្ងោរពីល្ងាចឲ្យហើយ ។ ដោយឡែកនំគម នំបត់ និងនំអន្សមគឺម៉ូយគេយកមកដល់ផ្ទះរាល់ៗល្ងាចជាប្រចាំ ។ នៅវេលាម៉ោង៤ទៀបភ្លឺរថយន្តឈ្នួលគេមកដឹកដល់ផ្ទះទៅភ្នំពេញឈប់ខាងជើងផ្សារធំថ្មីក្នុងតម្លៃម្នាក់៥០០០រៀល ។ ទោះក្នុងការលក់ដូរមាននឿយហត់ក៏ពិតមែនតែអ្នកស្រីសប្បាយចិត្តចាប់យកមុខរបរនេះចិញ្ចឹមជីវិត ហើយយ៉ាងហោចណាស់ក្នុងមួយថ្ងៃរកចំណូលពីការលក់នេះបានពី៤ទៅ៥ម៉ឺនរៀលផងដែរ ។
លោក សុខ វិសាល និងប្រពន្ធ រស់នៅភូមិព្រែកតាមាក់ ឃុំព្រែកតាមាក់ ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល ដែលលក់អាហារចល័តតាមកង់នៅភ្នំពេញបានត្អូញត្អែរថា កូវីដ១៩បានធ្វើឱ្យពួកគេ លក់របស់ខ្មែរមានចេកស្ងោ នំត្នោត នំបត់ ដំឡូងមី ដំឡូងជ្វានិងនំផ្សេងៗទៀតលក់មិនសូវដាច់ប៉ុន្មាននោះទេ ។ ក៏ប៉ុន្តែពេលនេះលក់បានគ្រាន់បើហើយ ដោយសារជំងឺកូវីដ១៩មិនមានរីករាលដាលក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ក៏ដូចតាមបណ្តាខេត្តនានា ។
គាត់ត្រូវចំណាយដើមទុនជិត២០ម៉ឺនរៀលដើម្បីទិញចេក នំត្នោត នំគម នំបត់ នំអន្សមនិងនំផ្សេងៗទៀតយកមកលក់ក្នុងមួយថ្ងៃចំណាយទៅលើបាយទឹករួចគាត់បានចំណេញមិនក្រោម១០ម៉ឺនរៀលទេទាំងប្តីទាំងប្រពន្ធ ។
លោក វិសាល បានបញ្ជាក់ថា គាត់មានរ៉ឺម៉កម៉ូតូមួយគ្រឿងសម្រាប់ដឹកអីវ៉ាន់នំនែកពីផ្ទះគាត់មកផ្សារធំថ្មី មិនដូចបងប្អូនភាគច្រើននៅភូមិគាត់ត្រូវចំណាយលើថ្លៃឡានទៅមកអស់១ម៉ឺនរៀលនិងផ្ញើកង់គេមួយយប់អស់២.០០០រៀលនោះទេ ។ គាត់ចាប់យកមុខរបរលក់បែបនេះគឺពេលព្រឹកចេញពីភូមិមកលក់ចល័តនៅភ្នំពេញអស់រយៈពេល៤ឆ្នាំមកហើយ និយាយរួមក្រោយពីរៀបការរួច ។ ដ
ោយសារតែគាត់មិនចង់ធ្វើចំណាកស្រុកចោលប្រពន្ធកូន ទើបសម្រេចចិត្តចាប់យកមុខរបរលក់អាហារចល័តនៅភ្នំពេញ ។ រីឯចំណូលប្រចាំថ្ងៃអាចដោះស្រាយជីវភាពបានល្អប្រសើរផងដែរ ។ ក្រៅពីអ្នកភូមិរបស់គាត់លក់អាហារចំណីចល័តដោយកង់នៅភ្នំពេញ ក៏មានអ្នកភូមិមួយចំនួនទៀតនាំគ្នាដឹកបន្លែគ្រប់មុខគ្មានជាតិគីមី យកលក់នៅភ្នំពេញផងដែរ ពេលព្រឹកមកដល់ភ្នំពេញលក់អស់ពេលល្ងាចវិលទៅផ្ទះវិញ ។
អ្នកស្រី យៀន ផល្លា អាយុប្រមាណជាង៦០ឆ្នាំ រស់នៅភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធរ ខេត្តកំពង់ចាមដែលកំពុងអង្គុយលក់ដំឡូងជ្វា ត្រាវ នំគម នំបត់និងនំផ្សេងៗជាច្រើនមុខទៀតជាផលិតផលរបស់ខ្មែរយើងនៅលើចិញ្ចើមផ្លូវខាងជើងផ្សារធំថ្មីរាជធានីភ្នំពេញបានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា មុខរបរលក់អាហារចល័តដោយប្រើប្រាស់កង់នៅភ្នំពេញរបស់អ្នកភូមិមាន់ដប់ ឃុំមានជ័យ ស្រុកស្រីសន្ធ ខេត្តកំពង់ចាមភាគច្រើនជាស្ត្រីបាននាំគ្នាចាប់យកមុខរបរនេះម្នាក់ៗមិនក្រោមពី៤ទៅ៥ឆ្នាំនោះទេ ម្យ៉ាងពួកគេគ្មានដីស្រែចំការធ្វើផង ។
ជាក់ស្តែងដូចរូបគាត់អស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំមកហើយដែលគាត់បានលក់នំចំណីទាំងនេះពីជិះកង់រហូតដល់អង្គុយលក់មួយកន្លែងព្រោះអាយុគាត់តែច្រើនមិនអាចជិះកង់បានទៀត ធ្វើឱ្យអ្នកភូមិមកលក់ដូរតាមដែរ ។
គាត់អាចរកចំណូលបាន៦ទៅ៧ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃព្រោះគាត់គ្មានចំណាយលុយទៅលើឡានឈ្នួលនោះទេ បានចៅមកដឹកយកទៅផ្ទះក្រោយពីចៅឈប់រត់ម៉ូតូឌុប ។
អ្នកស្រី ផល្លា បានបញ្ជាក់ថា ក្នុងភូមិមាន់ដប់ដែលភាគច្រើន ជាស្ត្រីប្រកបមុខរបរលក់អាហារនំចំណីជិះកង់ចល័តនៅភ្នំពេញមានប្រមាណជា៦០ភាគរយ ហើយមួយចំនួនទៀតគេដឹកបន្លែតាមឡានឈ្នួលយកមកលក់នៅភ្នំពេញ ព្រោះតែពួកគេមិនចង់ឲ្យប្តីធ្វើចំណាកស្រុកចោលប្រពន្ធកូន ។ មុខរបរនេះវាមិនអាចធ្វើមានបានក៏ពិតមែន តែវាជួយសម្រួលដល់ការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃផងដែរ ។
ពេលព្រឹកមកដល់ភ្នំពេញ លុះពេលល្ងាចវិលទៅស្រុកភូមិវិញ មិនបាច់ចំណាយប្រាក់ជួលផ្ទះគេទេ…ចំណាយជួលគេទុកដាក់កង់ និងរទេះរុញប៉ុណ្ណោះ ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ