ខេត្តបាត់ដំបង ៖ តន្ត្រីករហ្គីតាសូឡូដ៏ចំណាន នៅខេត្តបាត់ដំបង អំឡុងទសវត្សរ៍៦០-៧០បានរសាត់អណ្តែតទៅដល់ប្រទេសស្វុីស ហើយមានក្ដីនឹករឭកស្រុកកំណើតជាខ្លាំងក្នុងវ័យចំណាស់ ដូច្នេះហើយលោកលៃពេលមកលេងជា រឿយៗ ។ ជាក់ស្ដែងលោកបានមកលេងជាថ្មី…
ខេត្តបាត់ដំបង ៖ តន្ត្រីករហ្គីតាសូឡូដ៏ចំណាន នៅខេត្តបាត់ដំបង អំឡុងទសវត្សរ៍៦០-៧០បានរសាត់អណ្តែតទៅដល់ប្រទេសស្វុីស ហើយមានក្ដីនឹករឭកស្រុកកំណើតជាខ្លាំងក្នុងវ័យចំណាស់ ដូច្នេះហើយលោកលៃពេលមកលេងជា រឿយៗ ។ ជាក់ស្ដែងលោកបានមកលេងជាថ្មី មិនទាន់បានត្រឡប់ទៅវិញនៅឡើយ ។ លោកបានឃ្លាតចាកមាតុភូមិតាំងពីអំឡុងឆ្នាំ១៩៧៩មក នោះគឺលោកកែម ប៉ូល (Paul Kem) ហៅប៉ូល សុផាណា ។
លោកកែម ប៉ូល កើតឆ្នាំ១៩៤៧ នៅស្រុកស្វាយប៉ោ ក្រុងបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង ពេលនេះមានវ័យ៧៣ឆ្នាំហើយ ជាតន្ត្រីករជើងចាស់សព្វថ្ងៃរស់នៅប្រទេសស្វុីស ។ ប្រពន្ធរបស់គាត់បានស្លាប់ពេលទៅដល់ប្រទេសស្វុីស បន្សល់ទុក កូនៗដែលមានប្រពន្ធរួចអស់ទៅហើយ ។ ចំណែករូបលោកវិញបច្ចុប្បន្នបានចូលនិវត្តន៍ហើយ ។
លោកកែម ប៉ូល មាននិស្ស័យខាងសិល្បៈតន្ត្រីតាំងពីនៅរៀនអាយុ១៣ឆ្នាំ នៅសាលាមជ្ឈិមរហូតចូលវិទ្យាល័យសង្កែ ក្នុងក្រុងបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង ។ ដោយមានចំណង់ចំណូលចិត្ត លោកបានកាន់ហ្គីតាជាប់ជាប្រចាំនៅពេលទំនេរពីការសិក្សាសម័យនោះ ។
កាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកលោកកែម ប៉ូល បានរំឭកប្រវត្តិកាលពីយុវវ័យក្លាយទៅជាតន្ត្រីករកាន់ហ្គីតា(Guitar solo) នៅសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម ។ ពេលនោះលោកជាក្រុមយុវ័ន រៀននៅខេត្តបាត់ដំបង និងជាបុគ្គលិកបម្រើធនាគារងិន ប្រ៉ម (នៅមុខរ៉ារថភ្លើង) បានឃើញឧបករណ៍តន្ត្រីច្រើនប្រភេទរបស់ព្រះរាជអាជ្ញាសាលាដំបូងក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៦៧-៦៨ ក៏មានចិត្តស្រឡាញ់ ។ ដូច្នេះហើយទើបគាត់ខិតខំហាត់រៀនបង្កើតជាក្រុមតន្រី្តឯកភ្នំក្នុងសាលា និងក្រុមសិង្ហតន្ត្រី,សង្កែតន្ត្រី, ។
លុះក្រោយមកចេញលេងសាកល្បងខាងក្រៅជាមួយក្រុមឥន្ទ្រទេវី ដែលកាលនោះអ្នកស្រីប៉ែន រ៉ន ,អ្នកស្រីប៉ែន រ៉ម ,អ្នកស្រីរស់ សេរីសុទ្ធា, អ្នកស្រីឃាម សុភ័ណ ,អ្នកស្រីឃាម សុភាព នៅជាកូនសិស្សច្រៀងនៅបាត់ដំបង មិនទាន់បានច្រៀងនៅភ្នំពេញនៅឡើយទេ ។
តន្ត្រីកររូបនេះបន្តថានាថ្ងៃមួយត្រូវរៀបចំទទួលព្រះមហាក្សត្រ(សម្តេចឪ)នៅបាត់ដំបង ក្រុមតន្ត្រីយោធាភិរម្យពីភ្នំពេញបានរៀបចំប្រគំតន្ត្រីមួយកន្លែង និងក្រុមភ្លេងបាត់ដំបងរៀបចំនៅជិតនោះមួយកន្លែងទៀត ។ វាហាក់ដូចជាប្រឡងប្រណាំងគ្នា ហើយមហាជនទស្សនាខាងបាត់ដំបងច្រើនជាងគេ ព្រោះមានអ្នកចម្រៀងពីរោះៗ ដូច្នេះហើយទើបមានចំណាប់អារម្មណ៍យកអ្នកស្រីប៉ែន រ៉ន និងរស់ សេរីសុទ្ធា ទៅច្រៀងនៅភ្នំពេញ រហូតបានល្បីឈ្មោះ ។
ដោយបានប្រឡូកជាច្រើនក្រុម ហើយគេឃើញលោកកែម ប៉ូល មានស្នាដៃល្អក្នុងការកាន់ហ្គីតាសូឡូ នៅឆ្នាំ១៩៦៩ ភោជនីយដ្ឋាន(បារ)បើកមុនគេនៅបាត់ដំបងឈ្មោះ«មេឃស្រទុំ» បានឲ្យលោកលេងជាប់ជាប្រចាំ ។ បន្តមកទៀតលោកលេងនៅភោជនីយដ្ឋាន(បារ)ស្ទឹងខៀវ នៅឆ្នាំ១៩៧០នាសម័យលន់ នល់ ។ លុះរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ពួកប៉ុល ពត ចូលកាន់កាប់អំណាច លោកក៏ក្លាយជាទាសករដូចប្រជាជនទូទៅដែរនៅខេត្តបាត់ដំបង ។
នៅក្រោយថ្ងៃរំដោះ៧ មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ លោកកែម ប៉ូល បានស្គាល់គ្នីគ្នាសល់ពីការស្លាប់ជំនាន់ប៉ុល ពត ក៏បង្កើតជាក្រុមភ្លេងមួយក្រុមឈ្មោះ«សំណល់មច្ចុរាជ» នៅភូមិស្លាកែត សង្កាត់មិត្តភាព មានអ្នកស្រីសេង បូទុម ជាអ្នកចម្រៀង ចេញលេងក្នុងកម្មវិធីតាមវត្តអារាម ម្តងៗ គិតជាអង្ករ ម្ដងបាន១បាវយកមកចែកគ្នា មានអ្នកភ្លេង និងអ្នកចម្រៀងប្រមាណជាង១០នាក់ ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដីលោកកែម ប៉ូល ថាក្រោយមកផ្អើលនាំគ្នាទៅរកស៊ីរត់ពន្ធពីស្រុកថៃ បានលុយច្រើន ។ ដូច្នេះហើយក៏នាំគ្នាទៅនៅតាមជំរំជាយដែន ហើយក៏មានឱកាសបានចេញទៅរស់នៅបរទេសតាំងពីពេលនោះមក ។
លោកកែម ប៉ូល បានបញ្ជាក់ថា មុនពេលចេញពីជំរំខាវអ៊ីដាង លោកបានជួបអ្នកចម្រៀងជាច្រើននាក់ចេញទៅក្រៅប្រទេសដែរ គឺអ្នកស្រីឈួន ម៉ាល័យ អ្នកស្រីឡុង ស៊ីដា អ្នកស្រីសេង បូទុម អ្នកស្រីវ៉ាន់ ដេត ,អ្នកស្រីប៉ែន រ៉ម ដែលសព្វថ្ងៃកំពុងរស់នៅក្រៅប្រទេស ហើយក្នុងចំណោមនោះមានអ្នកខ្លះបានបាត់បង់ជីវិតទៅហើយ ។
ដោយទឹកចិត្តស្រឡាញ់សិល្បៈតន្ត្រី នៅប្រទេសស្វ៊ីស លោកកែម ប៉ូល បានចូលសមាគមខ្មែរក្នុងផ្នែកតន្ត្រី តែ អ្វីៗនៅប្រទេសគេ មិនដូចជានៅកម្ពុជាយើងឡើយ ។ លោកថា«នៅឆ្នាំ២០០៤ ជាលើកដំបូងដែលខ្ញុំបានមកមាតុភូមិ សំខាន់ស្រុកកំណើតខេត្តបាត់ដំបងដែលបានផ្តល់អនុស្សាវរីយ៍ច្រើនដល់កូនខ្មែរនៅក្រៅប្រទេសមិនអាចបំភ្លេចបាន ។
ពេលនេះបានមកទៀត ឃើញការរីកចម្រើនផ្ទាល់ភ្នែក ពិតជារំភើបចិត្ត មិនចង់ត្រឡប់ទៅស្រុកគេវិញឡើយ ព្រោះនៅស្រុកខ្មែរមានសព្វគ្រប់ទាំងអស់នៃការសប្បាយរីករាយ សំខាន់វិស័យតូរ្យតន្ត្រីដែលខ្ញុំចូលចិត្តតាំងពីក្មេងមកនោះ គឺខ្ញុំមិនអាចបោះបង់ចោលវាបានឡើយ ហើយបានត្រៀមខ្លួនទទួលការបណ្តុះបណ្តាលតាមគ្រប់ស្ថាប័នទាំងរដ្ឋ ឬឯកជនបើត្រូវការខ្ញុំជួយដោយស្មោះ ។ នៅប្រទេសគេអផ្សុក និងនឹកស្រុកកំណើតណាស់ » ។
លោកកែម ប៉ូល បានមកលេងស្រុកកំណើតជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយមកលើកនេះមិនទាន់បានត្រឡប់ទៅស្វ៊ីសវិញ ព្រោះតែបញ្ហាវីរុសកូវីដ១៩ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ