រាជធានីភ្នំពេញ៖ អ្នកលក់ដូរនៅតាមរោងចក្រនានា នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានធ្វើការត្អូញ ត្អែរចំពោះស្ថានភាពនៃការលក់ដូររបស់ខ្លួនដែលបច្ចុប្បន្ននេះលក់មិនសូវដាច់ និងមានការ ព្រួយបារម្ភពីការបាត់បង់មុខរបររបស់ខ្លួននៅពេលដែលរោងចក្រ សហគ្រាស គ្រឹះស្ថានក្នុង វិស័យកាត់ដេររងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរពីការរីករាលដាល់នៃជំងឺកូវីដ…
រាជធានីភ្នំពេញ៖ អ្នកលក់ដូរនៅតាមរោងចក្រនានា នៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ បានធ្វើការត្អូញ ត្អែរចំពោះស្ថានភាពនៃការលក់ដូររបស់ខ្លួនដែលបច្ចុប្បន្ននេះលក់មិនសូវដាច់ និងមានការ ព្រួយបារម្ភពីការបាត់បង់មុខរបររបស់ខ្លួននៅពេលដែលរោងចក្រ សហគ្រាស គ្រឹះស្ថានក្នុង វិស័យកាត់ដេររងផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរពីការរីករាលដាល់នៃជំងឺកូវីដ ១៩ ។
ការព្រួយបារម្ភនេះបានកើតឡើងខណៈពេលដែលស្ថានភាពច្រវ៉ាក់ផលិតកម្មកំពុងតែ ជួបនូវបញ្ហាដែលរោងចក្រ សហគ្រាសមួយមួយចំនួនខ្វះវត្ថុធាតុដើម, គ្មានការបញ្ជាទិញ មិន មានទីផ្សារនាំចេញ ដែលជាហេតុនាំឱ្យមានការប្រកាសព្យួរសកម្មភាពភាពផលិតកម្ម និងអា ជីវកម្មរបស់ខ្លួនបណ្តោះអាសន្នជាបណ្តើរៗ ។ នេះមិនមែនតែប្រទេសកម្ពុជានោះទេ គឺរងផល ប៉ះពាល់ជាសកលតែម្តង ។
លោកស្រី មុំ ចំប៉ា អាយុ ៤០ឆ្នាំ ដែលជាអាជីករលក់បន្លែ និងបាយ នៅមុនរោងចក្រ កាត់ដេរ រីឡាយអេប៊លសួស ដែលស្ថិតនៅភូមិក្បាលដំរី សង្កាត់កាកាប ២ ខណ្ឌពោធិ៍សែន ជ័យ បានឱ្យដឹងថា ការលក់ដូរសព្វថ្ងៃនេះមានការលំបាកខ្លាំងណាស់ លក់មិនសូវដាច់នោះទេ ដោយសារតែអ្នកលក់ដូរច្រើន ព្រោះរោងចក្រមួយចំនួនបានព្យួរការងារ បិទទ្វារ ។ ម្យ៉ាងទៀត កម្មករ មិនស្រូវមានការងារធ្វើ និងមិនថែមម៉ោង និងខ្លះត្រូវបានរោងចក្ររំសាយ ។
អាជីវកររូបនោះបានឱ្យដឹងទៀតថា គាត់បានមករកស៊ីលក់ដូរនៅមុនរោងចក្រនេះរយៈ ពេលប្រមាណជាង ៣ឆ្នាំមកហើយ ដោយព្រឹកលក់បាយ និងល្ងាច លក់បន្លែដើម្បីចិញ្ចឹមកូន ប្រុសស្រី ៦នាក់ ។ ប៉ុន្មានខែនេះចាប់តាំង ពីមានការរាត្បាតនូវជំងឺកូវីត ១៩ លក់មិនសូវដាច់ តែ គឺក្នុងមួយថ្ងៃ ចំណេញបានប្រមាណ ៤ទៅ ៦ម៉ឺនរៀលតែប៉ុណ្ណោះ ហើយថ្ងៃខ្លះលក់សល់ ខាតក៏មានដែរ ហើយ យកបន្លែដែលសល់ទៅស្លលក់ពេលព្រឹកវិញ ។
លោកស្រី មុំ ចំប៉ា បានបញ្ជាក់ទៀតថា ពីមុការលក់ដូរនៅមុខរោងចក្រគាត់ អាចរស់ ស្រួល រោងចក្រដំណើរការច្រើន អ្នកលក់តិច ហើយការងារសម្បូរ កម្មករ ថែមម៉ោងរហូតដល់ យប់ តែឥឡូវនេះរោងចក្រ ខ្លះរំសាយកម្មករអត់ការងារធ្វើ តើគ្នា មានលុយពីណាមកទិញ ហើយម្នាក់ៗប្រឹងដើម្បីតែរស់ ។ អ្នកស្រីក៏មានការព្រួយបារម្ភ នៅពេលខាងមុខក្លាចតែរោង ចក្រដែលគាត់លក់បានព្យួរការងារគាត់នឹងបាត់បង់មុខរបរ ។
ដោយឡែកលោក ពូ រិន អាយុ ៦០ឆ្នាំ ជាអ្នកលក់បន្លែនៅមុខរោងចក្រ សាន់ស្តាយ ក្នុងភូមិត្រពាំងពោធិ៍ សង្កាត់ចោមចៅ ៣ បានឱ្យដឹងដែរថា ឥឡូវនេះលក់មិនសូវដាច់ទេដោយ សាតែជំងឺកូវីដ ១៩ សេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចុះ ហើយរោងចក្រក៏បានព្យួរការងារមួយរយៈទៀត ។
ចំពោះលោក លុន ប៊ុនថា អ្នកលក់បាយ សម្ល នៅមុខរោងចក្រប៊ឺរី តាមមហាវីថីឈ្នះ ឈ្នះ បានឱ្យដឹងថា រោងចក្របានព្យួរការងារមួយចំនួនរយៈពេល ១ខែ នៅសល់តែកម្មករមួយ ចំនួនប៉ុណ្ណោះ លក់មិនសូវដាច់នោះទេ ។ ដោយសារតែជីវភាពគាត់ និងប្រពន្ធបានឆ្លៀតពេល ទៅលក់នៅមុខរោងចក្រម្តុំផ្សារព្រៃទា ដើម្បីបានប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព គ្រួសារ ។
រីឯអ្នកលក់បាយម្នាក់នៅមុខរោងចក្រ ស្បែកជើង នៅផ្សារត្រពាំងពោធិ៍ បានឱ្យដឹងថា គាត់បានផ្អាកលក់បាយប្រមាណជិត ២ខែមកហើយ បន្ទាប់ពីរោងចក្រនោះបានព្យួរការងារ និងផ្អាកការងារចំនួន ៣ខែ គឺចាប់តាំងពីថ្ងៃទី ១ខែឧសភារហូតដល់ថ្ងៃទី ១ខែកក្កដាឆ្នាំ ២០២០ ។ អាជីវកររូបនោះមានការព្រួយបារម្ភថា បើសិនមានការប្រែប្រួលដល់ថ្ងៃ ចូលធ្វើការ វិញ រោងចក្របានពន្យារពេលទៀតគាត់នឹងទៅរកកន្លែងថ្មីហើយ ។
ចំណែកអ្នកលក់ដូរជាច្រើននាក់ទៀតក៏បានត្អូញត្អែរដូចគ្នានេះដែរ ។ បើសិនជាកូវីដ ១៩ នៅតែបន្តមានវត្តមាន និងបង្កការភ័យក្លាចដល់ពិភពលោក ក៏ដូចជានៅកម្ពុជាបន្តទៀត នោះ អ្នករកស៊ីលក់ដូរនៅតាមរោងចក្រ សហគ្រាសនានានឹង ជួបបញ្ហាជីវភាពកាន់តែធ្ងន់ ធ្ងរថែមទៀត ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ