ខេត្តប៉ៃលិន ៖ ភ្នំយ៉ាត គឺជារមណីយដ្ឋានវប្បធម៌ប្រវត្តិសាស្ត្រមួយនៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិន ស្ថិតនៅជាប់ផ្លូវជាតិលេខ៥៧ និងនៅជិតវត្តរតនសោភ័ណ ហៅវត្តកោងកាង គឺជាបេះដូងនៃខេត្តប៉ៃលិន ។ នេះបើយោងតាមទទូរទស្សន៍ជាតិកម្ពុជា ចេញផ្សាយ នៅថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនាឆ្នាំ២០២០ នេះ ។
ប្រជាពលរដ្ឋ អ្នកដំណើរទាំងឡាយដែលចេញចូលមកខេត្តប៉ៃលិន តែងតែឆ្លងកាត់តាមជើងភ្នំយ៉ាត និងគយគន់សំណង់ប្រវត្តិសាស្ត្រ ព្រមទាំងចូលអុជធូបដាក់កម្រងផ្កា ថ្វាយជូនលោកយាយ យ៉ាត ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខសប្បាយក្នុងការធ្វើដំណើរទៅមកទាំងដំណើរទីជិត និងទីឆ្ងាយ ។
ដីនៅលើភ្នំនេះ គឺជាដីរ៉ែធម្មជាតិ មានប្រាកដដោយត្បូងមានតម្លៃយ៉ាងច្រើនផងដែរ ។ នៅលើកំពូលភ្នំយ៉ាត មានវត្តអារាមមួយឈ្មោះថា វត្តគិរីរតនារាមភ្នំយ៉ាត ឬហៅថា វត្តភ្នំយ៉ាត និងមានសំណង់បូរាណ សំណង់ថ្មីៗ និងអាស្រមជាច្រើន ដូចជា ព្រះចូឡាមុនីចេតិយ តូច-ធំ អាស្រមលោកយាយយ៉ាត រូបសំណាកព្រះពុទ្ធផ្ចាញ់មារ កម្ពស់២១ម៉ែត្រ សំណង់ប្រាសាទ ៨ទិស-ព្រះសិអារ្យមេត្រី អាស្រមព្រះគោ-ព្រះកែវ ជាដើម ។
នៅនឹងជើងភ្នំយ៉ាត ក៏មានអាស្រមលោកយាយយ៉ាតផងដែរ ពិសេសអាស្រមធំ របស់លោកយាយយ៉ាត នៅភាគខាងកើតនៃភ្នំយ៉ាត ដែលមានរូបសំណាកលោកយាយយ៉ាត ធ្វើអំពីថ្មភ្នំព្រះវិហារ ឆ្លាក់ដោយវិចិត្រករខ្មែរនៅស្រុកសន្ទុក ខេត្តកំពង់ធំ មានទម្ងន់ជាង៣៣តោន ។
ប្រជាពលរដ្ឋ អ្នកដំណើរ និងភ្ញៀវទេសចរទាំងឡាយដែលមកលេងកម្សាន្តនៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិនរមែងតែងតែចូលមកអុជធូប បួងសួងសុំសេចក្តីសុខ សប្បាយ ពីលោកយាយយ៉ាត ដោយពួកគាត់យល់ថា លោកយាយយ៉ាតមានបារមីស័ក្តិសិទ្ធនៅក្នុងតំបន់នេះ ។
ការដែលនាំឱ្យមានជំនឿគោរពខ្លាចរអានូវបុណ្យបារមីរបស់លោកយាយយ៉ាត ដ្បិតមានរឿងតំណាលមកថា ក្នុងឆ្នាំ១៩២២ មានជនអន្តោប្រវេសន៍មួយក្រុមបានមករស់នៅប្រកបរបរជីកត្បូង និងបរបាញ់សត្វនៅតំបន់នេះ ហើយបានកសាងអាស្រមមួយនៅលើកំពូលភ្នំយ៉ាត ។ ទីនេះជាកន្លែងសក្ការៈបូជា ដែលស័ក្តិសិទ្ធ និងជាបេះដូងរបស់ខេត្តប៉ៃលិនសព្វថ្ងៃ ។
រឿងនេះបាននិយាយតំណាលអំពីប្ដីប្រពន្ធមួយគូ មានឈ្មោះ យ៉ាតដូចគ្នា ដែលទាំងពីរនាក់ជាអ្នកជីកត្បូងនៅតំបន់ភ្នំយ៉ាតនេះ ។ បន្ទាប់ពីពួកគេបានមានអាយុកាន់តែវ័យចំណាស់រៀងៗខ្លួនទៅពួកគេបានជញ្ជឹងគិតជាមួយគ្នា ផ្តើមគំនិតកសាងអាស្រមមួយនៅលើភ្នំសម្រាប់គោរពបូជា គឺនៅលើភ្នំយ៉ាតនាពេលសព្វថ្ងៃនេះឯង ។
កាលនោះដែរ អ្នកភូមិផ្សេងទៀត បានទិញកាំភ្លើង ដើម្បីការពារទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ និងបរបាញ់សត្វព្រៃ ។ ដោយសារការបរបាញ់នេះហើយ ធ្វើឱ្យព្រលឹងអារុក្ខអារក្ស អ្នកតាព្រៃភ្នំមានការខឹងសម្បារ និងបានបង្ហាញខ្លួនឱ្យប្ដីប្រពន្ធទាំងពីរនាក់នោះឃើញ ដើម្បីនាំដំណឹងទៅប្រាប់អ្នកភូមិផ្សេងទៀត ដោយនិយាយថា ប្រសិនបើអ្នកភូមិឈប់បាញ់សត្វ ព្រលឹងនោះនឹងជូនត្បូងពេជ្រមានតម្លៃដល់ពួកគេ ហើយព្រលឹងនោះក៏បានបញ្ជាពួកគេឱ្យសម្ដែងនូវរបាំក្ងោកជូនទស្សនាជារៀងរាល់ថ្ងៃ នៅអាស្រម លើកំពូលភ្នំយ៉ាតនេះ ។ តមកអាស្រមនោះក៏បានក្លាយមកជាវត្តភ្នំយ៉ាតសព្វថ្ងៃរៀងមក ។
នេះ គឺជាប្រវត្តិនៃបូជនីយដ្ឋានសក្ការៈភ្នំយ៉ាតដែលប្រជាជនខ្មែរគ្រប់ស្រទាប់វណ្ណៈតែងមានជឿ និងគោរពប្រណិប័តន៍ជាដំណតរៀងមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃ ។
ម្យ៉ាងទៀតបច្ចុប្បន្ននេះ ភ្នំយ៉ាតគឺជារមណីយដ្ឋានដ៏ចម្បងមួយនៃខេត្តប៉ៃលិន ដែលស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ និងប្រជាពលរដ្ឋបានយកចិត្តទុកដាក់រៀបចំថែមទៀតផង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ