មិនមែនបានកើតជាទេវតាហើយផុតទុក្ខ លែងស្លាប់នោះទេ ក្នុងអត្តភាពជាទេវតាក៏ត្រូវតែស្លាប់ដែរ គឺស្លាប់ទៅតាមបុណ្យកុសលរបស់ខ្លួនដែលធ្លាប់បានសាងមកអំពីអតីតជាតិ សាងបុណ្យបានច្រើនក៏នៅក្នុងឋានសួគ៌បានយូរ តែបើសាងកុសលបានតិចក៏សោយភាពជាទេវតាបានតិច ហើយក៏ច្បុតចាកឋានសួគ៌ទៅកាន់ភពផ្សេងៗទៅតាមយថាកម្ម ។ ខាងក្រោមនេះជាការអស់ទៅនៃភាវៈជាទេវតាដោយហេតុ៤យ៉ាងគឺ ១-ដោយការអស់អាយុ…
មិនមែនបានកើតជាទេវតាហើយផុតទុក្ខ លែងស្លាប់នោះទេ ក្នុងអត្តភាពជាទេវតាក៏ត្រូវតែស្លាប់ដែរ គឺស្លាប់ទៅតាមបុណ្យកុសលរបស់ខ្លួនដែលធ្លាប់បានសាងមកអំពីអតីតជាតិ សាងបុណ្យបានច្រើនក៏នៅក្នុងឋានសួគ៌បានយូរ តែបើសាងកុសលបានតិចក៏សោយភាពជាទេវតាបានតិច ហើយក៏ច្បុតចាកឋានសួគ៌ទៅកាន់ភពផ្សេងៗទៅតាមយថាកម្ម ។
ខាងក្រោមនេះជាការអស់ទៅនៃភាវៈជាទេវតាដោយហេតុ៤យ៉ាងគឺ ១-ដោយការអស់អាយុ ២-ដោយការអស់ទៅនៃបុណ្យ ៣-ដោយការអស់អាហារ និង៤-ដោយការក្រេវក្រោធច្រើន ។
នេះគួរបញ្ជាក់ថា កុំថាឡើយជីវិតសត្វលោកដែលស្ថិតនៅក្នុងភាវៈជាអនត្តា សូម្បីតែបានទៅសោយសុខទិព្វសម្បត្តិហើយក្តី ក៏នៅតែគេចមិនរួចពីសេចក្តីស្លាប់ ទីបំផុតនៃជីវិតមានតែសេចក្តីស្លាប់នេះឯងចូលមកជំនួស ឆក់យកអាយុសង្ខារទៅភ្លាម ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ