កំណាព្យ (កំលោះរហូត) បទកាកគតិ ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន
– ខ្ញុំកូនអ្នកស្រែ អាយុជិតសែ នៅតែកម្លោះ
រឿងហេតុមកពី អ្នកម្ដាយទាំងអស់ រកឡើងរកចុះ
– ខ្ញុំកូនអ្នកស្រែ អាយុជិតសែ នៅតែកម្លោះ
រឿងហេតុមកពី អ្នកម្ដាយទាំងអស់ រកឡើងរកចុះ
– ខ្ញុំកូនអ្នកស្រែ អាយុជិតសែ នៅតែកម្លោះ
រឿងហេតុមកពី អ្នកម្ដាយទាំងអស់ រកឡើងរកចុះ
មិនគាប់ចិន្ដា ។
– ខ្ញុំមិនមែនក្រ ដីកេរអាករ មានច្រើនហិកតា
មានស្រែប្រវាស់ មានទាំងចំការ ក្នុងភូមិអ្នកណា
ក៏ស្គាល់គ្រប់គ្នា ។
– ពេលចូលដណ្ដឹង ម៉ែខ្ញុំសម្លឹង ទៅលើទ្រព្យា
មានទ្រព្យល្មមៗ ត្រឹមមួយធូរធា អ្នកម្ដាយរួញរា
មិនព្រមចូលស្ដី ។
– ព្រោះតែរឿងទ្រព្យ ចេះតែទើសជាប់ ជាមួយខាងស្រី
ម៉ែចង់បានកេរ ទ្វេរជាពីរបី នាំទាស់ហរទ័យ
ខាងស្រីអាក់អន់ ។
– ខ្ញុំសែនម៉ួរហ្មង សែនខ្មាស់អ្នកផង រឿងរកប្រពន្ធ
អ្នកខ្លះគែដៀល ថាម៉ែលោភលន់ មិនចេះឆ្អែតឆ្អន់
ពីរឿងមានក្រ ។
– ខ្ញុំប្រាប់ម៉ែថា ខ្ញុំមិនត្រូវការ រឿងកេរអាករ
ម៉ែនៅចចេស បែបនេះបន្ដរ ខ្ញុំលែងមាត់ក
តាមតែគាត់ចុះ ។
– ម៉ែតែងរិះរេ ព្រោះចង់បានកេរ មកឱ្យកូនប្រុស
ចរចាមិនត្រូវ គឺខុសទាំងអស់ ខ្ញុំត្រូវកម្លោះ
អស់មួយជីវិត ។
ដោយ ព្រុំ គឹមជឿន prumkimchoeun@gmail.com
ចែករំលែកព័តមាននេះ