ព្រះពុទ្ធសាសនាបានពោលអំពីទោសនៃអ្នកដែលនិយាយមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ និយាយពាក្យឡេះឡោះឥតបានការ ពាក្យអសុរោះ និយាយញុះញង់ ចាក់ដោត និយាយបែបបៀតបៀន បង្កាច់បង្ខូចថាជាអ្នកមានកំណើតទៅកាន់អបាយភូមិ ។ ព្រោះហេតុនោះទើបអ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមតែងប្រកាន់យកនូវពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតត្រង់ជាដរាប…
ព្រះពុទ្ធសាសនាបានពោលអំពីទោសនៃអ្នកដែលនិយាយមិនប្រកាន់ពាក្យសច្ចៈ និយាយពាក្យឡេះឡោះឥតបានការ ពាក្យអសុរោះ និយាយញុះញង់ ចាក់ដោត និយាយបែបបៀតបៀន បង្កាច់បង្ខូចថាជាអ្នកមានកំណើតទៅកាន់អបាយភូមិ ។
ព្រោះហេតុនោះទើបអ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយមានព្រះពុទ្ធជាដើមតែងប្រកាន់យកនូវពាក្យសច្ចៈ ពាក្យពិតត្រង់ជាដរាប គឺលោកមិនដែលលះបង់ជាដាច់ខាត បើទោះជាស្ថិតក្នុងស្ថានការណ៍បែបណាក៏ដោយ ព្រោះទោសនៃការពោលពាក្យមិនពិតនឹងមានកំណើតពុំប្រសើរឡើយ ។ នេះជាទោសនៃការមិនប្រកាន់ពាក្យពិតគឺមិនដែលឱ្យផលល្អដល់អ្នកប្រព្រឹត្តឡើយ ។
ដូចពាក្យចាស់បុរណបានពោលថា មនុស្សយើងគេយកសម្តី បើសម្តីពោលទៅហើយត្រូវធ្វើឱ្យបាន ស៊ូក្ស័យប្រាណមិនលេបសម្តីខ្លួនឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ