ភិក្ខុ ឡុង ចន្ថា ត្រូវបានមហាជនរិះគន់យ៉ាងខ្លាំងពីរឿងដែលព្រះអង្គលួចទាក់ទងនិងប្រើពាក្យសម្តីបែបលែបខាយក្នុងន័យស្នេហាជាមួយនារីម្នាក់ ដែលមតិភាគច្រើនយល់ថា ភិក្ខុអង្គនេះត្រូវអាបត្តិបារាជិក ល្មមមន្ត្រីសង្ឃចាប់ផ្សឹកហើយ ។
បន្ទាប់ពីបែកធ្លាយវីដេអូសាសងរវាងភិក្ខុឡុង ចន្ថា និងនារីម្នាក់នោះភ្លាម កាលពីថ្ងៃទី៤ ខែឧសភាកន្លងមក សម្តេចគណៈសង្ឃនាយក នន្ទ ង៉ែត បានស្នើឲ្យព្រះមេគណខេត្តតាកែវ និមន្តព្រះអង្គ ឡុង ចន្ថា ចូលទៅដោះស្រាយក្នុងរឿងអាស្រូវនេះ ។ ក្រោយឆ្លងកាត់ការដោះស្រាយរួចមក ព្រះអង្គ ឡុង ចន្ថា ក៏សរសេរកិច្ចសន្យាពីការលាចាកសិក្ខាបទនៅថ្ងៃទី១៤ ខែឧសភា ជាការយល់ព្រមដោយព្រះអង្គឯងពុំមានការបង្ខិតបង្ខំឲ្យព្រះអង្គសឹកឡើយ ។
តែទោះជាយ៉ាងណា ភិក្ខុឡុង ចន្ថា បានបដិសេធថា ព្រះអង្គពុំត្រូវអាបត្តិបារាជិកដែលជាអាបត្តិធ្ងន់ជាងគេបំផុតក្នុងព្រះវិន័យនោះទេ ។
លុះដល់ថ្ងៃទី១៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២០ ដែលជាថ្ងៃកំណត់បែរជាភិក្ខុ ឡុង ចន្ថា គេចវេះមិនបានលាចាកសិក្ខាបទទៅតាមការសន្យាទៅវិញ ដោយព្រះអង្គបានអះអាងក្នុងលិខិតមួយថា ព្រះអង្គមិនទាន់អស់និស្ស័យពីព្រះផ្នួស ប៉ុន្តែព្រមទទួលកំហុស និងប្រព្រឹត្តឲ្យបានតាមវិន័យឡើងវិញ។
«ទូលព្រះបង្គំ សូមទូលថ្វាយ និងចម្រើនពរថា ដោយនិស្ស័យព្រះផ្នួសរបស់ខ្ញុំព្រះករុណា អាត្មាភាពមិនទាន់អស់នៅឡើយ ទូលព្រះបង្គំ ទទួលកំហុស និងប្រព្រឹត្តឲ្យបានល្អតាមវិន័យ ឲ្យល្អប្រសើរឡើងវិញ» ។ នេះបើយោងតាមលិខិតបង្ហោះនៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុក Long Chantha នាថ្ងៃទី១៤ ខែឧសភា ដើម្បីក្រាបទូលថ្វាយ សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ សម្តេចព្រះសង្ឃនាយក មន្ត្រីសង្ឃ និងចម្រើនពរដល់ញាតិញោមទាំងអស់ជ្រាប ។
បើតាមផ្លូវវិន័យ តើភិក្ខុឡុង ចន្ថាត្រូវអាបត្តិធ្ងន់កម្រិតណា ?
ការប្រព្រឹត្តខុសឆ្គង៤យ៉ាងដែលនាំឲ្យភិក្ខុត្រូវអាបត្តិបារាជិករួមមាន ១-ការសេពសន្ថវៈជាមួយស្ត្រី ២-ការលួចទ្រព្យរបស់គេ ៣-ការសម្លាប់មនុស្ស និង៤-ការអួតពីឧត្តរិមនុស្សធម្ម គឺជាការអួតថាខ្លួនជាមនុស្សមានគុណវិសេសលើសលែងជាងមនុស្សធម្មតា ហើយបានសម្រេចធម៌វិសេស ដើម្បីទទួលបានលាភសក្ការពីបរិស័ទដែលមានជំនឿពីការអួតនោះ ។
បើពិនិត្យទៅតាមវិន័យវិនិច្ឆ័យ ទោសរបស់ភិក្ខុឡុង ចន្ថា គឺមិនទាន់ឈានដល់អាបត្តិបារាជិកនោះទេ តែអាចនឹងស្ថិតនៅក្នុងអាបត្តិធ្ងន់ទី២គឺអាបត្តិសង្ឃាទិសេសត្រង់ចំណុច ភិក្ខុមានតម្រេក ហើយនិយាយលួងលោមស្ដ្រីឲ្យបម្រើខ្លួនដោយកាម និងបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យបុរស-ស្ដ្រីបានគ្នាជាប្ដីប្រពន្ធជាដើមនោះ ។
អាបត្តិសង្ឃាទិសេសនេះគឺជាទោសធំលំដាប់ទីពីរបន្ទាប់ពីបារាជិក ។ ភិក្ខុដែលត្រូវអាបត្តិសង្ឃាទិសេសហើយ នៅតែមានឈ្មោះថាជាភិក្ខុដដែល ហើយមិនដល់ថ្នាក់ត្រូវចាប់ផ្សឹកនោះទេ ។
ប៉ុន្តែនៅពេលមានទោសសង្ឃាទិសេស ដើម្បីលុបលាងទោសកំហុសនេះ ភិក្ខុត្រូវទទួលទណ្ឌកម្មដ៏ធ្ងន់មួយ ដែលហៅថាការធ្វើ «បរិវាសកម្ម» ។ បរិវាសកម្ម គឺជាកិច្ចក្នុងព្រះវិន័យ ដែលតម្រូវឲ្យភិក្ខុត្រូវបំពេញយ៉ាងតឹងរ៉ឹងដើម្បីរួចផុតពីទោសសង្ឃាទិសេស ហើយបានក្លាយទៅជាភិក្ខុស្អាតស្អំឡើងវិញ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ