រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ស្ថិតនៅក្នុងវ័យចាស់ជរាទៅហើយ លោកតាអាយុ៨២ឆ្នាំ រស់នៅឯកោតែឯងនៅតែបន្តប្របកមុខរបរបណ្តើរកង់ដើររើសអេតចាយនៅតាមដងផ្លូវនានា ដើម្បីយកមកលក់ គ្រាន់បានកម្រៃខ្លះចិញ្ចឹមជីវីតចុងក្រោយ។ ការប្រកបមុខបែបនេះ ធ្វើឱ្ អ្នកភូមិ ក៏ដូចជាអ្នកដំណើរមានការអាណិតអាសូរជាខ្លាំង ខ្លះបានជូនប្រាក់កាក និងបាយទឹកដល់លោកតាផងដែរ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា កូនក្មួយ និងចៅចិញ្ចឹមរបស់គាត់មិនបានពេញចិត្ត នឹងឱ្យលោកតា ប្រកបមុខរបរបែបនេះឡើយ។
លោកតាដ៏កំសត់រូបនោះ ឈ្មោះ ទេព សុខ អាយុ៨២ឆ្នាំ មានលំនៅភូមិខ.១ សង្កាត់ច្រាំងចំរេះទី២ ខណ្ឌឬស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ។
ជួបជាមួយកោះសន្តិភាព នៅក្រោមដំបូលខ្ទមប្រក់ស័ង្កសីបិទបាំងទៅដោយជញ្ជាំងស័ង្កសីធ្លុះធ្លាយលាយបន្ទះឈើ និងក្នុងផ្ទះពោរពេញទៅដោយគំនរ សំបកកំប៉ុង និងដបទឹកសុទ្ធ លោកតា បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គាត់បានបណ្តើរកង់ត្រាចចរនៅតាមដងផ្លូវ នៅក្នុងមូលដ្ឋានខណ្ឌឬស្សីកែវ ដើម្បីរើសអេតចាយលក់យកប្រាក់គ្រាន់ចិញ្ចឹមជីវិត ។ នៅក្នុងមួយថ្ងៃគាត់បានកម្រៃពីការរើសអេតចាយប្រមាណ១ពាន់ទៅ២ពាន់រៀលតែប៉ុណ្ណោះ តែអ្នកភូមិ ក៏ដូចជាអ្នកដំណើរមានការអាណិតអាសូរបានជួយឧបត្ថម្ភ និងឱ្យបាយទឹក។
លោកតា ទេព សុខ ក៏បានឱ្យដឹងទៀតថា គាត់ពុំមានកូនចៅនោះទេ រស់នៅឯកោរយៈពេលប្រមាណ៤ឆ្នាំមកហើយ បន្ទាប់ពីប្រពន្ធរបស់គាត់បានលាចាកលោកទៅ ។ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់បានរស់នៅក្នុងដំបូលផ្ទះលើដីទំហំប្រមាណ៧x៩ម៉ែត្រ ដែលបន្សល់ទុកពីឪពុកម្តាយចិញ្ចឹមរបស់គាត់ ដែលជាជនជាតិខ្មែរអ៊ិស្លាម ព្រមទាំងមានការជួយទំនុកបំរុងពីក្មួយៗ និងចៅ ដែលជាកូនចៅរបស់ឪពុកម្តាយចិញ្ចឹម។
លោកតាបានរៀបរាប់ពីខ្សែជីវិតដ៏កំសត់ឱ្យដឹងទៀតថា គាត់មានស្រុកកំណើរនៅថ្នង់កែង ក្នុងស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម មានបងប្អូន៥នាក់ ក្នុងនោះស្រីម្នាក់។ បន្ទាប់ពីធំពេញវ័យនៅជំនាន់អាណានិគមបារាំង លោកតាបានទៅជាកម្មករចំការកៅស៊ូនៅមេមត់ និងជាអ្នកបើករថយន្ត ។ នៅជំនាន់ប៉ុលពត គាត់ត្រូវបានជន្លៀសទៅរស់នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ បន្ទាប់ពីថ្ងៃរំដោះ គាត់និងប្រពន្ធក៏បានមករស់នៅ ច្រាំងចំរេះ ជាមួយឪពុកម្តាយចិញ្ចឹម ។ នៅក្នុងជីវីតគ្រួសារលោកតាពុំមានកូនចៅនោះទេ ហើយក៏បានប្រកបមុខរបរទិញលក់ និងរើសអេតចាយ។ ប្រមាណ៤ឆ្នាំមុន ប្រពន្ធគាត់បានស្លាប់ចោល គាត់ក៏រស់នៅឯកោ និងប្រកបមុខ របរដើរអេតចាយរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
លោកស្រី ម៉េត រ៉ាវី អាយុ៥៣ឆ្នាំ ជាជនជាតិខ្មែរអ៊ិស្លាម ដែលត្រូវជាក្មួយចិញ្ចឹម បានឱ្យដឹងថា លោកតា ទេព សុខ មានបងប្អូននៅស្រុក តែគាត់បានមករស់នៅ ច្រាំងចំរេះនេះតែម្នាក់ឯងជាមួយឪពុកម្តាយរបស់គាត់ ។ ដោយសារតែលោកតា ធ្លាប់ជួយមើលការខុសត្រូវមើលទាំងតាំងពីតូច គាត់មិនឱ្យលោកតាដើររើសអេតទេ តែគាត់មិនព្រម ។
ចំណែកលោក វ៉ាន់ ផន ចៅសង្កាត់ច្រាំងចំរេះទី២ បានឱ្យដឹងថា លោកតា ទេព សុខ និងប្រពន្ធបានមករស់នៅសង្កាត់ច្រាំងចំរេះតាំងពីឆ្នាំ១៩៧៩មកម្ល៉េះ ដោយដាំស្វាយឱ្យគ្រួសារជនជាតិខ្មែរអ៊ិស្លាម។ បន្ទាប់ពីម្ចាស់ដីបានបាត់បង់ជីវិតទៅបន្សល់ទុកដីមួយដុំឱ្យលោកតាធ្វើខ្ទមរស់នៅ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ព្រោះជាអ្នករាបអានគ្នាដូចបងប្អូន ។
លោកចៅសង្កាត់ បានឱ្យដឹងទៀតថា ដោយមើលឃើញពីការលំបាកដែលលោកតា ដើររើសអេតចាយ សង្កាត់តែងតែនាំអំណោយគ្រឿងឧបភោគប រិភោគទៅជួយឧបត្ថម្ភជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងមួយខែ២ ឬ៣ដង ព្រមទាំងណែនាំ និងអង្វរគាត់ឱ្យឈប់រើសអេតចាយ ព្រោះព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាពតាមដងផ្លូវ ហើយធានាចិញ្ចឹម តែគាត់មិនព្រមហើយនិយាយថា មិនដើរឈឺ។
តាមព័ត៌មានឱ្យដឹងទៀតថា កន្លងមក ក្រៅពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន នៅមានសប្បុរសជនជាច្រើនទៀត បានជួយឧបត្ថម្ភលោកតា តែលោកតានៅតែបណ្តើរកង់រើសអេតចាយ ដើម្បីកំដរជីវីតចុងក្រោយ ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ