បើសិនជាមិនចាំបាច់ មិនបាច់ទៅលេងស្រុកមួយឆ្នាំក៏មិនអីដែរ ដើម្បីចៀសវាងការឆ្លងនិងការចម្លងមេរោគកូវីដ១៩ ។ ប៉ុន្តែបើចាំបាច់ត្រូវទៅលេងឪពុកម្តាយនៅស្រុកនោះ ។ នេះជាបណ្តាំគួរពិចារណា។ ដំបូង សូមប្រយ័ត្នខ្លួននៅក្នុងការឆ្លងមេរោគកូវីដ១៩ ដោយលាងដៃអោយញឹកញាប់…
បើសិនជាមិនចាំបាច់ មិនបាច់ទៅលេងស្រុកមួយឆ្នាំក៏មិនអីដែរ ដើម្បីចៀសវាងការឆ្លងនិងការចម្លងមេរោគកូវីដ១៩ ។ ប៉ុន្តែបើចាំបាច់ត្រូវទៅលេងឪពុកម្តាយនៅស្រុកនោះ ។ នេះជាបណ្តាំគួរពិចារណា។
ដំបូង សូមប្រយ័ត្នខ្លួននៅក្នុងការឆ្លងមេរោគកូវីដ១៩ ដោយលាងដៃអោយញឹកញាប់ ជាមួយនឹងអាល់កុល ឬជែលសម្លាប់មេរោគ ដែលយកទៅជាមួយខ្លួន ពាក់ម៉ាស នៅឆ្ងាយពីមនុស្សច្រើនជាដើម ។
បន្តមកទៀត កូវីដ១៩ មិនស្គាល់ឪពុកម្តាយ មិនស្គាល់បងប្អូន មិនស្គាល់ចាស់ទុំ មិនស្គាល់ក្មេងចាស់ មិនស្គាល់អ្នកមាន មិនស្គាល់អ្នកក្រ មិនស្គាល់អ្នកតូច មិនស្គាល់អ្នកធំ ។
យើងគ្មានចេតនានឹងចម្លងមេរោគដល់សមាជិកក្រុមគ្រួសារ និងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ទាំងអស់ទេ ។ ប៉ុន្តែ កូវីដ១៩ វាសាហាវណាស់ ។ វាខ្ចីខ្លួនយើងធ្វើបាបមនុស្សនៅក្បែរយើង ដោយចម្លងមេរោគទៅកាន់នរណាដែលនៅក្បែរយើង។
សមាជិកគ្រួសារ គឺជាមនុស្សដែលយើងនៅជិតជាងគេ ។ ដូច្នេះ ក្នុងករណីអាក្រក់ដែល នរណាម្នាក់ឆ្លង មេរោគកូវីដ១៩ពីក្រៅមក បុគ្គលនោះអាចនឹងចម្លងដល់សមាជិកគ្រួសារដូចជាឪពុកម្តាយ និងប្អូនជា
ដើម។ វាជារឿងគ្មាននរណាមា្នក់ចង់ធ្វើនិងចង់ឃើញរឿងបែបនេះទេ ។
ដូច្នេះ សូមប្រយ័ត្នទាំងអស់គ្នា ដើម្បីសេចក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួន និងមនុស្សទាំងឡាយជាទីស្រឡាញ់របស់យើង។
យើងទាំងអស់គ្នាបានដឹងបានឮហើយថា ជនដែលងាយរងគ្រោះក្រោមក្រញាំដៃមេរោគបីសាចកូរ៉ូណា គឺមនុស្សជរា និងមនុស្សដែលមានជំងឺប្រចាំកាយស្រាប់ ដូចជាជំងឺលើលសម្ពាធឈាម ជំងឺបេះដូង ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺមហារីកជាដើម។
ដើម្បីកុំអោយមានការស្តាយក្រោយ យើងទាំងអស់គ្នា ទាំងក្មេងតូចៗផងដែរ ត្រូវចាប់ ផ្តើមអនុវត្តការរក្សាគម្លាតពីជនងាយរងគ្រោះ ដែលមាននៅក្នុងផ្ទះយើងម្នាក់ៗ ដែលអាចជាឪពុកម្តាយ ជីដូនជីតា ឬមីងមាររបស់យើង។
យើងគួរចៀសវាង ឬកាត់បន្ថយការជួបនិយាយទល់មុខជាមួយពួកគាត់ ហើយជំនួស ដោយការនិយាយ តាមទូរស័ព្ទពីចម្ងាយ ។
បើចាំបាច់ណាស់ ដែលត្រូវជួបនិយាយទល់មុខជាមួយពួកគាត់ ឬយកម្ហូបអាហារជូនគាត់ យើងត្រូវពាក់ម៉ាស់ ហើយស្ថិតនៅឆ្ងាយពីគាត់ឲ្យបាន២ម៉ែត្រ ។
យើងប្រាប់គាត់ឲ្យដឹងផង ថាយើងធ្វើដូច្នេះគឺដើម្បីការពារពួកគាត់ ។ ត្រូវឧស្សាហ៍លាងដៃផងពេលរៀបចំម្ហូបអាហារ និងក្រោយពេលប៉ះវត្ថុធាតុនានា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ