ច្បាប់ព្រះពុទ្ធសាសនាបានបង្ហាញថា វ័យរមែងកន្លងផុតទៅដូចយ៉ាង ខណៈ សេចក្តីថា កាលណាខណៈកន្លងទៅ វ័យរបស់យើងក៏កន្លងទៅជាមួយរាល់ៗថ្ងៃ រាល់ៗនាទី ពុំមានសម្រាកស្រាកស្រាន្ត ហើយយើងក៏តែងឈានរកសេចក្តីស្លាប់ដែរ ។…
ច្បាប់ព្រះពុទ្ធសាសនាបានបង្ហាញថា វ័យរមែងកន្លងផុតទៅដូចយ៉ាង ខណៈ សេចក្តីថា កាលណាខណៈកន្លងទៅ វ័យរបស់យើងក៏កន្លងទៅជាមួយរាល់ៗថ្ងៃ រាល់ៗនាទី ពុំមានសម្រាកស្រាកស្រាន្ត ហើយយើងក៏តែងឈានរកសេចក្តីស្លាប់ដែរ ។
បើពេលវេលាហួសទៅហើយ យើងមិនអាចហៅឱ្យត្រឡប់មកវិញបានទេ ឯវ័យរបស់យើងដែលឆ្លងផុតទៅហើយ ក៏មិនអាចនឹងហៅឱ្យត្រឡប់មកវិញទៀតបានដូចគ្នា ។
វេលារមែងទំពាស៊ីនូវសព្វសត្វមិនរើសទេ ព្រមជាមួយនឹងខ្លួនរបស់វាផង ហេតុនេះយើងត្រូវសាងផលប្រយោជន៍ល្អទុកសម្រាប់ខ្លួនយើងផង និងអ្នកដទៃផង កុំឱ្យពេលវេលាស៊ីប្រយោជន៍របស់យើងទៅទទេៗក៏មិនគួរដែរ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ