រហូតមកដល់ពេលនេះ គេឃើញក្រសួងសុខាភិបាលបានប្រឹងប្រែងយ៉ាងអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីធ្វើការ ទប់ស្កាត់ការឆ្លងមេរោគកូវីដ១៩ និងព្យាបាលអ្នកជំងឺដែលបណ្តាលមកពីមេរោគនេះ ។ ក្រសូងបានប្រកាស អោយមានការជឿជាក់លើវិស័យសុខាភិបាលរបស់កម្ពុជា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាដែលជាកង្វល់មនុស្សទូទាំងពិភពលោក។ មេរោគកូវីដ១៩ បានរាលដាលដល់មនុសជាង១០០ប្រទេស ហើយបានចម្លងជំងឺដល់មនុស្សជាង១០០០០នាក់ និងបានសម្លាប់មនុស្សជាង៤០០០នាក់។
នៅប្រទេសកម្ពុជាយើង បើសរុបទៅគឺរហូតមកទល់ពេលនេះ គេបានរកឃើញតែបួនករណីប៉ុណ្ណោះ។ ករណីជនជាតិចិននៅខេត្តព្រះសីហនុបានជាសះស្បើយ ជនជាតិជប៉ុនដែលបានចាកចេញពីខេត្ត សៀមរាបទៅកាន់ជប៉ុន បុរសជនជាតិខ្មែរអាយុ៣៨ឆ្នាំ ដែលមានទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ជាមួយជនជាតិជប៉ុន និងថ្មីៗបំផុតគឺស្ត្រីជនជាតិអង់គ្លេស។បើពិនិត្យទៅលើចំនួននិងគ្រោះថ្នាក់ដោយសារជំងឺនេះ កម្ពុជាមិនទាន់បានរកការវាយប្រហារខ្លាំង នៅឡើយ ដោយសារមេរោគនេះ ។ ប៉ុន្តែដោយសារតែមេរោគនេះ មានការរាដាលរហ័សនិងសាហាវនោះ ពិេសោធន៍នៅក្នុងប្រទេសជាច្រើនបានបង្ហាញថា វាពិបាកនៅក្នុងការទប់ស្កាត់នៅពេលដែលមេរោគនេះ បានវាយលុកប្រទេសណាមួយ។
សូម្បីតែប្រទេសអាមេរិក ជប៉ុន និងកូរ៉េ ដែលត្រូវបានគេយល់ថា ជាប្រទេសដែលមានវិស័យសុខាភិបាល ជឿនលឿននោះ ពួកគេក៏មានការលំបាកខ្លាំងនៅក្នុងការទប់ស្កាត់មេរោគនេះ ហើយមេរោគនេះកំពុង តែចម្លងដល់មនុស្សច្រើនឡើងៗនៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ ។ដោយពិចារណាទៅលើការចម្លងដ៏រហ័សនៃមេរោគនេះ នោះការរកឃើញនិងការដាក់អោយនៅតែឯង អ្នកដែលមានមេរោគនេះ គឺជាវិធានការដ៏សំខាន់និងត្រូវធ្វើអោយហ្មត់ចត់បំផុត ។ បើសិនជាមានការថ្លោះ ធ្លោយណាមួយនៅក្នុងការរកមិនឃើញ ហើយអ្នកផ្ទុកមេរោគនេះ ធ្វើដំណើរចុះឡើងនិងគ្រប់ច្រកល្ហកនោះ ការចម្លងនឹងកើតមានដល់មនុស្សជាច្រើន ដែលមានទំនាក់ទំនងដោយ ផ្ទាល់ឬដ៏ប្រយោលជាមួយនឹងអ្នកមានជំងឺនេះ។
ដូច្នេះ ការងារស្វែងរក និងការដាក់មនុស្សដែលមានមេរោគកូវីដ១៩ អោយនៅដោយឡែកបានកាន់តែឆាប់រហ័ស និងមានប្រសិទ្ធភាព វានឹងកំណត់នូវជោគជ័យនៃការទប់ស្កាត់ការរាលដាលមេរោគនេះនៅកម្ពុជា។ នេះជាកិច្ចការដ៏សំខាន់ និងដ៏ពិបាកសម្រាប់មន្ត្រីសុខាភិបាល ។ ការរកឃើញទាន់ពេលវេលានៃអ្នក មានជំងឺកូវីដ១៩ មិនមែនជារឿងដែលត្រូវភ័យនោះឡើយ រឿងដែលត្រូវភ័យខ្លាចបំផុត នោះគឺការចម្លង រាលដាលនៃមេរោគនេះពីអ្នកជំងឺ ដែលយើងរកមិនឃើញដែល នឹងអាចធ្វើអោយមានការឆ្លងដល់មនុស្ស កាន់តែច្រើនទៅៗ។
ការទប់ស្កាត់ការឆ្លងការរកឃើញ និងការដាក់អ្នកជំងឺអោយនៅដោយឡែក យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព អាចនឹងមានសារសំខាន់ជាងការព្យាបាលអ្នកជំងឺ អោយជាពិជំងឺនេះទៅទៀត ដោយពិចារណាទៅលើ ការអះអាង របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកដែលថា ៩៥ភាគរយនៃអ្នកជំងឺនេះអាចជាឡើងវិញពីជំងឺនេះ។
ការស្វែងរកអោយឃើញ និងការដាក់នៅដោយឡែកដ៏មានប្រសិទ្ធភាពយ៉ាងឆាប់រហ័ស គឺនឹងក្លាយជាកិច្ចការដ៏លំបាកសម្រាប់មន្ត្រីសុខាភិបាល ។ ចំណែកប្រជាជនកម្ពុជាក៏ត្រូវឆាប់រាយការណ៍ និងស្វែងរកជំនួយពីពេទ្យ នៅពេលដែលខ្លួនមានរោគសញ្ញាគ្រុណក្តៅចាប់ពី៣៨ដឺក្រេសេ មានក្អក និង ពិបាកដក ដង្ហើម ហើយពិេសសមកពីតំបន់ដែលមានការឆ្លងមេរោគនេះ។ ដូច្នេះ វាមានសារសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវមានគោលការណ៍នៃការដាក់មនុស្សអោយនៅដោយឡែក (Isolation Guidelines ) នេះ។
នៅប្រទេសអូស្ត្រាលី គេមានចេញនូវគោលការណ៍ដាក់មនុស្សអោយនៅដោយឡែកពីគេ។ ក្នុងនោះមាន និយាយដល់ការស្មគ្រចិត្តដាក់ខ្លួនឯងអោយ នៅដោយឡែកពីគេ។ គោលការណ៍នោះបាននិយាយថា បើសិនជា មនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើដំណើរ ទៅកាន់ប្រទេសដែល មានការឆ្លងរាលដាលមេរោគកូវីដ១៩ខ្លាំង ដូចជាប្រទេសចិន ប្រទេសកូូរ៉េ ប្រទេសអុីរ៉ង់ជាដើម អ្នកទាំងនោះ តម្រូវអោយដាក់ខ្លួនឯងអោយ នៅដោយឡែកពី គេរយះពេល ១៤ថ្ងៃចាប់ចេញពីថ្ងៃចាកចេញពីប្រទេសទាំងនោះ។ ករណីដែលត្រូវ ដាក់ខ្លួនឯង អោយ នៅដោយឡែក មួយទៀតនោះ គឺ បើសិនជាមនុស្សម្នាក់ដឹងថាខ្លួនបានមាន ទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ឋជាមួយ នឹងអ្នក ដែលមាន ផ្ទុកមេរោគកូវីដ១៩។
អាស្រ័យដូច្នេះ នៅពេលដែលប្រជាជនកម្ពុជាអាចមានការយល់ដឹងអំពីសារសំខាន់នៃ ការដាក់ខ្លួន ឯងអោយនៅដោយឡែកពីគេហើយនោះ គេនឹងអាចទប់ស្កាត់បានការឆ្លងរាលដាលនៃមេរោគនោះ ទៅអ្នកផ្សេងជាពិសេសមនុស្សនៅក្នុងគ្រួសារនិងសហគមន៍របស់ខ្លួន។ នៅពេលដែលពួកគេដាក់ខ្លួនឯងអោយនៅដោយឡែកហើយមានលេចចេញជារោគសញ្ញាក្តៅខ្លួន ក្អក និង ពិបាកដកដង្ហើមនោះ គេត្រូវទំនាក់ទំនងជាមួយនឹង១១៥ ដើម្បីសុំជំនួយពីគ្រូពេទ្យ និងដើម្បីធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថា តើមានផ្ទុកមេរោគដែរឬទេ។
ការយល់ដឹងពីសារសំខាន់នៃការដាក់ខ្លួនឯងអោយនៅដោយឡែកពីគេនេះ មានសារសំខាន់ខ្លាំងណាស់ដើម្បីទប់ស្កាត់ការចម្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ផ្សេងទៀតដោយមិនចាំបាច់ត្រូវរង់ចាំការរកឃើញដោយមន្ត្រីសុខាភិបាលឡើយ។ វានឹងពិបាកខ្លាំងណាស់សម្រាប់មន្ត្រីសុខាភិបាលដែលត្រូវតាមរកមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលមានការទាក់ទងដោយផ្ទាល់ឬដោយប្រយោលជាមួយនឹងអ្នកជំងឺដើម្បីយកមកដាក់អោយនៅដោយឡែកទាំងអស់នោះ ។ មធ្យោបាយ ដែលមានប្រសិទ្ធភាព គឺមនុស្សគ្រប់គ្នាយល់ដឹងអំពីភាពចាំបាច់នៃការសម្រេចចិត្តឃុំខ្លួនដោយខ្លួនឯង បើសិនជាពួកគេបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ប្រទេសដែលមាន ការរាលដាលខ្លាំងនៃមេរោគនេះ ឬក៏បាននៅជិតផ្ទាល់ជាមួយនឹងអ្នកមានមេរោគនេះ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ