នៅក្នុងគម្ពីរធម្មបទមាននិយាយថា នន្ទភិក្ខុដែលត្រូវជាប្អូនប្រុសរបស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានអាក់អន់ចិត្តនឿ យណាយ និងធុញទ្រាន់នឹងជីវិតផ្នួស ហើយបានទូលព្រះពុទ្ធថា ខ្លួនចង់លះបង់ចោលនូវឧត្ដមភេទនេះ។
នៅសម័យមួយព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបាននាំនន្ទភិក្ខុនេះ ទៅកាន់ឋានទេវលោក ហើយបានបង្ហាញនន្ទភិក្ខុ នូវសេចក្ដីរីករាយត្រេកត្រអាលនឹងទេពធីតាក្នុងឋាននោះ ហើយព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានសន្យានឹងនន្ទភិក្ខុថា នន្ទឯងក៏អាចសោយសេចក្ដីសុខសប្បាយរីករាយនៅក្នុងឋាននេះបាន ឲ្យតែនន្ទប្រតិបត្តិនូវព្រះធម៌បានល្អប្រពៃនោះ ។
តាំងពីពេលនោះមក រឿងនេះបានដាស់តឿនក្រើនរំលឹកនន្ទភក្ខុដោយការប្រតិបត្តិយ៉ាងម៉ត់ចត់ ដើម្បីឲ្យបានទៅរស់នៅក្នុងឋានសួគ៌នោះ។ ខណៈពេលកំពុងប្រតិបត្តិ នន្ទភិក្ខុបានកំណត់ដឹងច្បាស់បន្តិចម្ដងៗថា ព្រះនិព្វានជាសេចក្ដីសុខស្ងប់ដ៏ឧត្ដមបំផុត ជាងសេចក្ដីសុខនៅឋានសួគ៌ហើយភិក្ខុអង្គនេះក៏បានរលាស់ចោលនូវសេចក្ដីសន្យាជាមួយព្រះពុទ្ធព្រោះយល់ច្បាស់ពីបរមសុខ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ