ខេត្តសៀមរាប ៖ អ្នកភូមិត្បែងខាងលិច ឃុំត្បែង ស្រុកបន្ទាយស្រីខេត្តសៀមរាប ប្រមាណជាង១០គ្រួសារបានប្រកបរបររកឃ្មុំព្រៃយកទឹកសម្រាប់លក់អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ពោលគឺតាំងពីមុនសម័យប៉ុលពតទៅទៀត ដែលរបរនេះអាចចិញ្ចឹមគ្រួសារបានយ៉ាងស្រួល ដោយក្នុងមួយឆ្នាំៗបងប្អូនយើងអាចរកបានកម្រៃសរុបទាំងអស់ប្រមាណ៦ពាន់ដុល្លារទៅ៧ពាន់ដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ។…
ខេត្តសៀមរាប ៖ អ្នកភូមិត្បែងខាងលិច ឃុំត្បែង ស្រុកបន្ទាយស្រីខេត្តសៀមរាប ប្រមាណជាង១០គ្រួសារបានប្រកបរបររកឃ្មុំព្រៃយកទឹកសម្រាប់លក់អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ពោលគឺតាំងពីមុនសម័យប៉ុលពតទៅទៀត ដែលរបរនេះអាចចិញ្ចឹមគ្រួសារបានយ៉ាងស្រួល ដោយក្នុងមួយឆ្នាំៗបងប្អូនយើងអាចរកបានកម្រៃសរុបទាំងអស់ប្រមាណ៦ពាន់ដុល្លារទៅ៧ពាន់ដុល្លារអាមេរិកសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ។
បើយោងតាមសម្ដីលោក ពាង ឆុញ អាយុ៦៣ឆ្នាំ ដែលជាអ្នករកឃ្មុំនៅក្នុងភូមិស្រុកខាងលើនេះ បានអោយដឹងថា លោកបានប្រកបរបរនេះតាំងពីជំនាន់ឪពុកលោកមកម្ល៉េះ ពោលគឺតាំងពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម ។ កាលពីមុន របររកឃ្មុំព្រៃនេះ មានអ្នករកច្រើនដោយសារតែសម័យនោះព្រៃនៅច្រើន ហើយសំបូរឃ្មុំ តែនាសម័យនោះឃ្មុំព្រៃគឺមិនសូវមានហាងឆេងដូចបច្ចុប្បន្ននេះឡើយ ។ លោកបានបន្តថា បច្ចុប្បន្ន របររកឃ្មុំយកទឹកមិនសូវមានអ្នករកទេ ដោយសារតែវាពិបាកហើយមិនសំបូរដូចមុនឡើយ ក៏ប៉ុន្តែទឹកឃ្មុំបែរជាមានហាងឆេង ដែលធ្វើអោយអ្នកភូមិផ្សេងទៀត ដែលនៅរករបរនេះ អាចទទួលបានកម្រៃសម្រាប់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ សង់ផ្ទះ និងរៀបចំគូរអនាគតដល់កូនចៅផងដែរ ។
លោក ពាង ឆុញ បានបន្ថែមថា « ក្នុងមួយឆ្នាំ លោកអាចរកបានប្រមាណពី៦ពាន់ទៅ ៧ពាន់ដុល្លារអាមេរិក ក៏ប៉ុន្តែប្រាក់ដែលរកបាននោះមិនសល់ទាំងដុលឡើយ គឺត្រូវយកមកដោះស្រាយបញ្ហាជីវភាព ចូលរួមមង្គលការកូនអ្នកភូមិ សង់ផ្ទះទិញសម្ភារៈប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃជាដើម »។ លោកបានបន្តទៀតថា ក្នុងមួយថ្ងៃអាចរកបានទឹកឃ្មុំ រង្វង់ពី ២ លីត្រ ឬ១០លីត្រ ពេលខ្លះរកបានច្រើនជាងនេះ ហើយក៏មានថ្ងៃខ្លះអត់មានដែរ ។
លោកបានរៀបរាប់បន្តទៀតថា ការយកទឹកឃ្មុំភាគច្រើនគេយកនៅរដូវក្ដៅ ព្រោះ រដូវក្ដៅធ្វើអោយទឹកឃ្មុំមានគុណភាពល្អ ផ្អែម មិនមានជាតិទឹកចូលក្នុងសំបុកនិងទឹកឃ្មុំ ដូច្នេះនៅរដូវវស្សាគេមិនសូវចូលព្រៃយកទឹកឃ្មុំទេ គឺគេធ្វើស្រែធម្មតា ។
អ្នករកឃ្មុំតពីដូនតារូបនេះបានពោលបន្តថា « ការយកឃ្មុំបានពីរទៅបីដងនេះ ដោយសារតែមានការណែនាំពីអ្នកជំនាញឃ្មុំ ពីអង្គការមួយមានមូលដ្ឋានមកពីប្រទេសបារាំង និងព្រមទាំងមានការណែនាំមិនអោយយកឃ្មុំខុសរបៀបដែលអាចនាំអោយផុតពូជឃ្មុំផងដែរ » ។
លោក Eric Guerin ទីប្រឹក្សា ការអភិរក្សឃ្មុំតាមសហគមន៍បានអោយដឹងថា ឃ្មុំមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ដោយមិនមែនសម្រាប់តែយកទឹកវាប៉ុណ្ណោះទេ ។ ឃ្មុំជាកត្តាចំបងសម្រាប់ការបង្កបង្កើនផលដំណាំនិងរុកជាតិជាច្រើន តាមរយៈការនាំពាំលំអងផ្កាពីរុក្ខជាតិឈ្មោលទៅរុក្ខជាតិញី ដែលនាំអោយចេញជាផ្លែបាន ។ ឃ្មុំក៏ជាអ្នកចូលរួមបង្កបង្កើនព្រៃឈើផងដែរ ដូច្នេះហើយទើបគេនិយាយថា គ្មានឃ្មុំគ្មានព្រៃ គ្មានឃ្មុំគ្មានរុក្ខជាតិ ។ លោកបានបន្តថា បច្ចុប្បន្ននេះ ឃ្មុំនៅក្នុងប្រទេសនិងនៅប្រទេសជាច្រើនទៀត បាននិងកំពុងបាត់បង់បន្តិចម្ដងៗដោយមានកត្តាមួយចំនួនដូចជា ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ , កាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ ការប្រើប្រាស់សារធាតុគីមី និងការយកឃ្មុំខុសរបៀប ដូចជាការដុតសំបុត្រមេឃ្មុំនិងយកទាំងសំបុកជាដើម ។ ដើម្បីរក្សាឃ្មុំទុកជាប្រយោជន៍ទៅថ្ងៃអនាគតទៀតនោះ មនុស្សគួរតែបញ្ឈប់នូវទង្វើមួយចំនួនផងដែរ ជាពិសេសការយកឃ្មុំតែក្បាលទឹក និងរក្សាសំបុកនិងកូនឃ្មុំដើម្បីបន្តពូជពង្សរបស់វាបន្តទៀត ។
អ្នកជំនាញសត្វឃ្មុំបានបញ្ជាក់ថា ទឹកឃ្មុំត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាភាគច្រើនចាត់ទុកជាឱសថដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ។ ជាក់ស្ដែងទឹកឃ្មុំសុទ្ធ១០០ភាគរយ ពិតជាផ្ដល់គុណសម្បត្តិដល់សុខភាពពិតប្រាកដមែន ហេតុនេះហើយទើបទឹកឃ្មុំមាន ហាងឆេងឡើងខ្ពស់មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ៕ កែសម្រួលដោយ ៖ សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ