ព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់បានប្រទាននូវឱវាទប្រៀនប្រដៅប្រាប់ពីកិច្ចប្រតិបត្តិ ដើម្បីឲ្យកើតជាសីល ឲ្យបាននូវសីល ឯអ្នកទទួល បើមិនប្រឹងសាងដោយខ្លួនឯងទេ ក៏មិនដឹងជាទទួលតាមវិធីណាបានដែរ ។ ការគ្រាន់តែចាំ ឬសូត្រថាតាមនូវសិក្ខាបទទាំងឡាយ ពុំមែនមានន័យគ្រប់គ្រាន់ថាបាននូវសីលបរិបូណ៌នោះឡើយ…
ព្រះសម្ពុទ្ធបរមគ្រូទ្រង់បានប្រទាននូវឱវាទប្រៀនប្រដៅប្រាប់ពីកិច្ចប្រតិបត្តិ ដើម្បីឲ្យកើតជាសីល ឲ្យបាននូវសីល ឯអ្នកទទួល បើមិនប្រឹងសាងដោយខ្លួនឯងទេ ក៏មិនដឹងជាទទួលតាមវិធីណាបានដែរ ។
ការគ្រាន់តែចាំ ឬសូត្រថាតាមនូវសិក្ខាបទទាំងឡាយ ពុំមែនមានន័យគ្រប់គ្រាន់ថាបាននូវសីលបរិបូណ៌នោះឡើយ ។ បើមិនយល់ន័យក្នុងសិក្ខាបទទាំងឡាយ ហើយចេះតែសូត្រថាតាមគេទាំងមិនដឹង មិនយល់ថា អ្វីជាសីលផងនោះ ហើយខ្វះការប្រតិបត្តិជាក់ស្តែង ក៏ពុំមានន័យអ្វីទាល់តែសោះសម្រាប់ការដុសលាង សម្អាតជីវិតឲ្យចេញចាកផុតពីភាពអវិជ្ជា ដែលជាប្រភពនៃអកុសលកម្មទាំងឡាយ ។
សីលគឺជាតួកុសលចេតនាក្នុងការប្រព្រឹត្ត និងរក្សានូវសិក្ខាបទទាំងឡាយ ដើម្បីជម្រះនូវកិលេសតណ្ហា ដែលប្រឡាក់ដិតដាមក្នុងសន្តានចិត្តឱ្យស្អាតផូរផង់ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ