នៅពេលដែលយើងអស់លទ្ធភាពធ្វើការហើយ អស់ពាក្យដែលត្រូវតវ៉ាហើយ សេរីភាពចុងក្រោយរបស់យើងគឺស្ថិតនៅលើការគិត គិតយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យចិត្តស្ងប់មិនរំជួលញាប់ញ័រនាំតែបំផ្លាញខ្លួនឯង ។ កុំចេះតែរុញវាសនារបស់ខ្លួនឯងទៅតាមកម្ម តាមហេតុបច្ច័យជាអ្នកចាត់ចែង ហើយបែរជាមិនប្រឹងប្រែងតស៊ូ នោះភាពជោគជ័យមានមកពីណា ។…
នៅពេលដែលយើងអស់លទ្ធភាពធ្វើការហើយ អស់ពាក្យដែលត្រូវតវ៉ាហើយ សេរីភាពចុងក្រោយរបស់យើងគឺស្ថិតនៅលើការគិត គិតយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យចិត្តស្ងប់មិនរំជួលញាប់ញ័រនាំតែបំផ្លាញខ្លួនឯង ។
កុំចេះតែរុញវាសនារបស់ខ្លួនឯងទៅតាមកម្ម តាមហេតុបច្ច័យជាអ្នកចាត់ចែង ហើយបែរជាមិនប្រឹងប្រែងតស៊ូ នោះភាពជោគជ័យមានមកពីណា ។
មើលគំរូព្រះពោធិសត្វដែលលោកខំហែលឆ្លងមហាសមុទ្រ គឺលោកមិនបានស្រែកហៅទេវតាឲ្យជួយឯណា ឬក៏លោកព្រមតាមកម្មហែលលេងៗនោះក៏ទេដែរ គឺព្រះអង្គនៅតែប្រឹងមិនបោះបង់ការតស៌ូចោលឡើយ បើទោះជាដឹងថាខ្លួនគ្មានលទ្ធភាពនឹងហែលទៅដល់ត្រើយក៏ដោយ ។
ព្រះពុទ្ធលោកប្រដៅឲ្យព្យាយាមតស៊ូមុន លុះតស៊ូទៅលែងរួចចាំលើកដៃសំពះមេឃសំពះដីឱ្យជួយ កុំរវល់តែសំពះបន់ស្រន់ភ្លេចកម្លាំងខ្លួនឯង នោះពិតជាមិនប្រពៃឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ